inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 60.615):

Bonsaileeuwin

Als een tuinleeuwin struint de buurkat
door onzen hof, haar petit-savanne
Tot ons vermaak maar de merel verstart
evenzeer als de koddig kwispelende impala
die een monsterversie van de huiskat ontwaart.

Schattig speels ook stoïcijns meedogenloos
voor de muis die geen kant op kan
De poes speelt, de muis lijdt
Haar doodstrijd raakt haar niet
De muis redden verandert geen kat.

Soepel verend danst ze naar het terras
Gelikt uitgedost voor haar dagelijks bezoek
in glimmend zwarte vacht met accenten:
wit gelaarsde pootjes asserti met dito kraag
Dit huisroofdier wil aandacht en wel nu!

Achteloos soepel springt ze op mijn schoot
Trappelt, cirkelt, valt knus spinnend stil
Bestialiteit verdampt, kat wordt weer poes
Ze is te temmen noch te verklaren
Een huisdier dat zich niet laat knechten.

Ze floreert in de realiteit van haar droomwereld
Zwervend tussen wild en domesticaal
Steeds lokt de roep van het onbekende
Altijd valt ze terug op het huiselijke
Levenslang zoekt ze de grens van de twee.

Dagelijks is katachtige elegantie kwetsbaar
Instinctief zwervend werd ze zelf gegrepen
door één van die niet te peilen blikken beesten
Een tik van een auto is een dreun voor een poes.

Haar witte kraag kleurde rood, spastisch grotesk
kronkelde driftig het leven uit haar fraaie lijf
voor het traag wegvloeide op blauwgrijs asfalt
Een jaar duurde een vermeend zorgeloos leven.

Schrijver: Eric Vervaet, 30 augustus 2016


Geplaatst in de categorie: dieren

3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 215

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)