Alle inzendingen over dooi

Het eiland – emotie - ligt in herinnering van liefde uitgestrekt in zoete dooi de geest laat zich niet door onzekerheden temmen al klinken woorden zielig mooi een trefzekere soevereiniteit heeft opnieuw aan kracht gewonnen onder de winterzon van zwijgen de weg naar thuis is weer begaanbaar.…

Koffie heb ik geloof ik al gezet maar was het voor de vorst of na de dooi ik denk zelf vrij en onverlet: het moet dan wel geweest zijn ná het verzet Ik geef me over…

Hij zat in zijn maag Met de volgende vraag Waar blijf ik als het gaat dooien?…

Hij zal het woordje dooi slechts laten horen wanneer het ijs dat ligt op sloot en plas - nadat ze voorshands waren toegevroren - weer vloeibaar wordt zoals het vooreerst was. Kortom als ‘t weer zo blijft zoals ‘t nu is dan lopen we van ’t jaar de dooi wel mis.…

James Cook vraagt octrooi en start na de dooi met ezelstochten door die ravijn.…

ik ben een winterdichter glazig kristalliseer ik mijn woorden op de bevroren vijver scheef schaatsend in witrazende lijnen gesmoord in donker water in een wegglijdende dooi…

dag in dag uit iedere keer laat thuis komt neer plompt als een dooie eend is een workaholic en nog even maar jouw papa!…

hoe ze dwarrelen luchtig en vluchtig, die hemelse vlokjes in sneeuwwitte tooi landen zo vredig, die luchtballetdansertjes maken veel indruk op weg naar hun... dooi…

met holle frases, dooie woorden ver buiten de werkelijk staande als dooien die voor dooien praten, preken, presenteren, protsen vooral en met name zich zelve Ik loop wel mee tot je graf ik wil je wel zien zakken en wat ik voor je voelde neem jij mee in de dood en ik in het leven doei!…

In Drente zegt men in zijn schommelstoel: Het is hier helemáál geen dooie boel!…

Een rasoptimiste uit Emmen zei: 'Míj zal de dooi niet ontstemmen: m'n vreugde is groot! 'k Maak een deugd van de nood, want ik ga de elfstedentocht zwemmen.'…

Winter is mooi met eigen pracht Sneeuwwitte dagen sterrijke nacht IJs op het water rijp op de bomen Dooi treed weer in lente is gekomen…

vogels vullen de lucht met prangend koorgezang als in een kosmische kathedraal met bomen als pilaren en blauw hemelgewelf ze kondigen heilige dooi aan het einde van bevroren tijd…

Een preparateur is dus Wel blij met een dooie mus.…

Als frustraties vast gaan vriezen en er geen zicht is op dooi wordt het wel een lange winter laat de lente zich niet lonken om over de zomer maar te zwijgen en de herfst die speelt geen rol Wie de dooi inzet van ´t lijden voelt meer liefde van de zijnen laat de lente lief lachend toe in de zomer wordt het schateren en de herfst schokt hikkend…

’ Die ‘dooie’ begraaft morgen een dode In in feite een doods instituut: Vaticaanstad En dat al eeuwen en eeuwen lang is…

Het Boekenbal was maar een dooie boel. Gelukkig dat ik niet was uitgenodigd, Omdat dat feestgedruis me toch niet zó ligt. De Boekenweek vier ik hier in m’n stoel. Ik lees het Boekenweekgeschenk van Giphart En luister naar het Requiem van Mozart.…

Misschien is het alleen een dooie mus, Maar ik heb alle reden om te hopen Dat ik de varkensgriep straks zal ontlopen, Want ik ben goddank 52-plus. Ik zal het nog beleven dat de aarde Alleen nog maar bevolkt wordt door bejaarden.…

het was geen dooien maar ontwaken weer even ademhalen na het winterslapen vogels horen fluiten in de onderkoelde wereld buiten een warme leven stroom die ons meevoert uit de eerste lentedroom…

waarom dat geren en gevlieg als je weet dat je er op je dooie gemak ook kunt komen op je sloffen bij voorbeeld het ochtendblad uit de bus halen met de wetenschap dat je daar desnoods de gehele morgen over mag doen…

Femke van der Laan laat niet zomaar een ballonnetje op neen een volle een grote een met heel veel verdiet er zit een mandje onder je kan erin stappen je kan eruit stappen maar je mag ook mee ballonvaren tot op grote hoogte van verdriet waarbij de grote hoge stilte je iets zegt dat het leven beneden doorgaat met en dat verdriet niet…

Ik vond de oorlog eerst een dooie boel En heb mij aan de dienstplicht dus onttrokken, Maar vanaf nu stort ik mij onverschrokken En voor de lol in ieder strijdgewoel, Want als ik als soldaat niet schieten mag Dan schiet ik op het slagveld in de lach.…

De eerste nog het ijs, de tweede slechts het dooien. Ach ja, mijn vader en mijn vaders vader: de één van vuur de as de ander het verstrooien.…

De filegroei is dit jaar sterk gedaald En ook al is er dus geen goede reden Toch zijn wij met die dooie mus tevreden Zolang een deugdelijke aanpak faalt. Zelf ben ik met mijn omvang ingenomen: Ik ben dit jaar maar tien pond aangekomen.…

Je ziet ze regelmatig in de krant Maar in een expo (en niet in een graf) Dan is de Baantjer-feel er wel van af En staan er heel veel dooien in het pand Waarbij een leerrijk doel wordt nagestreefd Zoals wie of de x-factor nog heeft…

Nee sprak de dood in doodsnood, nee, nee Nee, ik ben niet dood, om de dooie dood niet Ik dartel er lustig op los, dodelijker dan ooit Dood is als je dood bent, er niet meer bent En ik zal de laatste zijn…

de grachten en plassen zijn ijsbloemig dichtgevroren de gedraaide wind verwacht geen echte dooi houdt haar gezicht bedekt achter gesneeuwde vlagen ze rilt de koude dichter tot aan een witte zee…

De huizenprijs was immers niet gestegen, Maar eens te meer bleek dat een dooie mus. Want ondanks dat de huizenprijzen dalen ‘Mag’ ik verdorie elk jaar meer betalen.…

Ik smelt je bent zo lief en bezorgd ik smelt is het de dooi je bent zo mooi ik smelt al is het koud ik voel het warme waarschijnlijk je charme ik smelt en voel me bevrijd ik sluit je in mijn armen en wil je nooit meer kwijt…

Ik vind de witte wereld eeuwig mooi En denk niet aan de smeerboel van de dooi.…