Alle inzendingen over einde relatie

mijn gevoelens voor jou, zijn moeilijk uit te drukken maar ik weet dat ze bestaan mar ik wil niet ook aan deze relatie, op het eind toch nog kapotgaan. ik wil nu eindelijk eens gelukkig gaan leven maar misschien moet ik het ook maar opgeven. jij ben voor mij toch onbereikbaar want je woont helemaal daar.…

Cynisme veelal verstilt de ander verstikt de relatie!…

deze wijk in onze buurt haar gehavende gevels voor de kleine huiskamers, waar lampen al eens durven flakkeren tegen het einde van de maand het aanvankelijk gevulde schap haar nerven stoffig laat aanschouwen hier kennen we elkaar nog bij de voornaam, de relatie tussen wie en waar en hoe in uitgeleefde gesprekken op de hoek, het plein,…

heeft onze toekomstdroom verkleind Opnieuw een relatie ontbonden Geen winnaar, happy end of nieuwe start Wat resteert zijn verse wonden Een man, een vrouw en een gebroken hart…

prachtig jouw kopje met je hemelse lach je opent een knopje verhoogt mijn hartslag mijn handen gaan trillen ik weet niet wat doen je zal wel iets willen en ik geef je een zoen niet haastig maar rustig wil ik je verkennen eerst praten we ernstig daarna komt verwennen!…

een goede relatie is als een tatoeage eenmaal in het bezit ervan raak je het nooit meer kwijt…

met haar we vergeleken omgeving op wat kleine details na waren we heel dicht bij elkaar lente werd liefde tot zomer het houden van heeft gegeven haar vrucht aan einde seizoen zal in nazaat de winter overleven…

de mokerslag We kunnen het leven niet overwinnen niemand nóóit Kom ga je mee. Samen wandelen naar het verre kijken naar de sterren schreeuwen naar de golven "we komen eraan ... Ja maan we komen" Omstrengeld liggen op het strand. steeds dichter komt de rand laat ze maar komen de golven Laat ze ons overspoelen laat het toe…

Ik geloofde in het goede en handelde puur en oprecht Ik gaf weer eens iemand alles écht alles wat ik in me had En weer lijk ik het slachtoffer van een relatie die in dipje zat Verliefd worden op iemand die nét uit een relatie is Het is vragen om ellende voor je het weet gaat het mis Wie weet gaat ze me nog missen en komt alles toch…

Vechten kon ik niet meer Vechten had niks meer Vechten hielp niet meer, Nu dat het voorgoed voorbij is Doet me veel pijn Vechten voor relatie…

Dat van "ons" ontstond Levenstekens van de lente brachten ons volmaakt geluk Onbegrensd en altijd samen Het verzameld leven kon niet stuk Om te groeien en te bloeien leert de lente reiken naar de zon Maar de oorsprong van het einde is tegelijk daar waar het leven begon…

Toen ik mij verbeeldde te bidden tot onze Moeder in de Hemelen verbreedde en verdiepte zich mijn geloof Ik had toch al geen goede relatie met 'onze vader'!…

Typisch construct – relatie. Mooi lied, maar steeds gedonder.…

Ik speelde een potje pingpong met je Plots vloog die handgranaat over het netje Toen besefte ik pas Dat onze relatie verslechterd was.…

Het vuur in de relatie, is niet het vuur aan de schenen. In 't vuur van het gesprek is het woord in vlammen opgegaan, de rook als een pluim achterlatend.…

De relatie een Levend ding in de groei dat We opvoeden tot Iets moois dat 't geluk bindt Of 'n monster dat ons verslindt…

‘nee, niets’ elk zinloos ritueel in je relatie is er één teveel…

wat zegt hij zelf bij het einde van de wekenlange show ? na wekenlang voor en tegen ?…

In verstilde tussenspinsels zweef ik weg tussen steniging dromend van vrije lente afwezigheid die ik beween een laatste beeltenis kan ik je zenden mijmering je gulle lach gemis van je lendenen volledig universum kim van ons samen liefde, bedolven woordenloosheid het jij en ik, verstild tijd tussen ons de wil die te bevechten…

---- AMSTERDAM – Het onderhouden van een relatie of een huwelijk blijkt kinderlijk eenvoudig: alleen praten in de wij-vorm zou al flink helpen. Dat is althans wat onderzoeker Robert Levenson (University of Berkeley) beweert na onderzoek.…

een enkele letter vandaag het betreft de letter z heeft de ij als vaste buur maar is en voelt zich het einde op die laatste plaats vertoeft hij graag bij hem start een reeks van ongeschreven woorden worden dromen waar maar ook droefenis in ware stilte of een gemaskeerd gebaar och was ik maar die letter z de opening naar het…

De weg naar het einde.…

Voor mij is het einde gekomen, "uit" zijn al mijn dromen. Terwijl ik hier in tranen lig, Is er geen mens die zich tot mij richt. Ik weet niet wat te beginnen en schrijf daarom deze zinnen. Sterven doet iedereen, Dat hebben alle mensen gemeen. De ene gaat vroeg, De andere gaat laat. En niemand is er mee gebaat.…

Flarden mist spoken door mijn hoofd, verdoofd kijk ik al lopende om me heen, op zoek. Jou kan ik niet meer vinden, Ga maar zei je, kijk niet om, kijk vooruit en loop door. Doorlopen naar een toekomst zonder jou, makkelijk zal dat niet zijn, maar hoe vaak ik ook van het paard zal vallen, steeds sta ik weer op, spring ik gewoon weer in het zadel…

Een bewegen in waanzin Naar een sterflijk einde. Een leven te min, er is geen begin.…

grenzen heeft ze verlegd bergen verplaatst alles is uitgelegd nu voor het allerlaatst heel haar gevoel ontbloot nog nooit zo bang geweest alle hoop gedood wanneer ze zijn brief leest uit haar leven verdwenen wacht ze nog lang op hem maar hij is niet meer degene die haar gaf haar stem monddood, alle hoop verloren kijkt ze naar beneden…

De beslissing is genomen De familie langs gekomen Voor iedereen een laatste groet Je bent een reus, als je dat doet Daarbij voel ik me heel klein Jij ondergaat toch allle pijn Het infuus wordt ingebracht En ik zie nog hoe je lacht De dood is welkom. al te waar Het leven word je nu te zwaar Laat de morfine nu maar stromen En de rust over…

Ik begin met een zin die eindigt met een woord daarna volgt een punt gewoon, omdat het zo hoort Na de punt volgen weer woorden ze vormen samen een zin Begin je te begrijpen wat ik bedoel het antwoord vind je achterin Aan het einde van de laatste zin daar staat de laatste punt Het eind van onze toekomst meer woorden zijn je niet gegund…

Nu de zon niet meer opkomt En de stemmen kijken weg Zo mooi als alles toen begon Op die grote blauwe berg Toen waren we vrienden Zwart, wit, paars en rood Dit is wat we verdienden Nu zijn we allemaal dood…

Het leven is een grote lange zoektocht Maar ik heb mijn eindbestemming gevonden Zonder voorbehoud of tegenzin Heb ik mijn hart aan deze plek verbonden In jouw armen heb ik me genesteld De ruimte daartussen me eigen gemaakt Waarover altijd zo liefdevol wordt verteld Heb ik nu voor mezelf en het is volmaakt Mezelf verliezen in de diepte Die…