Glas

ze is van glas
van een doorzichtige kwetsbaarheid
de ceintuur van haar jas
houdt het tengere lijf bijeen

aan de overkant
achter het raam slaat hij haar gade
de wind wakkert aan
ze versnelt haar pas

haar voeten
lijken de grond niet te raken
ze verdwijnt in het landschap
niet langer te onderscheiden

hij grijpt naast het glas
dat breekt op de vloer

Landschap Individu

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 89