inloggen

Alle inzendingen over doodmoe

72 resultaten.

Sorteren op:

Burn-out verrijkt je, ijkt je..

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 161
Het is noch je vriend Noch je vijand Want als je gaat vechten Dan verlies je Helemaal niets doen Kan ook niet, mag niet Ik zeg niet moeten Want moeten moet vooral niet De Burn out Is vooral van jou Zit vooral in jou Zit er niet mee Leef ermee Koester het niet Maar verwerp het ook niet Want wie verwerpt die verwerpt zichzelf De burnout…

Weeralarm weer

gedicht
4.0 met 96 stemmen aantal keer bekeken 13.774
Kijk, afval, na het zinloos zwerven eerst opgewonden rondedansend, vindt nu doodmoe zijn einde, laat zich zinken langs de kanten van een sloot. En regen striemt en slaat en laat het water klimmen naar de stormvloedkering. sluizen schuiven veiligheid. Mijn vlakke lage hogeland wordt, nu gerust, in slaap gesust.…

Konterfeitsel

gedicht
1.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 3.865
' 'Die komt in Nederland werken, en wordt er doodmoe van dat mannen haar altijd complimenteren met haar intelligentie.' 'Je aapt gigantisch Tonnus Oosterhoff na als je dit allemaal zo letterlijk gaat zitten opschrijven, hoor.' --------------------------- uit: 'Luchtwortels', 2006.…

TER HERINNERING

hartenkreet
3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 2.178
Uren en dagen heb ik aan jouw bed gezeten onze woorden en gebaren zijn gesleten doodmoe ben ik ervan geworden doodstil heb ik naar jou geluisterd met een doekje je mond steeds afgeveegd je wilde yoghurt eten gemengd met sap alles wilde je aan mij vertellen, je wilde het kwijt je geest was helderder dan ooit, niet aangetast nog nooit was je zo…
HANS UDING25 februari 2012Lees meer…

Nooit meer Auschwitz Birkenau

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 71
Ondanks geschokt door deze barakken doodmoe van het doorlopend appèl neergestort als een ongewenste werveling weet je vastberaden zeker nog dat ene ding. Leven is niet met glas, of nikkel of as afgedekt al zijn de dagen wel met treurnis doorspekt.…

VREDE

poëzie
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 2.184
Een broeder, de lanteern in hand, ging sluiten, als hem dacht, met hoofd en lijf geleund lijk een die doodmoe is van reizen, een spilde mansgestalte langs een pijler te zien rijzen. Hij deed zijn sleutels rammelen en hij klutterde aan de poort.…

Pamperkunst

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 569
Ik word alvast doodmoe. Van het zoveelste monochroom vallen mijn ogen toe. Praten is verboden, maar op lullen staat geen straf. "Nou, wat een doorleefd geheel, echt, dat werk is af!", sprak laatst een stijve dame bij een opgerold stuk koord. Was het een strop geweest, ik had het kreng vermoord.…

IN DE NOTENBALK VAN HET LEVEN

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 140
bent nooit klaar wil je met hen praten, horen zij jou preken Sol vertegenwoordigd zeker je vijftiger tijd als je naar je goede pensioen gaat uitkijken Je raakt langzaam die mooie haarbos kwijt; én jonkies die niet meer voor jou bezwijken De la is de plek waar je herinneringen zitten die la beweert ook dat je over de zestig bent Als je doodmoe…

Samenval

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.305
Ik loop in de regen te verdwalen En word doodmoe, maar ik wil het wel; Zie niets meer achter de grijze stralen Dan grauwe wanden, zink in een wel En ben verdronken: eeuwen geleden Liep ik ook in de regen als nu, Waar 't land uitstulpt in de rand van de steden, Ik heette niet Slauerhoff maar Po Tsju.…

VUMC Poezieprijs: Een maakbare dood!

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 455
een worst wezen' want ik wil eerst verlost worden van mijn pijnlijke lichaam en mijn nog pijnlijker geest Mijn geest die vertrouw ik toe aan het nieuwe maar ook aan het oude leven aan jullie waar ik van gehouden heb en zal blijven houden tot over mijn dood heen Dag lieve kinderen dag lieve familie dag lieve vrienden Ik ben doodmoe…

Vierkoningen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 601
En Melchior wilde zo graag wat gaan slapen doodmoe van de reis begon hij te gapen. Het goud dat hij meebracht was mooi maar woog zwaar: hij sliep goed beschermd door kameelwindig haar.…

hoe zij.......

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 358
Higgs het is een kwestie van hormonen kom, zegt zij, blijf bij me vannacht het licht is doodmoe, mijn bloed te traag je mag niet gaan maar hoe kraait 's nachts een zatte haan hoe wij duisternis met tong en lippen sprakeloos aten en de gaten die wij sloegen in de nachten dat wij zwichtten al tastend met fluisteringen dichtten hoe zij…
Kees Visser20 december 2021Lees meer…
Meer laden...