dan is het

hij kiest het tuinpad
achterom
weer langs de wilde rozen

zijn blik schaart over land
waar paarden ongejaagd

zoals de stilgevallen vogels
niet laten blijken
dat er wordt gewacht

haar roep die ver
draagt over drassig veen
en stil zwart water

verstomd

nee, als hij komt
is het om stilte
van verloren heimwee


* duogedicht II

Schrijver: annabel en benvenuto, 1 juli 2011

annekestziggo.nl

verloren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 312