i j s k o n i n g i n

Saffierblauwe ogen kijken gevoelloos starend in kilte
porseleinen gelaatskleur glimt ijspegels in de nacht
bevroren lippen glimmend met een laagje verzacht
neuriënd haar refrein met volle maan in diepe stilte


Kraakhelder is de verschijning in ‘t eeuwige licht
over sereen witte vlakte glijdt zij geluidloos rond
maakt van water een ijskoude harde ondergrond
zelf met ’n koele blik maakt ze elk wak weer dicht


Haar bewegingen in een trance vol sierlijke elegantie
zet zij warmte om naar kou door wijzen van vingertoppen
aan alle bomen dan enkel nog maar bevroren knoppen
vorst aan top en zonlicht voor eeuwig uit de gratie

gevoelloos winter

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 608