Stille Vlinder
ach, mijn lieve, blonde, wonderschone vlinder,
op broze vleugels van papier, dwarrel je in onschuld
door mijn gedachten en verwart mijn hart en zinnen
ik voel me oud en jong tegelijk, terwijl ik
in het trillen van je sterke vleugels voel,
hoe je hevig vlinderend van kelk naar kelk,
je tere onschuld toont, je naakte onschuld
jouw naakte onschuld verwondert zich oprecht,
en spreekt van een vreemde, eenzame wereld,
een wereld hol en bol van ontelbare leugens,
jouw jonge onschuld weigert om een dom verworven
compromis emotieloos te begrijpen
ach, mijn lieve, blonde, wonderschone vlinder,
jou koesteren, beschermen, jou beminnen,
die mij verwarmt en moed geeft om wat echt
belangrijk is, uit te spreken, helaas, helaas,
nooit zal ik jou, wonderschone vlinder,
kunnen vertellen, wat jouw mooie vleugels
doen met mij, eeuwig dolend, vol verlangen
Geplaatst in de categorie: liefde
Wat het woord "Vlinder" al niet kan losmaken.
Mooi!