Netgedichten

netgedicht (nr. 39.717):

Woordsporen

Gedicht in balans,
staan zinnen open om zich
verlicht te dopen.

Paspoort van poëzie
voelt zich een verstekeling,
met of zonder gezicht.

Na de woordsporen
kwamen de maskers tot leven,
weer doorgegeven.

Muze is lijden,
schaduw zien aan gene zijde,
nooit ziet men het geheel.

Ontdooide teksten,
ontplooit zich in de breedte,
oneindig even.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 1 juli 2011

pamapoems

kpnmail.nl

Geplaatst in de categorie: haiku

Verstekelingen

zonder

gezicht

3.6 met 5 stemmen

123

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Ingrid
Datum:: 19 juli 2011
Email:: I.kasdorpgmail.com; Alle woorden vallen in de puzzel en worden een geheel, mooi geschreven.

Naam:: Ans
Datum:: 11 juli 2011
Email:: Ansmanshotmail.com; De wegen van de muze volgen in het labyrint van taal en talent. Hele mooie regels dichter.

Naam:: Ilse
Datum:: 8 juli 2011
Email:: Geduldpleskhome.nl; Regels die gaan leven op de tonen van de Muze, heel mooi.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 2 juli 2011
Email:: maryama37hotmail.com; mooi die deeltjes leven als het kijken door een caleidoscoop bij elkaar gebracht, maar ook weer apart uiteenvallen.....

Geef je reactie op deze inzending: