8619 resultaten.
Oerdans
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 72 ruig en kolkend is het water
waarin ze tot haar heupen waadt
net als in haar echte leven
moet ze zien
een koers te vinden
aleer ze te pletter zal slaan
tegen de rotsen
even is ze stuurloos
dan luistert ze naar de wind
die haar als immer
weer een uitweg biedt
troostend haar tranen droogt
en haar optilt en meevoert
naar stillere wateren…
Oerdans
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 201 ruig en kolkend is het water
waarin ze tot haar heupen waadt
net als in haar echte leven
moet ze zien
een koers te vinden
aleer ze te pletter zal slaan
tegen de rotsen
even is ze stuurloos
dan luistert ze naar de wind
die haar als immer
weer een uitweg biedt
troostend haar tranen droogt
en haar optilt en meevoert
naar stillere wateren…
Vertel het mij.
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 2.523 Als onmacht je verdriet doet
en je geen uitweg ziet
kom dan even...bij mij!
Als gure dagen,
koud, nat en kil, je besluipen
kom je dan warmen...
bij mij...aan mij!…
gekooid en gekluisterd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 182 gekooid en
gekluisterd
lamgeslagen
vlagen van
gedachten
serviel
en murw
die geen
uitweg weten
gebeten honden
vleugellammen
die zich
minzaam lieten
knechten
en nu vechten
voor hun
vrijheid en
niet weten hoe
zichzelf te
ontsluiten
buiten in de
strakke lucht
kijkt een koppel
vogels
licht meewarig
met gespreide
vleugels…
Hotel Californiagevoel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 49 Lang bleef het stil op alle landingsbanen
Maar 't vluchtelingenbivak stroomde vol
Valiezen zonder tenten op Schiphol
En buiten 't opvangcentrum blauwe zwanen
Zo zonder uitweg, verre vlucht of doel:
Een Hotel Californiagevoel
... so far away from LA ...
28 juli 2019…
Er kleefde wat bloed aan haar hoofd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 941 Zij had zich hard gestoten
Aan die stenen muur
Opgetrokken uit dogma’s
Om van haar verzonnen harmonie
Een predikaat te maken
Er kleefde al wat zweet op haar rug
Maar stug bleef zij schoppen
Tegen die gesloten deur
Alsof dat soms een uitweg was
De kamer was verder verlaten
Er hing slechts nog een sfeer
Van dingen die waren
Zelfs de muren…
in echo’s van liefde
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 907 ik verberg me in het warm
van jouw lippenrood
in begeren van kussen
en uitweg over huig en tong
voelend in gesloten ogen
woorden in fluistering gedragen
in bedekking van fluweel
bewegend in echo’s van liefde
in het zoet van winden
waarin wij onze liefde
gestalte geven in zuiverheid
van onze diepste dromen…
geloof en bergen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 206 Waar verstop je dank en
zegening, vreugde bij het krimpen
van een ziekte zonder uitweg
beginnen, groen verzinnen
penseel maakt duizend tinten
blauw en geel in aquarel
geen gemoei meer wel gestoei
verhuizen, dromen en al
het goede laten komen
weelde, overvloed
onmogelijk is mogelijk
ik ben onmetelijk rijk…
Luisteren naar de zwijgende
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 79 Ik leg mijn hand
In die van jou,
Mens die met stomheid
Geslagen is, het hoofd
Vol onrustige gedachten
En ontelbaar vele woorden -
En niet één die de uitweg
Weet naar je mond, je stem
Die zelfs niet de zachtste
Klank weet voort te brengen,
Ik laat mijn hand
In die van jou,
En lees zonder taal
Al jouw ongesproken woorden…
De gordel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 hij wist
het donker als
geen ander te bespelen
stapelde kleuren
in vage vormen
verstikkend op elkaar
geen uitweg
omdat stilte echode
zonder weerkaatsen
niets om te raken
weer contact
met jezelf te maken
geen rode draad
om terug te keren
naar leefbare sferen
een zombie die
geketend zichzelf
niet meer ziet
alleen de gordel…
toekomstsluiers...
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.174 kronkel jouw grimas
uit het ware gelaat
van verborgen gevoel
lang verholen
toon jouw waardigheid
als spiegelbeeld
in de reflectie
van hoe het ooit was
aanvaard het zijn
waar de uitweg zoek
aan het eind van doolhoven
geborgen lag
bevrijd er jouw leven
als nieuwe dagen
waar nooit een verleden
jouw toekomst bepaalt…
Gevangen in duister
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.447 De uitweg is verdwenen.
Teveel om mee te dragen.
Verstoppen in het niets.
Met het duister verbonden.
Ergens toch nog iets.
Een antwoord,
maar nog niet gevonden.…
EEN GLAZEN BOL
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 453 Een glazen bol
gevuld met meeuwen
rolt over de golven
naar de horizon
waar oranjerood zonnelicht
vurig weerkaatst
krachtige vleugels
zoeken gespreid een uitweg
om de wind te benutten
die hun wil beheerst
vlieg, o vlieg
engelen der zeeen
ontdoe u van het glazen vlies
bijt door de navelstreng
verspreidt
vermenigvuldig
neem bezit…
Wilskracht ~ Duogedicht met robderonde
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 154 die stappen waren te groot
voor de maat schoen die
haar ten deel was gevallen
zevenmijlslaarzen benen
oneindig door over
dor en leeg en kaal
onverstoorbaar evenals
de zon brandt het
verlangen almaar dieper
de uitweg uit het doolhof
lijkt hopeloos verborgen
troostend de schaduw
totdat de zon zakt
en de te kleine maat
haar brengt…
Beleven
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 437 Op zoek naar de stilte
Kan ook in de drukte zijn
Een moment dat je ervaart als rust
Een moment om daar te zijn en te beleven
Het nemen van wat je toekomt
Op je pad komt
En vast houden
Ook al is de rust verstoord
Een uitweg vinden
Het mooie vast houden
Onrust laten gaan
de stilte in een mens
Kan zoveel zijn
Veel woorden…
randvoorwaarde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 48 het is alsof ik- in een spiegel kijk,
de zelfkant slechts een weinig dof
het ogenblik vraagt moed alsof het vraagt
om meer te dragen
buiten luistert wind naar regen
binnen zoekt het stof
een uitweg, tussen oude kieren
in een nieuw plafond
de lamp brandt slechts zacht
om wat zicht te bieden in het sluiten
van de nacht…
Waargenomen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 84 Op straat verschuilen mensen zich
in de onzichtbare jassen
van andermans verdenking
Natuurlijk, roept er iemand
Ze hebben een slecht geweten
Zo zitten we gevangen
mijn behoefte om te leven
opgesloten in een spelonk
van mijn gedachten
met samengeknepen ogen
moedeloos zoekend
naar een uitweg
uit de dichte netten
geknoopt van misverstanden…
Avondzon
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 101 Ik zie de laatste schijn steeds lager,
hoe het zich een uitweg baant.
Tot de westenwind de ogen traant.
De kleuren worden langzaam trager.
Dan is er niets meer dan gedacht.
Een dromend staren over zee.
De schemer neemt me mee
en bereidt er zo mijn nacht.…
Zonsondergang
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 84 Ik zie de laatste schijn steeds lager
tot het zich een uitweg baant.
Tot westenwind de ogen traant.
De kleuren worden langzaam trager
Dan is er niets meer dan gedacht.
Een dromend staren over zee.
de schemer neemt me mee
en bereidt er zo mijn nacht.…
Vers hooi
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 357 heb ik je lief gehad
wij putten uit dezelfde bron
buiten de binnenstad
ons hoge gras geurt ademloos
naar vervlogen tijden
de zeis flirt driftig met vers hooi
dat moet leren lijden
je bent te jong nog voor verlies
van een vertrouwd gezicht
ik kies jouw grote teddybeer
tot troost in dit gedicht
uit je dal van hete tranen
klimt een uitweg…
Barricade
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 607 de weg naar de toekomst
is onbegaanbaar grote woorden
barricaderen de blik vooruit
een stap voorwaarts verzandt
in frustratie het verleden biedt
een uitweg herinneringen vormen
vluchtroutes achterom kijken
doet de therapeut gnuiven
het heden staart zich blind
doelloos hou ik me bezig met
braille verzet de bakens
verdwijn spoorloos in…
grotvis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 zoekt
de grotvis
die blind voor zich uit
zichzelf achterna zwemt
in de oeverloosheid
van tijd
de uitweg nog?
de merktekens
zwemt hij fataal voorbij
eindeloze kringen
draait hij,
eenzame eenzaat
tussen lotgenoten
die eindeloos kringen draaien.…
Een daad van Liefde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 341 De eerste baby is naar de Beschermde Wieg gebracht
de moeder, hoogst waarschijnlijk helemaal ten einde raad
Wie weet wat haar is overkomen, thuis of op de straat
Zag ze geen uitweg, heeft ze enkel aan haar kind gedacht
Het kindje af te moeten staan is hartverscheurend zwaar
Niks mee te maken zegt de wet barbaars, we pakken haar…
Flirt met de dood
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 358 Ik volg de leugen op haar tocht
zie in de waarheid geen uitweg meer
wanneer ik uit dit leven loop
wint de puinhoop keer op keer
Waarom komt er geen einde aan
mijn vriendschap met het leven
de vage weg die ik wil gaan
ik heb toch genoeg gegeven ?
Ik reik de kilte mijn warme hand
helpt hij mij dan uit de nood ?…
ongelukkig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 272 de glimlach veranderend in een grijns
pijn in de ziel welke het gevoel verdoofd
Dromen zijn er niet meer
net zoals het slapen zijn zij verdwenen
het waken heeft gewonnen
Het zoeken naar het onvindbare is gestopt
de ellende heeft gewonnen
het bestaan in vraag gesteld
Zwemmen in een oceaan zonder hulp in zicht
verdrinken als de enige uitweg…
Ze leeft in de geschiedenis
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 186 ze kan het moeilijk begrijpen
ze wil alles bekijken
en het één met andere vergelijken
maar de wonden spreken boekdelen
haar stem is weg
ze probeert te praten met een uitweg
langzaam aan te herstellen
maar haar boze dromen die kwellen
door de zanderige, heuvelige wegen
en de modder onder haar voeten
zal zij meer weten dan ons
hoe het is om…
Onderdak.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 zij, die 'hun oorlog'
.....zijn ontvlucht
Je rijke tafel
wil je delen
het versgebakken brood
......breken
papieren dagen
worden weken
weken...maanden
van geduldig papier
er is geen uitweg
rest alleen: haag of heg
enige beschutting tegen
Hollands snijdende wind.…
Maagdelijk wit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 71 ik was gestopt
kon geen welbevinden
meer aan kleuren binden
vormen konden
mijn grote vragen over
alles niet meer dragen
de compositie werd
een doolhof waar in
ikzelf geen uitweg zag
doeken staan mij
vragend aan te kijken
wie hen gaat beschrijven
in dit repeterend
ochtendlijke spel voel ik
mij verliezer en besef dat wel
maar…
Doolhof der Eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 702 Koortsachtig zoekende naar een uitweg,
een zij-route of rustplaats ... maar
niets van dit blijkt te bestaan daar,
daar waar ik ben, helemaal alleen.
Roepende om hulp heel zacht,
in mijn hart een plek van leegte
en verdriet door de pijn en wanhoop;
verloren in het doolhof van eenzaamheid.…
Zorg op maat
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 245 Haar voegen zoeken
een uitweg naar
gelijkvloers en warm
immer op maat begeleid
de lift gaat alleen
maar omhoog, verdieping
na verdieping klimmen
ook de laatste jaren
onbezorgd telt niet meer
waar geld spreekt van visie
plant men blauwe luchten vol
met grauwe schaduwen van kastelen
zijn laatste paleis wordt
verborgen in toekomstwolken…