8214 resultaten.
Alden Biesen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 212 Verstrengeld aan den ouden lindendreef
in het domein waar de lente loom haar schreden
een pracht gloed in zonneschijn overspoelt
voelbaar levende historie achterbleef.
Gedachten meer rustgevend dan omvangrijk
de voetstappen van een passerende enkeling
ooit veelvuldig betreden door Duitse ridderorde
vlinders fladderend over de diepe wallendijk…
een gedicht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 657 ik had je gisteren willen geven
hoe mooi het was,
hier gisteren
bij mij
een hemel zwaar van
regen
niet bij mij
aan jou mijn vergezichten schrijven
waartussen stadjes liggen
ingepakt
met jou verdwalen in mijn woorden
eeuwen voelen door een kleine stad
en vertellen hoe de mensen daar
vreugde en leed beleefden
bij het haventje gezeten…
dan is het
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 195 hij kiest het tuinpad
achterom
weer langs de wilde rozen
zijn blik schaart over land
waar paarden ongejaagd
zoals de stilgevallen vogels
niet laten blijken
dat er wordt gewacht
haar roep die ver
draagt over drassig veen
en stil zwart water
verstomd
nee, als hij komt
is het om stilte
van verloren heimwee
* duogedicht II…
Bekleurenswaardige herfst..
netgedicht
4.0 met 68 stemmen 1.433 Nu de dagen breken met lommerrijk groen,
de zon haar immense kracht verliest,
verkleuren bomen pronkend hun fatsoen,
de wind die stil aan hun bladeren briest.
Oneindige kleuren komen in beeld,
pracht glinstering door ochtenddauw,
roodbruine warmte dat wijds aanbeveelt,
tegen de horizon in hemels lichtblauw.
Fraaie beelden in zoete vlammen…
Het innerlijk landschap
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 1.145 Waar anders dan in ons eigen landschap
doorwoelt het innerlijk, de zachte gronden
voorzichtig strelend, ongeduldig klauwend
op zoek, op zoek naar verborgen schatten
waar hun schakels langs wel duizend wegen
aan het bereikbare van ons verlangen stonden
klinken vertrouwde melodieën uit de diepte,
de kloppende kadans van ons wijze hart
met…
Herfst Festival
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.156 De verandering kwam niet geheel onverwachts,
een maskerade in gedoodverfde kleuren
verschenen door schaarste in het verschiet
bladeren gehuld in geleefde geuren,
nog onbekommerd warm uitgedragen
in ondraaglijke lichtheid van het bestaan,
beroeren stralen deinende kruinen
de top van de kleurenpracht bereikt
het uitzicht verbluffend.. een…
Winter bewonderingen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 964 Ver van vervlogen tijden,
leek stilte nooit stil te staan,
blies winter met ingehouden adem
zijn bespiegelingen op het raam.
Spiegelingen van verdrongen warmte
subtiel geurend in knetterend haardvuur,
vlammende liefde doet hartstocht oplaaien
eerder buiten nog winters aangekleed.
Genietend van geestrijke sappen
doet innerlijke naaktheid…
Rozengeur en bruine schijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 187 Roze is kijken naar de zonsondergang.
Bruin is vertraging met de trein.
Roze is vakantie.
Bruin is een verplichting.
Roze is vrijheid.
Bruin is van de trap vallen.…
- Idylle -
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 428 Regen doet de straat opnieuw glimmen
volledig anders dan het ene prachtmoment
het dagen van nieuw inzicht wordt nu spaarzaam
ja, door wat nevelig maanlicht geveld..
water op het trottoir weerspiegelt "Marie, Marie"
de glans van nooit verloren gaand geluk,
heerlijke overgave alsmede onrust
schreeuwt onhoorbaar een naam..
schildert de fijne…
- Branderige fleur, vlammend van kleur -
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 525 Voltooid aan de schepping
deed hem de eerste aanraking verstillen..
Hij vroeg zich af wie hij was,
de stille kleurrijke man van vele winden,
een beminnelijke lach dat horizonten brak,
het hemelsblauw finaal doormidden.
Verlaten sneed een voorlaatste diepte,
scheurde lucht om te ademen, branderig van geur
brandde de ziel het weemoedige…
- Vlinders dromen -
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 579 Effen of gedessineerd,
je broze leven
was vol van prachtige blikvangers..
verbleekt en te zwaar woog het
als regendruppels van het leven
op je afgematte vleugels,
evenwel geen dracht met belevingen versierd
kan beletten je bestemming te dragen
op de ademscheuten van de wind,
vleugels opgekruld en roerloos voor even,
het rood, de draad…
- Silhouet -
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 679 Met het wassen van de maan
bezit jij de kracht om te verbeelden
zoals de zee haar spiegel overstijgt,
grenzen voorbij gaan aan het heden
buitensporig trekken beelden
zachtjes eensgezind hun schreden,
de glans van lang beroet verleden
langs de duistere hemelwand,
Zilverblauw valt het sterren strass
waar blinkend maan verankerd was
in de…
- Nazomerweelde -
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 529 Rozenbloemenweelde in nazomer
wekken verbloeide nabijheid op
sluiten liefdevol de armen rond mij heen,
Ik voel het..
mooi als een luisterlied nabij,
zie eenden gezind verzamelen,
dansen op tienduizend fonkellichtjes
glanzend tegelijkertijd vermoeid
zwemt hemelse zonneschijn
als een redding.. vrolijk, vol ijver
rustig, zachtjes drijvend…
- Artefacts -
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 424 De kunst in zekere mate als maatstaf
buigzaam riet langs een dunne meetlat,
soms misleidend voor mensenhanden
educatief doordacht, als kunstproject geraakt,
glad als een ritselende slang, spelenderwijs.
De vooruitzichten van morgen
om de geschiedenis te vieren met het ontstaan
te luisteren naar vibraties voelt kunstzinnig
de bijzonder mooie…
- Opslagruimte -
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 267 Mooi antiek, glanst de massief houten
zwart gelakte koffer..
onbeperkt zijn houdbaarheid
efficiënt tegen de gevel van tralies geschoven
brengt samenvoegen dicht aan de fijne naden
en verruimt vooral de gelegenheid,
daar valt geen buitenmuur te betreuren
om de in de armen gesloten dagen
met nieuw verworven inzicht
tegen aan te houden,…
- Tussenpozen -
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 454 Langs oeverrijk water bloeien ideeën op
zover al gekomen na dit eerste tumult
heeft de kabbelende beek zijn kruiken
dichter bij de bron nog maar net half gevuld
de strekking van de stroom
heeft een volledig verwarrende weg open gelaten
medaillons nog niet half verslagen
hebben het leven op zich statig verder gedragen
met tussenpozen geprobeerd…
- Kerstontmoeting -
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 843 Nog even en dan zingen stille kinderharten
het van oudsher meest gezongen kerstlied op aarde.
De sneeuw valt betoverend tussen ons neer
het fijne kerstlicht dwarrelt als kristallen suikervlokjes
krachtig, vanuit schoon bezongen hemelse sfeer
vallen ontelbare kleine witte stukjes
wereldbevrijdend vredig ..
als eerste Kerstontmoeting op…
Weggerukt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 zomaar werden zij wreed uit het leven weggerukt
afscheid hadden ze niet kunnen nemen
vaders en moeders staren over het lege groen
schreeuwend huilt hun gewonde hart
realiteit snijdt de ziel doormidden
donkere nachten rijgen pijn als nooit tevoren
roofwolken verscheuren iedere zonnestraal
duisternis beslaat de ramen met wasem
het leed stort…
Lichtdruppels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 ik zie wat ik wilde zien
de eeuwige flonkerende diamant
die zich vormde in ruwe eeuwen
ieder facet de geslepen glans
geen verkrampende duisternis meer
alleen lichtdruppels op mijn stenen
bloesemwoorden waaien in najaarswind
oneindige zonneschijn op lijnen
geen vogel vlucht meer
niet de geijkte paden
de schaduw leeft niet in de nacht…
Hemel
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 101 Ik weet dat eens
het raadsel van de hemel
zich zal ontvouwen
aan mij.
Het zal niet eng
of vreemd zijn
maar een veilig en vertrouwd Licht,
zo licht als een veer,
zal tot mij schijnen
en ik zal tot de hemel
met het lichtste Licht
weer verdwijnen.…
geen begin of einde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 265 De spiraal van het heelal
heeft geen begin en ook
geen einde.
Het begin is tot op heden ongekend,
al gaan we miljoenen jaren ver
weten niet of er nog zoveel
Jaren voordien waren.
Telkens weer nieuwe ontdekkingen
Is het gas of een meteoriet
of toch weer enkele zonnestelsels
ergens ver weg in een Melkweg.
Een verdoken planeet lichtjaren…
Één avond de kerk te vol...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 134 Weer zal de kerk vullen
van voor tot achter toe
zelf stoelen worden bijgeschoven
de kerkenraad wordt niet moe
ieder geniet van de viering
kerstboom prachtig opgetuigd
en overal hangt versiering,
een behaaglijk warme sfeer
schone liederen worden gezongen
over herdertjes en engelen
die in een kleine stal
samen loven onze Heer.
Maar die…
Mene tekel
snelsonnet
4.0 met 21 stemmen 168 de regenboog is schitterend te zien
hun heksenjacht ontkracht door zonneschijn
dat maant de mensen immer mens te zijn
verspreid geluk verdraagzaam bovendien
de lieden die het teken niet verstaan
zij zullen ooit alleen en eenzaam gaan…
Koek of g(u)ard
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 595 Dit jaar kleurde de hoofdstad klavergroen
met in de Stopera een burgermoeder,
maar wie werpt zich er op als kinderhoeder?
Goedheiligman, ik heb met u te doen
een pepernoot die denkt in wit óf zwart
verdient geen koek, alleen nog maar de gard.…
[ In de keuken ligt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 16 In de keuken ligt
vaders groene leren tas --
gevuld met dromen.…
Elk moment
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 48 Het moment, elk moment,
waarin ik met al mijn tuigen,
aanwezig ben.
Het moment,
waarin ons verleden,
reddeloos verdrinkt.
Het moment,
waarin onze verwachtingen,
roemloos ten onder gaan.
Oneindige momenten zijn het,
de enige momenten die ik ken,
waarin ik opklim, als een zon.
Eens zal het moment verschijnen,
waarin ik vol van aandacht…
POEPOESSEKE
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 38 Sinds jonge verliefde leeftijd steeds knuffeltjes, kusjes en tot onze zeventig handje vasthouden!
Dat soort van Liefde dat zoveel meer betekent dan op een papiertje te trouwen
Ondanks tal van tegenspoed aan elkaar verknocht, zo hecht haast paradijselijk, prins en prinses; het was veel meer
Woorden waren overbodig, één blik of oogopslag en alles…
Ons wonder
hartenkreet
3.0 met 35 stemmen 4.804 Negen maanden groeide jij in mijn buik.
Negen maanden keken wij naar je uit.
Nu ben je hier, het is een wonder.
Je bent zo mooi en zacht, echt bijzonder.
Kijkend naar je in je wiegje, zo klein.
Zijn we Hem dankbaar dat je ons kindje mag zijn.…
Jij bent waar ik ben
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 611 laat mijn zuchten
je stille handen verdichten
daar waar mijn hartslag
je verlangen bereikt
je geeft mij rust
kalmeert mijn zinnen
teder wiegend door
bevrijding gesust
laat mij begrijpen
jouw onrustig denken
je weerloos beroeren
het vloeien van mijn zijn
je zegt zo weinig
lippen woorden
je schijnt zo veel
in bekorende ogen
je…
De zoekende stilte
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 797 zo leeft in mij
de stilte waarnaar
ik soms verwonderd kijk
als immer draaiende spiegel
in een gevoelig schemerlicht
dat kaatst naar alle zijden
om het gedoofd lawaai
nog verder te verspreiden
met grote ogen
zoeken mijn zinnen
de oorsprong van
het eenzaam zijn
in de hartslag van
duizend vragen
tot ik krachtig ben
om het antwoord…