Doolhof der Eenzaamheid
Steeds maar weer lopende in cirkels,
in dat doolhof waar geen eind aan komt
en waar het begin van zoek is;
verdwaald in het doolhof van eenzaamheid.
Koortsachtig zoekende naar een uitweg,
een zij-route of rustplaats ... maar
niets van dit blijkt te bestaan daar,
daar waar ik ben, helemaal alleen.
Roepende om hulp heel zacht,
in mijn hart een plek van leegte
en verdriet door de pijn en wanhoop;
verloren in het doolhof van eenzaamheid.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid