Alle inzendingen over emotieloos

richting die ik koos Waardoor al mijn problemen, boosheid meer ophoopt Ik heb geen adem meer om in te ademen De moed niet meer hebben om al die vuile lucht te benaderen Omdat ik te bang ben dat ze mijn overgebleven zelfvertrouwen neer willen halen En daarom zit ik hier ademloos te wachten op een tijdloos iemand die mij op komt halen Ademloos, emotieloos…

Je was even bij me in gedachten ontstaan na een droom we liepen samen over de kust van een emotieloos strand jij bladerde mijn geheugen terug naar mijn lijfsbehoud ik nam een beetje ruimte uit mijn omgeving die een zweterige geur had je vertelde iets over een gestolen tekening ik gaf je een leeg vel papier voor de toekomst nog voor…

Dwingend dringend zijn haar bekken verkrampte benen die verwurgen trekken Zweet tussen geplette borsten waarop ik steun half geopende natte lippen smoren mijn gekreun Gelijk in het ritme van de Bolero Parende ongeremd tijdloos geil ineen Zweet laat zilte druppels druipen Langs billen borsten de beslagen ruiten Emotieloos koud klinkt haar…

dikke rollen perkament handgeschreven boeken worden als museumstuk gekend het goud op snee de wulps gekrulde grote halen in tijdloze levensverhalen zijn voorbij het handgeschept papier waarop vezels streden met de letters van de kroontjespen verleden tijd woorden kaatsen in het naamloze zwart wit het onpersoonlijke gezicht op emotieloos…

door de gedachten op zoek naar een uitgang uitingsvormen verschillen per persoon dansende penbeweging op ritmische rijmschema's passievol dansen emoties door de gedachten op zoek naar verbinding vriend of vriendin schrijvende dansbeweging op dichterlijke vrijheden gedachteloos stromen emoties naar een uitgang de vrije wereld in de mens emotieloos…

je lachte altijd als de ander keek in een stukje geluk dat brak uit het star van emotieloos grijs nooit wilde jij praten maar ik had wel in de gaten dat jouw contacten met hiernaast werden aangehaald nog was je bij ons in de dagelijkse sfeer maar je gedachten vlogen steeds vaker heen en weer met grotere tussenpozen alsof jij…

Ze willen je villen, onthoofden, vierendelen, eindeloos martelen en in de electrische stoel smijten, maar dat is allemaal farce en emotieloos gekrioel van slangen. Je genialiteit overstijgt de botte systemen van hun beleid en dat zit hun dwars, dat er zomaar een eenling is, die hun superieuriteit feilloos weet te ontmaskeren.…

Achter ijzeren façade, staat emotieloos op ruwe muur een stoere kaars te branden, hoogst uitzonderlijk licht haar tors een gevangen lachen op. Onschuldige romantiek, dreigt achter eeuwige tralies te belanden terwijl met ijzeren onvermogen de sleutel in het slot gaat, en alle dagen lang gillend en schreeuwend tranen vechten.…

De strakgebonden monden, zonden, in formatie genade kent hij niet de potentaat Maxime hij formatteert de leden streng naar zijn regime betrokken als hij schijnt bij onze natie Als lichaamstaal zijn innerlijk zou schrijven zijn denkrimpels, emotieloos gezicht zijn stem, op enkel frasen afgericht de bril waaronder felle ogen drijven Hoe zou…

waar ik kijk zie ik herinnering de tafel ligt ermee bezaaid restanten van gedachten een schrale troost wat harde woorden vaak emotieloos in een keer weggemaaid wij waren een beginneling wind waait stevig muizenissen weg zand verstomt de zee kleuren trekken langs de lucht mijn vlucht neemt de gedachten mee gedachten over jou niet…

het werd zo doods en eenzaam droef triest leeg dat zelfs de tijd bleef staan een schrik breidde zich uit ’t was wonderbaar hoe doodsangst zich vereende met wat kinderdromen tot steden heel onwerkelijk stil en bossen kreunden zwarte bomen de mensen staarden uit hun monden ’t zinloze van taal emotieloos en niets was nog te voelen ’t leken…

duister tastend zijn plicht niet verzakend als een eenvoudige heer met verstand van zaken eigenlijk kan hij geen vlinder meer zien alle vleugels leeg gelezen in het oog van de nacht verwijdert uit de horizon door oppermachtig heersende anarchisten lispelende vrouwen in doorzichtige jurken die hem net zo goed in de prullenbak gooien emotieloos…

terwijl ik in het trillen van je sterke vleugels voel, hoe je hevig vlinderend van kelk naar kelk, je tere onschuld toont, je naakte onschuld jouw naakte onschuld verwondert zich oprecht, en spreekt van een vreemde, eenzame wereld, een wereld hol en bol van ontelbare leugens, jouw jonge onschuld weigert om een dom verworven compromis emotieloos…

bijna emotieloos, terwijl we deze ochtend elkaar nog eindeloos kusten, terwijl je vannacht nog zei dat je zo bang was om me te verliezen...…

De laffe strijders van IS zijn zwaar verslaafd aan het stimulerende, hypnotiserende Captagon, daarom zijn ze zo emotieloos en onbeschaafd en heerst er grote verwarring in het Pentagon.…

Ik laat hem achter met diezelfde pijn, zal altijd blijven dolen Egocentrisch, emotieloos, hard en verscholen Alleen en toch samen, zo zal ik zijn….…