Alle inzendingen over elegantie

Nog klein gaf deze rivier me grote ogen vertelde lispelend, murmelend, kabbelend, schuimend, zingend, bruisend, bulderend: Ik stroomde al toen jij nog een protocel was Baart mijn water zeilende elegantie Doorschijnend flikkerend als libellen Mijn oevers geven ook kost en inwoon aan oud geboren lome schildpadden Achteraf blijven we verweesd…

lippen glimmend met een laagje verzacht neuriënd haar refrein met volle maan in diepe stilte Kraakhelder is de verschijning in ‘t eeuwige licht over sereen witte vlakte glijdt zij geluidloos rond maakt van water een ijskoude harde ondergrond zelf met ’n koele blik maakt ze elk wak weer dicht Haar bewegingen in een trance vol sierlijke elegantie…

Ik snapte Jotie wel, hoe kun je in leven blijven bij zoveel vrouwelijke elegantie? Niet daarom, lieve schat, maar bij wijze van spreken. Zijn heroïne-overdosis had niets met jou te maken, zat diep in hem. Jotie beminde jou, maar ik net zo goed, besef dat maar, het zal je goeddoen, ook al ben ik hem niet, wens je hetzelfde toe.…

de vallei van de niet voor niets nietsvermoedende stilte in gang zwengelen imponeert de natuur met een strengbedirigeerde triomfmars Snaren klapperen van de smeltende kou door een fletse of te gespannen nevel wrijft hen de slaap uit de haren piano’s likken hun gekuifde veren in een goudgeelslaapdronken bui weer tot toonbeeld van slepende elegantie…

Je gratie en elegantie mis ik zo afschuwelijk Passie die nooit taant komt zeer zelden voor, heerlijk. Oprecht en erg sentimenteel, het heeft beslist zijn charmes Jouw prinses wezen door de jaren heen, iets unieks ook warms. Spijtig dat je even ver af bent Blijvend de jouwe zijn is een mooi compliment.…

Aards geworteld ontbindt hij hemels duivels Met de schwung van hoekige elegantie herschept de forse dandy bont en strak zijn en onze literaire wereld Wellustig dartelend schilderen zijn schrifturen dat grimmig pretpark tussen hemel en aarde Met beeldende taal smeedt de lettersmid dagelijks lood tot lezersgoud In zijn jeugd reet de oorlog…

Met sfeervolle elegantie, besloot men om de andere niets te gunnen vergeten zijn de duizend bewegingen der opoffering, de verzoening, voor die niemand ging. De vele warme krachtige teksten doorheen een denkershoofd, onderdrukken de destructieve kracht de macht van power de schadelijkste emoties die men kan hebben.…

met de ervaring van wijsheid van veel geluk ook naast ongelukken van een grote liefde die verloren ging die jij jou te omarmen en winnen wist toch zijn de rimpels in jouw gezicht meer nog van het lachen dan verdriet de getuige van jouw visie op het leven dat wat niet is je mogelijk maken kunt door de kansen elke dag te plukken met de elegantie…

Zijn elegantie werd even verstoord door het schuim, waar hij niet onderuit kon of hij had met meer geduld zijn bier naar achteren moeten slaan.…

Ook katachtige elegantie is kwetsbaar Instinctief zwervend werd ze zelf gegrepen door één van die niet te peilen blikken beesten Een tik van een auto is een dreun voor een poes.…

Wanneer mijn zintuigen zinken in jouw opstaande en opvallende kleuren daar zij een voor een elegantie, harmonie uitstralen tegelijkertijd worden een nooit eerder vertoonde helder en mooi ontmoet, voel me vrij Waar je ook bent in de hemel, telkens weer wacht ik op jouw vrolijke terugkeer; een traantje nabij.…

alle goud Je staat dicht bij de essentie van het leven Een uitzonderlijke gave die maar weinigen is gegeven Je bent op zoek naar eerlijk en echt Daarom ben ik zo immens aan je gehecht Nooit eerder was iemand zo verfijnd Schoner dan de fraaiste ster die aan de hemel schijnt Je hebt stijl en bent uiterst charmant Tegen je natuurlijke elegantie…