722 resultaten.
burn-out
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 de wijze waarop
het brein het duister
van de dag zoekt in de
schaduw van de nacht
die zich staat te bedrinken
aan de trog van de macht
dewelke mijn schedelpan
genadeloos heeft gelicht
en het heeft gevuld
met afgrijzen en waardevolle
prutsige beloften
niets kan waar zijn, wat ik
zie zijn schepselen die
mijn geest bevolken
wat ik hoor…
De nacht.
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 2.024 De nacht bevrijdt mij van de zorgen,
een paar uurtjes vrij, tot de nieuwe morgen!
Eventjes je zorgen vergeten, en je pijn,
even verlost van alles zijn!
Je lichaam en geest even tot rust laten komen,
als je geluk hebt beleef je mooie dromen.
En als de nacht weer henen gaat,
begint opnieuw de dageraad.
Met nieuwe moed begin ik aan de nieuwe…
Uitgeput
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.042 Doodmoe van het strijden
Van binnen doet het zeer
Zo moet ik mijn leven leiden
Ik kán gewoon niet meer.
Waarom zou ik ervoor gaan?
Morgen val ik toch weer
En sta ik nog eens onderaan
Nee, ik wil dit écht niet meer.
Ik kan mezelf niet uitstaan
Zet mijn leven op mijn kop.
Zo kan ik toch niet doorgaan?
Ik geef het op.…
berekening
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 56 350 miljoen mensen lijden aan depressie
870 miljoen mensen hebben honger
mensen met honger hebben dus
1 op de 2,5 keer geen depressie
als tenminste alleen mensen met
honger een depressie zouden hebben…
Hou me vast.
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.521 Hou me vast
ik weet niet
wat er gebeurt
het komt
met heel veel energie
en het kost me
kracht
het vraagt het uiterste
van mij
ik ben totaal verward,
kapot
versleten, uitgeput,
maar blij:
want jouw liefde
bereikte uiteindelijk
mijn hart.…
depressie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 het slechte weer komt
het is er onmiskenbaar
ja, een depressie…
[ In een depressie ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 38 In een depressie
voel ik niets, denk ik alles --
objectief te zien.…
Storing
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 485 Storing - dat is
Wat depressie heet
Toestand van
Louter leegte
Die alle reserves sleet
Stoornis of storing
Dat maakt niet uit
Depressie gaat zijn
Eigen gang direct
Doordraaiend naar
Het diepste van diepten
Rechte lijn richting droeve dood…
samenvatting.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 159 een kleine luchtbel
in mijn hoofd werd een
knikker, en zo
kwam ik van
mijn depressie af.…
treurwilg
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 220 takken slierten sluiks
als een doorleefde provo
diep in depressie…
Onbegrip.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 811 Een eenzaam bestaan
kan leiden tot depressie.
Het onbegrepen zijn
door anderen
kan leiden tot de dood.…
Liefde
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 376 Maar ik ben
uitgeput!…
depressie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 271 depressie
afschuwelijke tijd
donkere sombere buien
hoe kom ik hieruit?
sterker!…
Nu het rumoer verstomd is
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 281 Nu het lawaai is geweken,
Het rumoer is verstomd,
Ontwaar ik om mij heen
Wat echt leven zijn kan -
Een koerende en intevreden
Tortel die met mij het aanbreken
Van de nieuwe dag omarmt
En gouden stralen van de
Ochtendzon die op deze dag
Mijn koud geworden hart verwarmt…
Het ondenkbare
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 610 Het hoogst haalbare
Leefde lange tijd in mij
Door de grillen van het leven
Ongewild gekoppeld aan het
Diepst denkbare - het
Ondenkbare dat uiteindelijk
Denkbaar werd…
Gescheurde schedel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 328 Een crash heb ik
Nooit meegemaakt
En toch ervaar ik
Voortdurend die scheur
In mijn schedel
Waar het leven in
En uit gaat, dag in
Dag uit, zonder het
Zelf te kunnen sturen -
Nu ik erover nadenk
Moet het toch mijn
Leven zijn dat die
Scheur in mijn schedel
Heeft veroorzaakt -
Crash zonder dat er ook
Maar één voertuig aan…
Waterdeken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 635 Voortdurend verlies ik
Het gevecht tegen de slaap
Die het mij onmogelijk maakt
Wakker te worden - ontwaken wil
Ik uit de boze droom die
Mij het leven beneemt -
Alleen op spaarzaame momenten
Bereik ik het oppervlak van
Matig waakzaam zijn, maar ben
Niet sterk genoeg de waterdeken
Die mij naadloos omsluit
Van me af te gooien…
Naar voren kijken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 872 Terug keek ik
De afgelopen jaren
Op alle donkere dagen
Die mijn leven verzameld
Had - opeenstapeling van
Buitensluiting, van neerbuigend
Bejegend zijn, gekleineerd
Tot op het bot, dat
Onder het kwetsbare lichaam
Onzichtbaar aanwezig was,
Van vele malen verlies met
Bijbehorend verdriet van
Er niet mogen zijn -
Nu ben ik verder…
Vijf tinten zwart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 184 In semi-sluimering
Komen in mijn ziel
Dia-raampjes voorbij met minstens
Vijf soorten zwart bestrooid -
Overwegend roet dat net
Als ik is neergeslagen
In de ruimte die
Leven genoemd wordt
En soms wel wat weg hebben
Van de bril die ik doorgaans
Draag in deze donk're tijd
Waarin het nooit meer
Licht lijkt te worden…
Onbewoonbaar verklaard
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 Huis dat
Lichaam heet
Al jaren in verval
Noodzakelijk onderhoud
Wegens permanent
Tijdgebrek niet
Uitgevoerd
Overal kieren en
Spleten, planken
Die het begeven,
Dak dat lekt -
Wilde er nog
Wel in wonen,
Maar zag op een
Morgen een wit bord
Met zwarte letters
Op mijn gevel aangebracht
Mijn lichaam was
Onbewoonbaar verklaard…
Keerpunt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 Toen ik de
Dag en de tijd
Had losgelaten
En mijn leven
Als een laken
Vol vlekken
En scheuren
Op een hoop
Naar beneden viel
Was ik op een
Keerpunt gekomen
Niet wetend of
De hemel zou
Volgen of toch
Nog de aarde
Die ik al
Verlaten had
29 januari 2010.…
Waarin de vader ontbreekt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Ogen dichtgeplakt
Met korrels slaap,
Ooglid dat nog
Van geen wijken
Weten wil -
Na veel inspanning
En ongewoon veel tijd
Begint het licht
Voorzichtig te gloren,
Niet veel, maar toch -
Door een waas van
Verlies en verlangen
Kijk ik bij onszelf
Naar binnen, en zie
Het huisgezin waarin
De vader ontbreekt,
Waarin hij althans…
Vastloper
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 71 Met vastgelopen hersens
In het licht van een zon
Die maar niet
Echt komen wil,
Slechts één gedachte
Komt naar boven
Eén gedachte maar,
Aan het moment
Dat dit leven begon…
licht in je handen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 57 in de nacht
omsingelt zwart
water het hart
het heeft geen
weet van verlangen
dat ademen kan
vleugellam hart
dat licht in gesloten
handen draagt
het niet openen kan…
De depressiviteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 Je herkent het niet,
ziet 't zelden
op 't gezicht staat 't niet
't zijn de helden
van verbergen.
Ze is depressief,
niet 'n klein beetje
ze is ook nog zo lief
maar hoor eens, weet je
ze verbergt.
Ze durft geen hulp te vragen
is bang voor wat men zegt
zo loopt ze nu al dagen
en voert een stil gevecht
van verbergen.
't Wordt allengs…
[ In de zitkamer ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 37 In de zitkamer
van het ziekenhuis valt hij --
uitgeput in slaap.…
de uitgeputte stad
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 674 de uitgeputte stad sterft
in de vluchtigheid van haar gedaante
haar gestalte in een verwaaierde wind
haar hart in een laatste trillende beving
als een trage reiger zwevend
over de versteende oneindigheid
draaien wijzers onzichtbaar
waarin de koekoek zingend
het einde van de wereld verkondigt…
Uitgeput en vaarwel!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 539 Uitgeput en uitgeblust, zit ze uiteengezakt in een zitzak,
het kost zelfs veel teveel moeite,
haar wangen tot een glimlach op te trekken,
dus ook die zijn uitgezakt, hangen als zakken naar beneden.…
Chagregen weer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 148 Het is weer, chagregen weer
Het komt met bakken uit de lucht
Wanneer komt die zon denk ik met
Een diepe zucht
En ziet alles er weer wat beter uit hier
Zowel het weer, als op mijn eigen vizier
Soms is alleen het weer in een depressie
En zit je zelf slechts even in een recessie
Kom op zon ga schijnen
En laat alle depressie en recessie…
Op de rand van de afgrond
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 88 ze loopt
op de rand
kijkt angstvallig niet
in de afgrond
voorzichtig
stap voor stap
krampachtig kijkend
naar het moment
de depressie
diep beneden
grijnzend
hopend
dat ze valt
ze wankelt
de depressie houdt
haar adem in
hoopvol loerend
maar ze vindt
haar evenwicht terug
rechtdoor
steeds rechtdoor
dan voelt ze
vaste…