31124 resultaten.
glas
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 333 Hier sta ik
breekbaar als glas
je trapt op me
breekt me in duizend stukken
waarom heb ik je verteld
dat ik om je geef?
Hoe kon ik zo dom zijn?
Je blijft terugkomen
keer op keer
je trapt op mijn glazen hart
en ik ga kapot
je weet dat glas scherp is
zeker als het stuk is
en auw....het doet zeer…
Glas
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.264 Kleurloos
Helder
Zien maar niet horen
Transparant
Kijken
Glas…
Glas
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.628 Nog jarenlang vond zij herinneringen
Getuigen van zijn oeverloze last
Door eigen zwakheid zover opgetast
Dat zelfs haar liefde hem niet meer kon dwingen
Want aan zijn noodlot viel niets af te dingen
Het teken stond al in zijn ziel gekrast
Nog jarenlang vond zij herinneringen
Getuigen van zijn oeverloze last
Zij zag het aan, al zijn ontluisteringen…
Glas
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 772 Je schreef dat op de plavuizen
waar wij de liefde bedreven
- jij natuurlijk bovenop -
een karaf van antiek
Venetiaans kristal uit je
handen gevallen was en
dat je weken later nog
de scherven en de splinters
trof op onverwachte plekken
Diezelfde avond antwoordde
ik met een gedicht over
bloeiende oleanders in uitbundig
wit, rood…
Glas
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.101 Alleen stukjes glas
spuw ik in 't rond.…
Als Glas
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 808 Geluk is o zo kwetsbaar,
zo breekbaar soms als glas.
Maar zou het nimmer breken,
als het ook sterker was?
Geluk is o zo vluchtig,
zo vluchtig soms als gas.
Maar zou het eeuwig duren,
als het niet vluchtig was?
Geluk kan o zo fijn zijn,
iets waar je van geniet.
Maar zou het geen geluk zijn,
als wij niet kenden verdriet?…
Glas.
netgedicht
1.0 met 13 stemmen 3.189 Staat al langer onder schot
voor langer dan het jaar is
levend bespuugd, dromend bespot
behoort tot de inventaris.
Slaat de laatste band kapot
de smaak van de abortus
die spart'lend piept en hijgt tot slot
in eenzaam lot berust.
Onder god geboren daar is
onder 't juk van het salaris
de grijsbetonnen hel.
Het laatste uur zijn lippen…
Het glas
gedicht
2.0 met 19 stemmen 8.344 Achter het glas het woeden van de vrijheid.
------------------------
uit: Raster 119, 2007.…
van glas
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 310 zij draagt de zee
flinterdun
onder 't wit van huid
in gesloten schelp
weegt zij niets
lief mij
adem gesloten deuren
zacht open
draag mij
als vuur
gewichtloos in ogen…
Als van glas
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 236 Ach waren wij
van helder glas
van binnen
even zichtbaar
als van buiten
We zouden
altijd open zijn
minder breekbaar
voor elkaar…
Als glas
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.038 die stoppen met delen
Ik hoor je stem warm en lief
zie je schilderijen betoverend mooi
Ogen groen tot in de diepte van je ziel
rimpeltjes fijn in een zachte plooi
Leven is leven tot de laatste dag
onverwachts ben je zomaar gegaan
Tranen gefluister klinkt in mijn hart
waar je voor altijd zal blijven bestaan…
Glas
gedicht
2.0 met 345 stemmen 35.539 Buiten ging het leven door, maar 't hare
ging niet verder dan het glas.
Als ik terug van school kwam keek ik even;
het vierde raam, begane grond:
een witte muur met stille plooien,
alsof de vrouw niet echt bestond.
En toen kwam ik haar buiten tegen,
haar gang voorzichtig als op glas.
Ik groette haar; ze liep op scherven.…
Glas
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 90 ze is van glas
van een doorzichtige kwetsbaarheid
de ceintuur van haar jas
houdt het tengere lijf bijeen
aan de overkant
achter het raam slaat hij haar gade
de wind wakkert aan
ze versnelt haar pas
haar voeten
lijken de grond niet te raken
ze verdwijnt in het landschap
niet langer te onderscheiden
hij grijpt naast het glas
dat breekt…
Het glas
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 268 Het glas is halfvol
Als het roodborstje zingt
Als de dagpauwoog de tuin bezoekt
Als de bomen fluisteren op het ritme van de wind
Het glas is meer dan leeg
Als de tv aangaat
Als de ene mens de ander een vreemdeling noemt
Een vluchteling
En er is geen plaats meer in de herberg
Het is vol
Ga maar in de stal geboren worden in een kribbe
Je…
Glas
gedicht
3.0 met 9 stemmen 3.230 Buiten ging het leven door, maar ‘t hare
ging niet verder dan het glas.
Als ik terug van school kwam keek ik even;
het vierde raam, begane grond:
een witte muur met stille plooien,
alsof de vrouw niet echt bestond.
En toen kwam ik haar buiten tegen,
haar gang voorzichtig als op glas.
Ik groette haar; ze liep op scherven.…
Een Bah- dag
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 107 Jaren gelee, hadden we een baaldag
ingesteld door weet ik wie,
dat is niet meer van nu, geen inhaalslag
maar wanneer ik buiten zie:
Wil ik subiet die baaldag weerom,
want het weer, liegt er niet om
het is kommer- en ook kwel
dus geef op die baaldag- en doe 't snel
want hier, word ik humeurig van.…
Een dag gewoon...gewoon, alsjeblieft?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 281 Een dag gewoon een dag, zoals iedereen die wel,
beleven mag, zo'n dag een doodgewone dag,
zou ik zo graag meemaken, als het mag?
Een dag: zonder angst op ellendig nieuws, een dag
zonder pesten of anderszins, een dag, waarop
iedereen lacht, een doodgewone dag: als dat mag?…
Huilenbalk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 357 Als ik diep wil schokken
diep van binnen wil huilen
het wil uitsnikken van verdriet
dan zoek ik op YouTube
naar orgel-improvisaties
met samenzang niet ritmisch
dan voel ik zo sterk
er is niets veranderd
en er zal niets veranderen
ik troost me met het lef
dat ik dat leven aan durf
ook al vinden velen
dat het wel met me meevalt…
Ochtend
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 72 Vanochtend toen de zang
het bewustzijn prikkelde tot een lach
En wind en dauw speelden
met de vitrages, heel vilein
Verrees mijn lijf, zij het wrang
in een nieuw bestaan zo ik gewag
Licht de tonen, hoe mooi de beelden
om aanvaard op aard te zijn.…
Vacuüm
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 8.575 Daglicht troebelt tussen het
mistpoeder en woekert weg
niemandsland in gelijk de plek
waar klanken verdampen
voorbij het laatste bereik
het ochtendlicht snijdt langs gordijnen
onweerbaar de kamer binnen
het trekt mijn ogen in
zuigt mij de slaap uit
een wederkeer in dag en lichaam
mijn naam mijn oog mijn zinnen
ze waren er vannacht…
All the leaves are brown
snelsonnet
3.0 met 22 stemmen 2.426 Vandaag wordt er in Holland niet gespoord
We pikken 't niet langer! We zijn tegen!
Maar vrijdag moeten treinen weer bewegen
Want de herfstvakanties mogen niet verstoord
Dat wordt wat, want nu blijven grotendeels
Al die bruine blaren liggen op de rails…
openbaring
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 177 in die droom over water
of over glas
zag ik de dagen voor me,
maar bleven vragen liggen
voor later
ik was daar niet
maar hoorde wezens van papier
in een verheven stad
onder een heldere nacht
zacht zingen
was je maar hier.…
Onvoltooid gemis
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 138 Duistere gloed
gesloten geest
gapende wond
die niet geneest
De dagen gaan traag
en lijken op elkaar
ik kijk in een leeg glas
dat eens gevuld was
Schaduw van dagen
waar blijft de tijd?
het mes van verdriet
snijdt onmenselijk diep.…
Elke dag een cadeautje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 312 Iedere dag neemt ze dankbaar aan
Alsof het de laatste zou zijn
Echter haar ziel alleen weet
Dat ze uiteindelijk overstag moet gaan
Maar voor ze zover is, heeft elke dag een zon
Neemt ze dagen met een lach
Niet eens een grimas, en de rest;
Wilden dat ze dat ook konden!…
Geen baaldag, we doen gewoon niks
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 323 Het antwoord is luid en duidelijk nee, we hoeven niks
en dus: halen we de decennia even terug, hebben een baal-dag dus.
Zooo lekker.…
Gadsie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 De dag van somberheid
is het vandaag,
stel bij 't buiten zien
domweg de vraag:
wat viel je 't meest
op aan vandaag?
Licht is het amper geworden,
druilen, regen, mist
een dag die je heel snel
moet vergeten, zodat
voor je het wist:
morgen misschien de zon
zich weer laat zien?…
Mijn Hart
netgedicht
3.0 met 44 stemmen 8.036 zo maar weg was
Mij achterlatend met al het verdriet
Geen dag geen uur geen seconde
Gaat voorbij dat ik niet aan je denk
Je ging heen wat mijn hart verwondde
Dat is waar ik jou van verdenk
Mijn hart is van flinterdun glas
Dat is een ieder gegeven
Al ben je jong, al ben je kras
Dit laat je toch niemand beleven
Maar toch vraag ik het…
[ Ik wil langzaam gaan ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 27 Ik wil langzaam gaan
vandaag, duizelig ben ik –
nog van jouw liefde.…
Stadsbeeld in november
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 356 als strak gespannen snaren
reiken reuzen hemelwaarts
begrensd slijten schimmen
- in de massa grijze -
geroutineerd hun dagen
regen spiegelt strepen
vage vegen tegen glas…
lach in glas
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 299 ’s morgens
als jij de deur uit gaat
weerspiegelt het raam
jouw lach
gelijk mijn geheugen
blijft jouw lach in glas
er staan
de gehele hele dag…