Alle inzendingen over droom benauwt

Gelijk een bloem, zo teder is ons leven; Het vliet daarheen, gelijk een snelle stroom; ’t Ontwijkt de mens, gelijk een vlugge droom, Die ’s morgens flauw slechts voor de geest blijft zweven Ene enkle nachtvorst kan de bloem doen sneven; Een felle noodstorm geselt vaak de vloed; De droom benauwt en foltert soms ’t gemoed, En doet de sluimerenden…

Zoals het was was het voor mij dan toch illusie domme dromen een kans om uit de val te komen die niet kan sluiten om het woordje wij en in die val die jou benauwt waardoor ik nu geen wij meer zeg heb jij mij dus eenvoudigweg veroordeeld tot het enkelvoud…

De grote oerstorm benauwt ons enorm. Deme en Jan De Nul zijn tevree.…

echt Benauwt De droom als water Echt vliegensvlug Held're schoonheid in heerlijk stromend water dat jouw echt mooi lichaam Zonder schijn en zonder opsmuk* Goed beoordeelt.…

ik kijk door het venster ik zie mezelf staan op een dunne muur die die onaards tot de wolken reikt beneden kijkt niemand er van op er is geen beginnen aan van onwaarschijnlijkheden wordt men kribbig en moe onverwacht stoot de wind me om zwiept me van ongekende hoogte brengt me in een tuimeling waar geen einde aan lijkt te komen abrupt…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

dit is geen wens laat staan z’n droom om binnen almaar spitsen d’oren doorgaand niks van haar te horen stilte benauwt tot allengs schroom buiten daar is het ware geluk de mensen dansen en swingen hun zomers sjansen zingen voor hem leeft slechts den druk hij denkt met smart in herinn’ring aan zon van stralend op het water rode rozen luikend…

Zodat die vraag mij later niet benauwt: 'Pap, was jij in de covidoorlog fout?'…

Het verleden achtervolgt je terwijl je niet om durft te kijken Het verleden benauwt je terwijl je snakt naar adem Het verleden laat je zwijgen terwijl er zoveel te zeggen valt Het verleden vormt je terwijl je je leven zelf vorm wilt geven…

in het voetspoor gaan als schaduw over onze dromen staan wanneer de toekomst niet meer samen is maar lief hoe ook ons pad verlopen zal één stap van jou verwijderd voel ik al dat ik niet meer compleet ben en je mis…

Omarm me lief En hou je adem in Ik zit op een wolk En 't wolkenpak Is zo dicht nog niet Omarm me lief maar niet zo hard Ben nog wat week En in de zee verdrink ik Sneller dan je denkt Omarm me lief Ik verzet me niet En hou je vast Het is slechts de ijle lucht Die mij benauwt…

Helaas, we moeten Russisch gas ontberen De excessieve prijs van gas benauwt Dus voelt het goed om veilig en vertrouwd Naar Gronings gas terug te kunnen keren Ja, gas uit Groningen, een goed idee Eemshaven levert immers lng…

pogen en overwon de zwaartekracht Het was als zwemmen in de lucht Met mijn sterke armenvleugels Gerakend in een echte vlucht Laat los de aardse teugels Kan gaan en voel me waarlijk vrij Aan niets en niemand meer gebonden Als een vogel in het voorjaar o zo blij Eindelijk de oplossing gevonden Een ontsnappen aan je uitgestippeld lot Je droom…

Het einde, het leven gaat nu denken over kinderen, jou en kleuren blauw Roze, mijn meisje Gezichten grauw doodsgedachte benauwt als arendsklauw en ons trouwen, feest verdriet, te moeten rouwen als het einde gaat denken en jouw liefde beschouw als -Eén der grootste mijn geschenken.-…

Hij houdt van mij van mij alleen van mij alles ben ik voor hem niets bestaat behalve ik zonder mij kan hij niet leven hij houdt van mij hij wurgt mij met zijn woorden zijn gebaren met zijn liefde gedachten van liggen bij hem in zijn warme armen hij wurgt mij Het benauwt mij hij mij mezelf loslaten laven in liefde zweven in de…

O, kindren, kindren, die nooit wezen zult, Omdat uw moeder alle warmte weerde, En liever ’t hart door eigen gloed verteerde, Dan u te dragen in een schoongeduld… Hoe heeft uw liefheid toch mijn droom vervuld, Als in de nacht de schimmen wederkeerden, Die daags ik uitdreef, naar ’t mijn wil begeerde, Maar die dan kwamen, klagend hoogmoed’s schuld…

Verslagen ontwaak ik, zwetend tussen droom en daad. En een illusie armer.…

Ik lig te woelen, ik wil het warme laken -- tot jouw lijf maken.…

het is niet de dood die je bevriest het is niet de dood die je benauwt het is dat allebei en meer de dood is houvast in de duisternis met borden UIT achterstevoren goed is de dood oneindig goed vergeleken bij dit levenloze vallen vallen van het doek dat valt en de zaal is leeg en de vloer is klein en het doek kent geen begin of eind -…

amandelboom voor de statige plantagesluis even antiek als die van Maasstroom en Rust en Werk Zachte fluitmuziek van Pak Rebo - de gamelansmid in mijn jeugd - vult de dalen der wolkenparade aan het puur blauwe hemelgewelf Beneden naast mij de zonbeschenen violette strijd van krabben en koetais Even was ik bevreesd in een angstige droom…

vertel het me maar ik wil graag naar je luisteren als hardop praten te moeilijk is mag je het ook tegen me fluisteren vertel me alles wat je benauwt vertel het me als je bang bent dat er niemand van je houdt vertel het me als je vindt dat je alles verkeerd doet en niet meer weet hoe het anders moet vertel me over…

Wat je benauwt begrijp je vaak niet. Waar je van houdt moet zich nog manifesteren. Hoe je ook hoopt - men blijft twijfel zaaien. Daarentegen zal wie schrijft ondubbelzinnig noteren hoe wij weten te leven in de Zee van Onderscheid... Wie ogen heeft, die leze!…

hier ben ik tijdeloos een koning van het bos waker van het groene oord waar bomen mogen groeien dieren schuilen onder struiken slapen daar beschut op de open plekken sieren varen, bes en mos mijn voet mens, dwaal tussen mijn lover geniet van rust en stilte dan kom je weer op adem als het leven je benauwt…

Ochtendlicht zoekt aarzelend jouw onbeslapen kussen op het koude bed de trap zwijgt de vertrouwde voetstap die zijn treden niet meer dragen en de woonkamer benauwt de enorme lege stoel zo troost'loos is ons huis waar niemand meer jouw koffie drinkt och lief het is zo stil op aarde nu jouw stem er niet meer klinkt…

Draag me zacht: door al mijn leden Klopt het baemren van uw voet: Draagt me zacht: bij iedre schrede Drupt mijn klare, levend bloed. Draag me zacht: door de ijle landen Waait de nijd'ge wind zo koel; Of zijn 't al uw kille handen, Dood, die 'k om mijn slapen voel. Draag me zacht, gelijk een blanke Lampenvlam in woel'ge lucht,…

ik heb het oog van God gezien en was niet bang, o nee omdat ik heel misschien zou blijven leven heel lang ik heb het oog van God gezien en knipoogde terug het felle licht was niet verblind zodat ik altijd de weg naar huis terug zou vinden ik heb het oog van God gezien en rust kwam over mij er waren eng’len om mij heen mijn stemming…

doorgronde eenzaamheid verzamel mijn liefde in de herfst van mijn leven maar geef een ander ook wat te teren op de liefde die zo universeel hoort te zijn en haat niet meer dan een woord behoort te worden.…

sprakeloos loop ik eindeloos door de straten van nergens ik ben de weg kwijt wie helpt mij stomverbaasd kijk ik naar de eindeloze stille wegen die nietszeggend het asfalt niet verteren ik ben de weg kwijt wie helpt mij ineengeslagen kijk ik naar alles om mij heen stilte is de overheersing van het alleen zijn wie helpt…

Snel komt weer een nieuwe droom bovendrijven, iets met vier wielen zou je zeker beklijven. Na 2 jaar bijbaantjes en sparen wordt dat doel gehaald, en kan een tweedehands barrel sportwagen worden betaald. Nog nooit ben je in je leven zo trots geweest, als die wilt rijden is het een groots feest.…