Alle inzendingen over dons

ons spiegelbeeld jouw ogen geruisloos zacht dons in onze harten, zo dicht dat moment, daar windstil en warm als vrede, zo mooi en nu, blijvend verlangen…

ik voelde je, oprecht verdronken in ogen en slaapwaaierende lokken ik overspoelde jouw huid in daverend geluid kleef aan, zwaan en dons mij zachtjes naar de dood…

A crying tear at the inside of me Invisible for everybody Nobody can see A happy laugh at the outside of me Hiding the tears Acting, maybe But they don't know because they can't see And I don't want them to know because it's not the way I wanna be…

in het dons stijgen schrille crescendo's in wilde klanken ten hemel Hun gakken verwatert als de dageraad haar vleugels spreidt tot het spoor van de maan is gewist…

Een ademhalen van dons. En speurbaar aan de neusvleugels de geur van wat gebeurd is: geboorte, geheim. ---------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 2005.…

Bloedrood op witte dons, pijlen verspreid, veren dwarrelen kleurloos. Sluiper sloeg toe, geen genade in harde wintertijd, honger gestild. Cupido voorgoed gevallen.…

Een negerzoen te eren is 'not done'. Dus kies voor recht, gelijkheid en respect. En wat ze met dat zoet-goed moeten doen? Hernoem het in een negerinnenzoen.…

Warm water als zacht dons Praat je over later kring in het water plons de religie zeikt over de enige waarheid die niet rijmt klaarover breng mij Veilig nergens heen…

als je uiteindelijk spreekt krijgen letters ijle vleugeltjes en vliegen zinnen door de kamer langs bed en dekbed het raam spiegelt geen barst toont toen en ja het dekbed is gevuld gevuld met dons…

Zweefmeeuw Neem me mee Hoog met vleugels Jouw schreeuw is hoorbaar Voel je altaar witte dons Geef mij rustmomenten Levenslust Spons mijn stilte Kust mijn nieuwe horizon.…

Wat is ‘not done’ en wat is populair? ’t Is niet zo moeilijk om een tip te geven. Toeristen kunnen daar altijd het beste de deur uitgaan in kogelvrije vesten.…

En wat hij dacht, leest u in deze stanza: “Dat waren Don Quichot en Sancho Panza!”…

Hij was een Don Juan en wist van wanten, Een vrouw (en nog een paar in het geniep), Twee dochters en een erfgenaam: Felipe, En voor de lol schoot hij op olifanten. Hispanje, waar het volk luid demonstreert, Heeft deze koning niet ‘altijd geëerd’.…

Een waterjuffer daalt geruisloos met zacht vibrerende vleugelslag gracieus in de warme zomerdag naar een vijver met fijn eendekroos pluizig kleine bollen drijven broos het water gaat rimpelend overstag ze dobberen onder moeders gezag de zorg voor het grut is weergaloos Plots stort een rover met een plons sierlijk zeker uit de hemel…

Sancho, gedoemd zijn we ons pad te delen met de rotsen. Altijd turend naar de deinende horizon, steeds bedekt met stof. Sancho, op de heuvels dáár, ver vooruit, zie ik witgewiekte molens? Dansen er skeletten met wentelende armen? Ik wil rusten Sancho, hier in het gras en mijn loden hoofd in de koelte van de bergbeek dopen. Morgen…

wat voor type man ben jij? vroeg ik laatst een leuke vent en weet je wat hij daarop zei het antwoord is echt ongekend van Rambo heb ik de spieren en de looks van Hugh Grant van B. Bommel de manieren maar dat had je wel herkend deuren houd ik voor je open serveer thee bij het ontbijt zal diamanten voor je kopen behandel je met waardigheid…

Spaanse romanfiguur Zelfbenoemd edelman Met een soort schildknaap En op een soort paard Werd door zijn schromelijk Amateuristische Heldenverrichtingen Wereldvermaard. ------------------------------------------- uit: "Zeslettergrepigheid", 2009.…

ik heb jou tot aan de regenboog gevolgd met een matras op mijn rug sprinkhanen voor onderweg en een roedel vrouwen hongerig om me heen maar je schaduw bleef hangen en ik vocht tegen kamelen met het verleden over mijn schouder Uit 'Onzin ... of niet'…

Hij valt te paard met woedend strijdgekletter open poorten binnen en de vijand aan slaat zijn slag veegt ieder van de baan zijn trouwe dienaar volgt hem met trompetter ten aanval trekt hij moedig onverschrokken geharnast en gezeten op een vurig ros vijanden die niet vluchten zijn de klos heeft geen tijd te eten of jagen achter rokken de…

hij las ze uit de scherven in hun ogen voor en noemde het een geluksmoment van venus heilzaam dronken ze de glazen leeg lieten huizen naar mooie woorden schikken het is poëzie en ik de muze zeiden ze tegen vrienden zelfs toen zijn schoenen bij de buren stonden verklaarden ze dat hij nog steeds oog had voor een ander en delen iets is…

Waar ook ter wereld heeft hij zich bewezen. Een boekdeel, elke groef in zijn gelaat. Je hoeft hem niet te vragen hoe het gaat. Dat is van zijn gezicht wel af te lezen. Zelf zou ik er niet echt versteld van staan, als hij de bondscoach werd van Zuid-Soedan.…

Steeds meer word ik Don Quichot de droeve ridder die met onwankelbare hoop als evenwichtsstok op de dunne koord danst tussen waan en werkelijkheid tussen komisch en tragisch in de dooltocht naar Dulcinea, onbereikbaar als de einder wie streeft naar het ongrijpbare in een waanwereld lijkt een schertsfiguur voor wie met beide voeten…

Vingertoppen gegoten in dons traag zichtbaar een bewegende contour dat zich voorover buigt een rilling zonder koorts puntje van de tong die langs over de treden van de ruggengraat via het dal van de heupen naar de diepten van de bron odyssee van de hersenen verleiding tokkelt de snaren van een dwanggedachte verbeelding dat…

'Hoop’ is dat wezen van dons dat je, warm in beschermende handen geborgen, doet denken aan hoe het zou zijn als we vrij en vertrouwend de wereld beschouwden. Heel licht en geduldig, met enkel het doel van ontplooiing en groei in gedachten. ‘Hoop’ is dat wezen van dons dat verwarmt wanneer kou ons bevangt.…

Nu ook Don Everly is overleden Zie ik weer haarscherp hoe het is geweest. Ik haal mij ‘Bye Bye Love’ weer voor de geest, Waarop wij onze eerste dansjes deden. Maar ook en speciaal ‘Let It Be Me’, Ik zwelg in weemoed en in nostalgie.…

ook van wie je het niet meer ziet, het nooit meer zult weten hoe het was, uit de resten van plooien en rondingen, het skelet van polsen en enkels, dons en slijmvliezen, woorden en zwijgen, uit alles wat er over is, het gewone, blijft alleen de vreemde zekerheid van dat meisje dat er niet meer is. ----------------------------------…

eer de nacht zich omdraait naar dromen van gisteren schrijf dan vederlicht lachende lijntjes in zacht dons dat late uren mist blaas ontwakend sterrenlicht langs het venster van nu en hang dan eindelijk dat rolgordijn eens op…

het onzegbare verpulvert op gloeiende mazen van mijn woordenzeef soms is een zin bijna aanwezig in een verdichting dan voel ik een glimp van een korreltje onstoffelijk goud daarom hou ik van Don Quichot, Dali en Pablo Neruda…

Vlak voordat Bea neerzeeg op het dons, sprak zij: “En? Kom je gauw een keer bij ons?”…

O land van tapas, Prado en Madrid Velázquez, Gaudi, Barcelona Die Spaans benauwde stieren in Pamplona Van Salvador Dalí en van El Cid Van inquisitie in de naam van God Nu ook van Puigdemont = Don Quichot…