174 resultaten.
Parels
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.533 Zo wil ik het ook wel:
doodgaan met frêle, zere parels op de rug.…
Rode regen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 32 ik schreef
liefde in de lucht
op mijn vlucht
die in rode
regen eindigde
vlaag gewijs
klapwiekte zwarte
neerslag op
mijn hartenklop
voorbij weg van mij
nog zag ik
mijn letters
in het blauw
verrafelen door
opkruipende kou
er klonk geen
hemelse muziek
koud zweet en
hysterische paniek
dekte mij toe
hoorde druk
menselijk gestamel…
Tijd
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.469 Zo ongemerkt of oneindig lang
tergend langzaam als je wacht
maar kijk je even achterom
toch veel sneller dan je dacht
Geduldig, maar ook genadeloos
zeker, stellig, gewis
steeds sneller, voelend als een flits
als het je laatste seconde is
Het volgend moment, haast schreeuwend stil
volslagen rust op je gezicht
naar waar je was, voor je ontstaan…
Bij de dood van een appelboom
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 863 Een zware dreun. De appelboom begraaft zichzelf.
De zon blijft schijnen maar de vlammende trompetten
buigen zich neer, resten verhullend met een groen gewelf,
lijken daarmee het zicht op rotting te beletten.
De jonge klimster hielp hem ’t leven wat te rekken,
gaf hem een jeugdig aanzien, maar zijn hart ging dood:
haar vrolijke oranje dekte wel…
Onherroepelijk gaan de linden weg
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 601 Heel binnenkort gaan onherroepelijk
de grote linden hier voor het huis weg.
Natuurlijk is daar een goede reden voor maar
ze leven nu nog en gaven de voorbije zomer
zoveel geur en vrolijkheid aan droeve dagen.
Zo hebben we ook heel veel vragen
bij het heengaan van al die lieve mensen die
nu nog leven onder ons, dichtbij en ontmoetbaar
maar…
Afspraak
gedicht
2.0 met 275 stemmen 48.559 Ik zou willen dat je niet wacht als mijn moment daar is.
Je mag me nog even onderstoppen, maar ook niets meer dan dat.
En als je tijdens dat mij onderstoppen ook nog heel lief lacht
zal ik jouw geveinsd geluk jou voor die keer toch wel vergeven.
Maar daarna moet je gaan, en de deur dichtdoen.
Ga niet naast bed de wisselvallige intervallen
van…
ik geef om je
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.069 Ik zou doodgaan!…
Geluk bij een ongeluk.
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 237 Over doodgaan hoeven wij niet na te denken.
Het overkomt je gewoon een keer.
Je flikkert driehoog van een trap
of wordt aangevallen door een beer
en dan heb je 't wel gehad.
Daar hoef je dus geen aandacht aan te schenken.…
Met grote ogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 295 je hebt je
kleden afgelegd
en alles op een rij gezet
met grote ogen
in een smal gelaat
kijk je de wereld aan
of wij passanten zijn
die af en toe nog
even naast je staan
jij kon niet duiken
voor die steen of schuilen
voor de bui die je zag hangen
nog is er het verlangen
dat ongemerkt het leven
de dood geen kans zal geven…
Je opstandig lichaam
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 258 terwijl de spiegel zei
dit is het einde
keek jij terzijde
wilde leven
met de mensen mee
je ogen huilden nee
hoe je ook probeerde
je opstandig lichaam
kon de pijnen niet negeren
het strijden moe
heb jij wat over was
eens goed bekeken
wist toen in overgaaf
jouw ziel kon in
dit lijf niet verder leven…
Een uitzonderlijk warm jaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 142 Zeg lief mens, mag ik je even ontvoeren,
meetronen naar kleuren en geuren
om deze grauwe dag even op te vrolijken.
Je hoeft nog niet om vrees te bevriezen
nog niet te kiezen tussen de kleuren
laat staan de muziek of hun klanken
ik wek je , zonder te janken
nog elke dag weer een keer tot leven.
Al weet ik , vele illusies zijn al gestorven…
Wie volgt ?
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 181 Wanneer ik een begrafenis meemaak,
Dan geeft dat een gevoel van onbehagen.
Wie volgt, zit ik me angstig af te vragen,
Wie van de mensen hier is straks de Sjaak?
Voor één keer pas ik voor het langste strootje,
Je wint dan wel, maar je legt ook het loodje.…
herfstsonate in melancholie
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 689 bij het waaien van
wolkenbrengende oostenwind
ben ik haast bang om te kijken
hoe het bladerrijk in de intense koude
wordt ontdaan van haar groene sappen
dit is echt doodgaan..…
droomnevel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 58 in de vroege ochtend komt een schim voorbij
zo een die er soms is maar nooit weggaat
dieper dan schemer als een schip met averij
op een zee waarin doodgaan niet volstaat
op een zuchtend eiland waart een ijl fantoom
dat als verstekeling eeuwig achterblijft
en zoals dat hoort in een vroege ochtenddroom
nooit in iemands herinnering beklijft…
Afstandelijke weken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 Zonder vastigheid
lijken dagen op elkaar
de laatste weken
Soms weet je niet meer
welke dag het ook weer is
je mist van alles
maar dan denk je weer
wat ben ik toch een zeikerd
gezond en zeurend
terwijl elke dag
duizenden mensen doodgaan
of erg ziek worden
de tijd van afstand
zal nog wel even blijven
ongewoon gewoon…
Kastanjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 Zoals kastanjes doodgaan of ontkiemen,
of door kinderen toevallig worden gevonden.
Zoals toevallige gedichten worden ontdekt,
door grote mensen die zichzelf nog zoeken,
of door kinderen die zichzelf gebleven zijn.…
Onze hooiberg
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 Stoppelveld
kafjes in de lucht
droge zomergeuren
populieren langs de wetering
onze hooiberg op het eind
daarbinnen uit het zicht
ons hol
getrokken en geduwd
in het lange gele gras
ik droom er met jou
bloot te liggen
als pasgeboren dieren
dat is alles
er hoeft niets meer
we kunnen doodgaan
dat is ons geheim
mama begrijpt het…
DIEREN-MISHANDELING/DOOD
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 552 Toelichting: Belgie en Nederland zijn volop bezig dierenmishandeling dierendoodslag tegen te gaan met acties, waar ik van vernam en graag mijn tekstbijdrage aan lever:
dieren verdienen een
(h)echt menselijk bestaan
mensen laat je toch
ook niet zomaar doodgaan!
MENSEN NET BEESTEN?
BEESTEN NET MENSEN!
GEDRAAG JE NAAR
HET DIER ALS MENS!!…
muze
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 236 straks zal hij doodgaan.
voorzichtig de lucht in of
met vleugels op de grond.
ik denk aan bloemen.
hoe we zijn geboren. dat
het zo nooit is gebleven. de vlekken
en waar we leven.
ergens sterft een vlinder.
in iemand.
van het reizen moe.…
Op mijn manier
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 281 Ik heb je lief
Op veel manieren
Hou van je
Zoals ik kan
Zeg het nooit
Met heel veel woorden
Spreek het soms uit
Zo nu en dan
Liefde is
Een beetje doodgaan
Een stukje sterven
Als jij niet bij mij bent
Niet weten
Waar ik het moet zoeken
Omdat alleen zijn
Nimmer went
Ik heb je lief
Op veel manieren
Soms wat minder
Soms heel goed
Als…
Ouderdom
hartenkreet
2.0 met 38 stemmen 3.474 De kinderen worden ouders van hun
eigen ouders, als ze teruggaan
in de tijd, je raakt ze dus al vóór
ze doodgaan steeds meer een beetje
kwijt!…
stadswacht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 305 langzaam
soms vlug
van luid naar stil
vul ik de overmacht van
zwaarbeladen dromen
met een gelood zwijgen
ik ween naar de maan
probeer de nacht te sluiten
omdat ik niet altijd
het doodgaan begrijp
de stad komt naderbij
haar geluid
breekt mijn nevel open
weer vind ik niet meer
wat ik gevonden had
maar ik ben niet bevreesd
haar…
laagjes vernis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 ben terug gegaan
heb de beschaving ontdaan
van laagjes vernis
verhalen geschoond
doeken uit lijsten gehaald
zonder retouche waarheid bepaald
in legenden en sagen
de echte vragen over
angst en doodgaan gesteld
er is veel verteld
van vader op zoon met
ervaring en leven als loon
kom ik wijs u de weg
in de talen van vroeger
is verleden…
Rafels
gedicht
2.0 met 64 stemmen 21.457 Doodgaan behoort tot het zeer weinige
dat niet zou mogen. Toch
wordt het veel gedaan.
----------------------------
uit: 'het arsenaal', 2000.…
Luilekkerland
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 756 kousenvoetjes
sluipt het schemer naderbij
leg lieve knuffel aan je zij
vlij je neer en doezel zoetjes
van pure chocoladedromen
waarin suikerbloesem bloeit
en de dropstruik welig groeit
langs rode limonadestromen
zo klonk mijn slaaplied
lief en teer
maar ik vond
geen woorden meer
toen ik hem zachtjes
hoorde vragen
papa, doet het doodgaan…
Luilekkerland
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.046 kousenvoetjes
sluipt het schemer naderbij
leg lieve knuffel aan je zij
vlij je neer en doezel zoetjes
van pure chocoladedromen
waarin suikerbloesem bloeit
en de dropstruik welig groeit
langs rode limonadestromen
zo klonk mijn slaaplied
lief en teer
maar ik vond
geen woorden meer
toen ik hem zachtjes
hoorde vragen
papa, doet het doodgaan…
Geen bloemen meer
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 730 dat ik achterblijf
en mijn vingers zich snijden
aan het oude bidden
maakt mij tot herinnering;
ineengedoken, met het hoofd
onder lakens
geboren was ik toch en bestond
ik niet als kind, dat voor handen lag
het blije gezicht afgekeerd van doodgaan
en overbodige benen
dan waren er nog steeds die borsten
ontluikend weliswaar, maar…
tuin
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.028 Achter het oog gezeten, opengezet
op alles wat al gebeurd is, de bliksem
waarmee de wimper het boek dichtslaat
hoor hoe de roodstaart onzichtbaar
zich in de bruidssluier opwindt en ontzeg
het potlood het doodgaan
de hond die opkijkt naar de verbazing
zijn licht dat blind op iets nieuws wacht
de boom waaruit langzaam
een slang valt, steeds…
Duizend woorden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 810 Ik had je lief in duizend woorden
Al vertel ik je die niet
Ik moest ze allemaal inslikken
Ik lust geen liefde meer
Ik verdrink in mijn verdriet
Scheiden is een beetje doodgaan
Verteerd van angst
Verziekt van pijn
Weer handelend onder eigen naam
Weer alleen durven te zijn
Ik had je lief met duizend woorden
Duizend maal diep in de grond
Waar…
Als je lichaam 't niet meer trekt
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.044 Wij stoppen heus niet als we doodgaan,
wij ontstijgen plaats en tijd:
Bij het sterven van het lichaam
wordt ons wezen plots bevrijd.
Reist het verder, één geworden,
alomvattend, voor altijd.…