Alle inzendingen over drup

Kristallen flonkering flitst het oog als zij haar hals teder over buigt vochtig en krachtig voor hem juicht in een bedwelmende liefdesboog Maar als hij haar lichaam walsen laat in samen smeltende extase dienen smachtende lippen zich aan weten het zoet vocht niet te weerstaan drinken haar, lavend als een dwaze, tot de laatste drup het…

drup drup stalag-staand en stalag-hangend Drassig aanmodderende grondstoom stroom geiser nevelig dampig heet Oerpoel darwinistische levensschoot doop- en wij- Aquarellen rellen neerslagend neerslag waterkanon striemen Wolken glijdend geleidend sijpelige plets Plassend wassend overstroming stroming stenigende kracht bol van hagel Transparante…

Druppelsgewijs Drop , drup, druppel sijpelt de wereld binnen... De eerste ochtengeluiden op de achtergrond ; De haan die kraait. De dorpskerktoren die de eerste uren slaat. De wind die door het raam fluistert en mij in stilte kluistert.…

en weer staat de regen aan de drup, te liggen op het strakke nat dat reeds het lichaam heeft verlaten, het goud in de morgen ligt nu als oud koper dof in de vitrine van je ogen de klok, een langzaam begrip ijlt als een verstekeling aan de muur, geborgen in de handen van de kwaal mocht morgen in jouw adem komen dan nestel ik de nacht in de…

En zij antwoordt, terwijl zij langzaam-aan het drup'lend water op de koffie giet en de damp geur wordt: een nieuw bruiloftslied. -------------------------------------------------- uit een serie van acht sonnetten: 'Voor dag en dauw' (1936)…

De zon op drup en perel, viel over knop en tak; en voor me zong de merel op buurmans pannendak. Geen dag kan zo beginnen, als deze dag begon: ik kwam mijn kamer binnen en daar was enkel zon. ---------------------------------------------------------- uit het werk van Jac. van Hattum (1900-1981)…

Soms valt er warme regen, raakt een drup de houten schilder, oud als vlinders. ---------------------------- uit: Tirade nr.347, 1993.…

zich in een vluchtige spiegel waar lege weiden gekrulde bosranden om een kleine torenspits bol glanzend doorheen glijden reine artsenij uit de oudste tijden geeft de aarde haar voeding die zacht ruisend velerlei stemmen laat horen elke genezende geest murmelt hier vol klare eenvoud onder een helderblauwe hemel valt de laatste drup…

Ooit zag ik 'Broken Mirror' van Agatha Christie in de bioscoop van Heerenveen, zoiets, of dat glaskunstwerk van Jan Wolkers, zoiets, maar ik drup nog net niet dood.…

Geen achtste leven in een bonte kater Geen buurvrouw die het groene gras wegmaait Als er geen rol meer is in dit theater Geen kurk is waar de wereld nog om draait Geen aap die mij een lange mouw aannaait Geen zonneschijn, geen morgenstond voor later Als er geen jurk meer is die ‘winters waait Geen moslim is die opbiecht bij een pater Geen drup…

de bloemen en planten kreunen en klagen al wekenlang valt geen drup regen op hen neer hoe kunnen ze nog bloeien en vruchten dragen de droogte verschrompelt hun harten meer en meer het juligras verschroeit door een brandende zon; waarlangs hydrangeas weelderig met witte trossen nu verdroogde stengels tonen met rosse koppen alleen de akkerwinde…

Er stroomt door mijn gemoed in stormend klateren Een wilde zee, waarop ik rijs en daal, - Een drup... een englen-blik, maar elke straal Danst als het springen van bezeten sateren.…

Riet-geknak, kabbel-kroos wind-geruis, water-drup eend-gekwek, vis-geklets reigers-stap, rat-gespat hengel-swiep, sigaar-gezuig roei-gebonk, net-gegooi laars-gesop, fladder-zwaan koffie-slurp, brood-gesmak muggen-zoem, rochel-spuug snotter-snuif, handen-wrijf natte-hoest, molen-ratel aasvoer-worp, hout-gekraak vogel-fluit, muis-gepiep koe-geloei…

gevaar niet Je hebt geen gevoel, bent keihard en rotsgemeen Een stier zou op je lapje afgestoven zijn Maar ik, ezel, stoot me niet aan diezelfde steen ‘k Ben verblind door verliefdheid Er gaat maar geen lichtje mij me branden Lachend als een boer met kiespijn mest ik het haar op jouw tanden Er komt nog een dag dat ik van de regen in de drup…

Het leven wordt allengs wat triest voor haar; ze heeft een loopneus die ze telkens snuit want elke zes seconde weer een drup dat zijn er per minuut een stuk of tien. Ja vroeger was ze wel van zessen klaar, maar langzaamaan ging toch de fut er uit. Zo nu en dan eens naar de handwerkclub of soms in ’t buurthuis een partijtje kien.…

'De laatste drup is het gevoeligst hé?', zei ik. Hij keek me aan alsof ik een zwaargestoorde, ontspoorde TBS-er was. 'Bij jou misschien, maar ik voel niets!', zei hij defensief en hij boerde luidop van iets teveel bieren en pittige hapjes.…

Waarom ik met open ogen en bij vol verstand als een gup zo stom van de regen in de drup ben beland en de verkeerde kant opzwom? Omdat ik krom denk door mijn vissekom. Ik wou gewoon niet dood toen men mij de plee in goot weg uit dat goor riool waarin ik somber school. Richting zee zat het me die nacht zonder maan al niet mee.…

Want ... water is m'n einddoel Ik ga zwemmen iedere dag Lekker spartelen in die poel En ik schiet nu in de lach Kijk opeens met andere blik Naar die drup en naar die regen Weg pestbui, ik krijg schik Water is dus best een zegen Lachend loop ik door de straten Groet een fiks verregende heer En ik kon het echt niet laten "Lekker weertje…

Die van 't land van Arabije de granatenappels proeven zonder dat van duizend tonnen olie zij een drup behoeven daar de schemerende zijen sluiers hun begrip verduisteren zodat noch de oliepijpen noch de tienmaal uitgelegde sommen die ze niet begrijpen ze aan bank en tafel kluisteren.…

Het leven wordt allengs wat triest voor haar; ze heeft een loopneus die ze telkens snuit want elke zes seconde weer een drup dat zijn er per minuut een stuk of tien. Ja vroeger was ze wel van zessen klaar, maar langzaamaan ging toch de fut er uit. Zo nu en dan eens naar de handwerkclub of soms in ’t buurthuis een partijtje kien.…

havik Een engel zevert Boven heuvel en heg en weg en hei en wei En nog meer dat thuis hoort in deze orde Deze rij die rijmen moet Terwijl ik het omgekeerde verkies Een landschap van Breugel dat uit de lijst breekt Verder glooit achter doek Olieverf in schemerlicht opgelost Ik luister maar Trommelvlies en trilhaar Vangen niet de minste drup…

traan een eigen verhaal er klinkt een stem doorheen van moeder aarde over wat haar is aangedaan door ons de mens Delft heeft iets persoonlijks wat alleen Delft dus heeft een oude stad met heel veel fietsers die als je niet bijtijds wegspringt je ook nog eens kunnen raken op een minder positieve manier heerlijk slenteren zonder een drup…