Alle inzendingen over diepe

Werkelijkheid is anders toch is gevoel mijn medicijn ik trek van buiten diep naar binnen en laat het nooit meer los.…

Masker op Zo diep als dat we samen willen Masker o Zo ver als dat we samen kunnen Masker Zo hoog als dat we samen durven Maske Zo goed als dat we samen doen Zo zonder masker…

diep bedolven onder puin van het leven snakkend naar lucht vruchteloos gevecht in gaia's schokkende schoot er is geen weg meer het duister groeit dicht plots gutst het licht met hamerslag binnen…

Uitgeblazen heb ik 2008 Ik adem 2009 diep naar binnen met al m'n kracht Het mag stromen door al m'n cellen In mij zingt een stem alsof het lente is die zegt laat al het nieuwe maar komen…

diep, alsof het wat vertellen wil, de wil om te stromen, om verder te gaan, verder dan ik mezelf ken.…

Geef me je kruis en nagel me vast in jouw illusie van wat ik ben, nagel me diep in jou te pletter tot ik voorgoed aan je hang als een verroeste held, stervend, levenslang. Ik weet, het is niet alles maar dit niets draagt zo zwaar alleen.…

Zij ziet in`t veld Madeliefjes staan In het gras dwarrelen Bloemblaadjes Één voor één afgeplukt Hij is misschien geweest Zij houdt wel of niet En Zij plukte voorzichtig Zuchtte diep Hij houdt wel of niet.…

De snelweg vliegt onder de wielen als een donkere rivier, inhaleert ie de nacht diep in lichtjes zweven voorbij er is geen landschap te zien in het verre duister en luister naar de nacht magie wordt verwacht.…

alweer éen van die dagen dat ik een omgekeerde egel ben mijn stekels beschermen niet ze prikken diep in mijn vel wegkruipen onder gebladerte helpt dan niet voor de pijn elke centimeter van mijn lijf voelt nu rauw doorspiest…

soms , niet altijd, als je diep zit, en vrienden veraf wil jij er de brui aan geven, bijt dan op je tanden recht opnieuw je rug en na weinige dagen komt jouw zin om te leven terug.…

nog baarmoederlijk diep en zo verwonderlijk teer en klein heb je al vlindervluchte dromen van hansopjes aan de lijn en een zuigend kindermondje aan het overvloedig stromen in het tere samenzijn…

Onmacht als de woorden niet goed worden aangevoeld voel nu pijn diep van binnen om die ene goed bedoelde zin.…

de foto van het roze lint dat vastgestikt nog net de tepel zichtbaar laat schokt diep volmaakte borst nu wel verminkt maar waar, dacht ik, wanneer er niets meer is hecht je in hemelsnaam dan nog het lint…

Heel diep in haar oog vond een cryptoloog dat Da Vinci graag een man besprong.…

Alsjeblieft droom, in mijn droom leef in mijn hart, in dieper voelen en blijf bij me, door de nacht met onvoltooide dromen en vragen is het een gevoel, diep in onszelf waarmee we samen waarheid baren.…

Het leven is soms een donker diep dal, maar ook hoge bergen met een zonnestraal! Betreft zoveel mensen... met ieder hun eigen wensen van jong tot bejaard. Maar het leven op zich is alleen al goud waard!…

Melancholiek klinkt de muziek het geluid is zachtjes en zwoel je geniet zittend op je stoel de woorden ze raken je diep emoties en verdriet spontaan komt er een traan en laat ik mijn gevoelens gaan.…

diep het kommetje dieper uit dan ik dicht schep het vol uit de beelden en de koppen daarin herkent men zeggen ze een depressie wat ik opneem gaat en verdwijnt in een doorgeefluik mij blijft het lepelen naar wat rest tot ook ik ben opgebruikt…

Gretig liefste niet te ver in diepe dalen neer liever duister dwalen met de sterren wil van lieflijkheid niet weten geef passie aan je zijn in valend blauw vervloog jouw adembenemende dans.…

Het slaat in als een bom in duizenden levens Ze worden genomen of diep geraakt De doffe klappen hoort heel Europa Afschuw en paniek liefde en troost Dit samenspel van gevoelens is krachtiger dan haat…

Zwijg luchtdruk gevuld met vuur zoveel slagkracht gereten vlees zo diep gekleurd het warme rood verkracht angst zet de beurs op winst schaamte ligt op koers.…

Terwijl ik naar boven glijd kijk ik naar beneden diep in mijn verleden. Mijn jeugd is helder, lichtvlekken weet ik mijn rug beschijnen en almaar meer verdwijnen in een grimmig grijs, terwijl ik somber stijg.…

een verregend landschap door beslagen ogen diep tranendal van zilte zee waar vage dromen aan de haal gaan met het drijfvermogen en juist daar stijgt dan de waterspiegel ver boven n.a.p.…

Daar op de rand van eb en vloed Voel ik invloed op mijn gemoed, Alles komt in diepe rust. Een bezoekje aan het wad. Doet me eigenlijk wel wat.…

Als Edith Bunker kraaide ze een tune Terwijl ze een geschoolde zangstem had Alsook een dieper stemgeluid bezat Jean was volkomen anders in haar doen Haar rol was, tot in iedere gradatie Een onvermoede diepe transformatie…

ja echt en eindelijk hou ik diep van iemand ik hou van haar waarom duurde dat zo lang mijn liefste? om dat te bedenken lag aan mij waarschijnlijk en zeker niet aan jou want ik kende je niet dat is dus alles dat ik je nu pas ken en zeker weet dat ik van je hou…

Ik verlang naar verlamde armen een verminkt gezicht diepe wonden met korsten gedicht verbrijselde botten in blauw en rood gekleed een lichaam vol pijn voor mijn hart vol van leed…

De moraal die ik zal uitdragen, is een diep ethisch verlangen om antwoorden op allerlei levensvragen, waar ik mee kamp, mee worstel mijn gevecht lever... een mens als ik.…

Ontregeld, overmand door diep verdriet Was ik bijna mijn vaste dag vergeten Gelukkig knaagde het aan mijn geweten Maar wat ik schrijven moet dat weet ik niet Ik wacht tot morgen met me op te hangen Een leeuw kan toch wel een kanarie vangen?…

Wanneer ik Het aan wil raken Mijn handen zacht en koud Hoog in de wolken Diep in de zee Wanneer ik het in een doosje wil stoppen Om het altijd bij me te hebben Juist dan, Wanneer het gevangen zit Spat het uiteen En ben ik weer alleen…