vlaflip

elke keer als het gevoel daar is
dan zal ik schrijven alsof
mijn leven ervan afhangt
schrijven totdat ik niet meer kan
totdat ik weer voel dat ik zonder
hem of zijn beperkingen wil zijn

maar dan moet ik de juiste woorden
en verbindingen weten te vinden
loos schrijven heeft geen zin
het moet komen van binnenuit
zodat het voelbaar is en autentiek
voor dat ene nietige moment

alleen dan kan ik weer rusten
en verdergaan op het gekozen pad
niet terugdenken aan toen
aan zijn geluid in het sleutelgat
aan zijn zachte voetstappen op mijn trap
en aan zijn warme stem die lieverd zegt

niet aan het gekletter van water
dat van zijn vermoeide lijf afglijdt
vervuild met liefde en verlangen
niet meer denken aan zijn slaapgezicht
aan zijn gelijkmatige ademhalen
als hij in alle rust naast me ligt

niet meer denken aan deze kleine dingen

niet aan zijn tranen na mijn lied
niet aan zijn diepgewortelde verdriet
niet aan de woorden gedeeld in het bad
niet aan de chocolaatjes die hij me bracht
niet aan zijn ogen toen hij de trap afkwam
niet aan zijn kus in het holletje van mijn voet
niet aan de ontroering die ik toen voelde
niet aan hoe lief en hoe zoet
niet aan nachtelijke vlaflips

niet meer aan denken
geen aandacht meer aan schenken
laten voor wat het is
verdergaan ondanks het gemis
niet meer aan denken

zeker niet gaan
of iets zeggen
of doen

gewoon hier blijven
en spelen met woorden

vlaflip

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.8 met 6 stemmen 1.304