Netgedichten

netgedicht (nr. 11.213):

PLANTAGE JOHANNESBURG

Deze grond van Commewijne
bewaart mijn navelstreng
al meer dan een halve eeuw

Droomdronken
leun ik liggend tegen
de tijdgeknaagde amandelboom
voor de statige plantagesluis
even antiek als die van
Maasstroom en Rust en Werk

Zachte fluitmuziek van Pak Rebo
- de gamelansmid in mijn jeugd -
vult de dalen der wolkenparade
aan het puur blauwe hemelgewelf

Beneden naast mij
de zonbeschenen violette strijd
van krabben en koetais

Even was ik bevreesd
in een angstige droom
zag ik de klauwen van de dood

Maar later
gekomen bij mijn positieven
herinner ik mij oma Mienten
mij vriendelijk aanbiedend
heldere krabbensoep
à la Johannesburg