Alle inzendingen over edith schippers

Al jaren moesten we het zonder doen Een ster aan ’t firmament, een flonk’rend licht Een hinde! Blije, blonde bliksemschicht Veel rapper nog dan Fanny Blankers-Koen Hoe wonderbaarlijk toch dat Neerlands hope Zo snel is als een ranke anti-lope!…

De nieuwe stadsdichter van Amsterdam! Ik ben toch zó benieuwd wat hij gaat maken, al vijftig jaar is hij een lyrisch baken. Zijn wijsheid bracht me steeds in vuur en vlam. Zijn faam stoelt op “De waarheid als De Koe” én op “Haar laatste woord is altijd boe”!…

Wie staat aan het roer? wie lust de touwen? wie doet het schip wenden? wie ziet de ellende van schutten met teveel? Wie wordt van wind en tocht snipverkouden? wie houdt de koers? wie dekt de lading? Wat is er van je gading zwervend over binnenwateren? Heel veel..... zal het antwoord zijn.…

als de stilte in hem aanwaait en de zon daarbuiten de rietkraag in lichterlaaie zet balt de rouw zich in hem samen nadert hem tot op de huid in het blauwe grasland zit zijn moeder hij hoort haar parelende lach hij ziet het schip varend in de storm de Dood klampt zich vast aan de gebroken mast…

Hendrikje van Andel Schipper is niet meer, ze overleed vannacht, de oudste inwoonster van het land werd 115 jaar oud. Haar lichaam naar de wetenschap, zodat men uit kan zoeken wat haar nou zo uniek maakte. Want eerlijk is eerlijk het is nogal wat een leeftijd te halen van meer dan 115 jaar oud.…

Niet Pechtold, Schippers, Slob of Van der Staaij, Maar Dijsselbloem ging met de titel strijken Al oogst de chairman van de eurogroep Vanuit La France toch vrij veel boe-geroep…

Waarin zovele witte vogels vlokken Hun snavels gedoopt in teer De hoop in ’t vooronder Is niet meer Kluwen nylon Aangehaakte wier Een albatros Hoog en fier De kust dichtbij Machinerie op volle toeren Ahoi schipper Vanavond naar de hoeren…

in stille mijmering is rust mijn maat stress en haast de onverlaat wij bouwen luchtkastelen met een zee van tijd als fundament scheppen licht en lucht in een ongekunsteld spel tikje bovennatuurlijk dat wel maar wij zijn geen schipper naast god vrijheid is ons enige gebod…

Een maand geleden werd hier een schipper verdronken, de hand op het hart in het water De boot is verkocht, de ligplaats vergeven, maar de hond is aan boord. Aan boord is de hond nog. ---------------------------- uit: 'Leegte lacht', 2012.…

Waar iedere golf zich oeverloos herhaalt lokt het weidse uitzicht de onfortuinlijke broos schipperend tussen fuik en val De toekomst genadeloos weerspiegeld in het zoute nat doet verstikkend verlangen in zwijgende angst weerklinken en weer een hoop verdrinken…

vaart de schipper op zoek naar wat vis zijn netten heeft hij uitgezet maar hij grijpt steeds mis de vissen zijn slim en glippen door de mazen zoals de gladde jongens doen wanneer zij de wet omzeilen de kapitein haalt zijn schouders op onlangs had hij toch een rijkelijke vangst en nee, niet van de visserij maar van een andere inkomstenbron…

. ------------------------------------------------------------- Vertaling van liedje van Edith Piaf…

koppig bruisen de witte golven tegen de zwarte bolders, ze zien hoe veertien stoere tjalken, met hun brede, bolle vleugels de krachten van de wind beproeven ik hoor de schippers woedend tieren, het helmhout stevig in hun knuisten omvat, ik zie de matrozen bij de zwaarden, ze schreeuwen: 'het wetter is dik en swier' hun handen laten de schoten…

hoger en hoger slaan de woedende golven door de Boca Inferno een duivels-aanschouw de bulderende kracht van wel duizend paarden werpen de schuimende zee tot ver in het blauw meeuwen verdrinken duiven slaan te pletter het gezicht van de schipper staat sober en grauw…

in de weerspiegeling van het water zie ik kristalhelder mijn meisjesdroom voorbij drijven prima ballerina in het Zwanenmeer koorddanseres op ragfijn algenkoord een schipper vaart onverbiddelijk naderbij de golven maken een abrupt einde aan deze dagillusie het is plotseling ontnuchterend echt voorbij net zoals mijn meisjesjaren…

schipperen is soms geboden net als het verschuiven van de boel of het beetje bij beetje bijdraaien van de bitterheid een kwartslag of zo een volle tafel met rekwisieten biedt ruimhartig plaats voor een ander verhaal loslaten is geboden overstijgen de kunst net als je aanraking is alles van waarde mooi genoeg…

waar de jaren samen de belofte van trouw tot robijnen slinger ringt weet je wat liefde is elkaar kennen leren door en door weten wie je bent blijvend ook door dik en door dun elkaar schouder bieden in lastige tijden of ruggensteun genietend ook van kus of knipoog bij het samenzijn elkaar verwonderen door te kijken met elkaars…

O nacht, sta haastig op, gedenk allen die hier stonden: Jacques, Edith en Aretha o.a. O nacht, blaas een klacht langs de straten van Parijs een requiem in een donker, laag register: hoe het paleis puin wordt wanneer teneinde loopt dynastie Brel, vorstin Piaf, prinses Gréco.…

Schippers (ps. Gerard Stigter).…

Kerstgedachte 2003 Vuurwerk, Knallen die klinken tot diep in de nacht blije gezichten, een kind dat hard lacht vuurwerk dat knalt, 't wordt afgestoken de beste wensen worden uitgesproken armen omarmen, en iedereen kust dorst wordt met dure champagne geblust vreugde en feest, gelukkig nieuwjaar een waanzinnig…

Ik heb je lief zoals je soms gelijk een gouden zomerdag bent nee nee nee ik heb je lief zoals je bent nee nee ik heb je lief zoals nee ik heb je lief --------------------------------------------- uit: 'Een leeuwerik boven het weiland', 1980.…

Tea for two heeft voor de oorlog iets voor mijn vader gedaan. En ook voor mij. Hij liep langzaam om het langer uit een huis te kunnen horen en miste zo lijn 2. In de volgende zat mijn moeder. ---------------------------------- uit 'Een klok en profil', 1965.…

Een koe is een merkwaardig beest wat er ook in haar geest moge zijn haar laatste woord is altijd boe…

Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is…

Eindelijk buiten. Water is water. Riet is riet. Een eend lijkt op een eend. Maar nu begint mijn vader (62) weer. Hij noemt waterhoentjes strijkbouten en vindt dat de maan ondergaat als de zon. -------------------------- Uit: 'Een klok en profiel', 1965.…

Vierhonderd wegen kan ik gaan: er komt niet een bij jou vandaan. Vierhonderd woorden kan ik vragen: er komt niet een bij jou tot klagen. Tot aan de dag dat het wel was, kon alles zinken in het gras, dat groen en dauwde gras voor gras.…

Kom met verhalen, die altijd bij mij blijven; voor de eeuwigheid bestemd alsof wij elkaar in de horizon beloofden slechts lief te…

Geef mij de blijdschap van jouw woorden geef mij de glinster van jouw oog Dan geef ik jou mijn zielsakkoorden en alles wat mij steeds bewoog. Geef mij de diepte van jouw zinnen geef mij de knipoog van jouw hart Dan geef ik jou mijn levensritme en alles wat mij steeds verward Geef mij de kracht van jouw verhalen geef mij een teken van…

Een jonge vrouw gehurkt voor 't graf vertelt haar groot verdriet aan 't doodgeboren Thymen-kind, maar hoort hij 't wel of niet? De bleke avondzon verschuilt zich achter wolkenflard om zo de neerslag kans te geven; die komt en ook heel hard. 't Verdriet is zo immensig groot daar waar 't een kind betaamt, dat nauwelijks…

"Bliksems" brulde Baby in de babbelbox: "De brede vloerplanken zijn van beukenhout, daar ben ik niet blij mee." Boven de blauwe box braadde buurvrouw bijna een biljoen betonnen bakvisjes, die met hun blotebillengezichtjes bij iedereen blijdschap op het gezicht brachten.…