Alle inzendingen over ergernis

Woorden zo grof Uitgesproken uit woede of het verafschuwen van iemand op een hogere graad Een woord zo vol van betekenis Maar vier letters groot, ter tegenstelling Toch voor velen een kwelling om dit te horen, soms al na een kleine ergernis Duidelijk onderschat Wat het manifesteren ervan aan schade geeft Uitgesproken alsof het geen enkele…

Die opgekropte emoties nog Maar net binnen houdt Angst en agressie Die om voorrang strijden Hier wordt niet gretig gezwegen Maar alleen uit bittere noodzaak Zichtbare golven van ergernis Die over elkaar heen rollen Zonder geluid Uit pure frustratie aangelengd Met hoog oplopende irritatie Alleen pure wilskracht Houdt de breekbare…

Wie de stad ontvlucht voor verkoeling aan het strand slaakt van ergernis een zucht raakt in de file opgebrand. Ligt hij eindelijk na uren met z'n blote bast in zee zal de pret niet lang duren hij moet terug, met de file mee.…

. ------------------------------------------ Wanneer het bij u thuis gezellig is, Waardoor uw koters nooit naar school toe willen, Dan is het goed om daar zwaar aan te tillen, Het is een bron van louter ergernis. Verpest de sfeer dan in een vloek en zucht, Zodat uw kroost vanzelf naar school toe vlucht.…

vrouw, allerlaatst had u een eigen gelaat doch op elke huid zitten onregelmatigheden er bestaan geen middelen die wegvagen krab ze niet open zodat zweren ontstaan u leeft zo goed als zonder twijfel en ergernis gescheiden van o zo verstarde wederhelft zie niet om in wrok doch wees op uw hoede laat u niet opnieuw aan banden leggen ©…

" De rimpels en de plooien in 't gezicht de verkleuring van ooit het rode haar verraden een gegroefd grijs verleden met kruiwagens vol ellende en ergernis welke als sneeuw voor de zon verdwijnt als de inhoud van een wijnglas zich een weg baant door het aangetaste lichaam maar wel de geest weet te bereiken en verrijkt met een verdoofd…

het water strakte onder striemende woorden bevroor tot ijs voor hen die ze hoorden scherp spiegelden sterren de waarheid in het zwart oppervlak dat feilloos gerechtigheid zag waar vergeving al in rietkragen ruiste verwarmde zon het doldriest onbesuisde brak langzaam het ijs smolt wrevel en ergernis in rimpelloos verdwijnen zo dat…

mens Die zich door ratio laat leiden Het enige waar ze last van heeft Is toch wel zijn schaduwzijde Hij is een blok aan het been Verpest haar hele leven Zij wil samen leuke dingen doen Hij voelt zich in 't nauw gedreven Meestal voelt hij zich onprettig Omdat hij vaak gespannen is Vermoedelijk is het fobisch Maar het is een bron van ergernis…

Wat is geloven anders dan doen alsof de liefde zeker wint, al is er haat en ergernis, twijfel en vergrijzen. Wat is geloven anders dan doen alsof dit grote, machtige bestaan ten dode ten slotte toch nog zal verrijzen.…

In tijden van verdriet en van ergernis, Weet ik altijd zeker dat onze vriendschap er is.. Je bent er gewoon altijd om op te bouwen, Dat is een ding waar ik zeker op kan vertrouwen. Zelfs in tijden van blijdschap en gelach, Laat je me weten dat ik altijd op je rekenen mag.…

de tijd staat stil zo merk ik ter zijde op doch mijn stemklank verraadt enige ergernis, vertaalt derhalve de onrust van een aanzwellend innerlijk ongemak overeenkomstig het drammerig gedreun van een horde aanstormende paarden in galop mijn eigene ongeduld staat voor kenners merkbaar in brand zeker als wachten mij tenteert…

op de stoep vlak bij de halte van lijn zeven de een ziet er verpaupert uit de ander puilt het leven beiden geuren kwalijke vertering een paar is snel te zien maar steelse blikken kleven aan het grijze en het groen ik schaam me voor ze als ik hen daar zo verlaten zie wetend dat zij innerlijk aan mij verbonden zijn er borrelt ergernis…

Zondagavond studio sport Wat had ze er altijd een hekel aan Hij hing daar maar voor de buis Met bier en chips voeten op de tafel onderuit gezakt Het licht moest uit praten mocht ze nooit breien was ook irritant het getik van de naalden stoorde hem Nu jaren later zondagavond Ze doet een schemerlampje aan zet de tv op voetbal sluit…

vergeten wat het is om alleen te zijn koude nacht van binnen leeg niemand wacht groot gemis en jij die zweeg woorden stil mijn hart verscheurd ijzig kil vol droefenis na wat is gebeurd jij bleef maar liegen was steeds ontrouw opnieuw bedriegen ontsteltenis en geen berouw verloren dromen wanhoopsdaad ik voel woede stromen ergernis…

ik wil alleen gelukkig zijn en van geen ergernis nog weten naar woorden zoeken voor een vers zodat het poëzie mag heten…

Ondanks zijn hoge leeftijd verliefde hij zich weer, tot ergernis van kind en kraai. Zij kwamen in het geweer. Alleen het kleinkind respecteerde deze late keus van "pa" Hij sprak op de begrafenis een aardig woordje na. Een tuiltje rozen op de kist getuigde van haar moed en ach de woorden van het kind die deden haar zo goed.…

Wrok, haat, jaloezie, ergernis, hebzucht, hartzeer en egoïsme, als ballast gaan ze overboord. Geleid door het licht, heilig licht , ontdoe ik me van mijn boeien. Leven in het moment, waarin Hij naast mij staat. Mij Zijn levensgeest schenkt, Hoe meer ik met Hem verbonden ben, hoe krachtiger ik word. Geen orkaan, kan hier tegen op.…

Het drukt het mormel van ’t humane plat en legt het aan ’t infuus van haar gelijk: haar gebeuren is doorvoeld, maakt het rijk en laat ervaren al wat verscholen is onder nijdige slijm, onder de ergernis die aan de echte stem geen klank meer laat. ‘Versuiker de asse der geschiedenis’, fluistert het hees in het vuur waar zij gaat.…

Wat maakt dat men zich met oudjaar altijd te buiten gaat aan megavuur en knallen, hetgeen helaas in veel te veel gevallen tot schade, letsel en excessen leidt? Extremen geven het gevoel te leven. Wie wil daar niet een lichaamsdeel voor geven?…

Ik laat mijn gedachten varen die getuigen van mijn genie Ik verdoezel de gevaren met mijn dravende fantasie Hoor mij praten en ontwaren en verklaren des levens ironie Zie mij bij ieder ergernis baren Vertellend wat ik in 't leven zie Maar niet alleen stoor ik de ander met mijn wijze praatjes en verhalen over de klasse die ik bezit…

groter door vrees ik en ik hou niet van dat superman gedoe Geef mij de natuur: een regen van bloedzuigers tse tse vlieg en vraatzuchtige penisvisjes heerlijke docu's over duiken naar scheepswrakken met mensenetende witte haaien en over het wroeten in aarde of ik verlies me in een erbarmelijke vertaling van Mansfield Park tot voortdurende ergernis…

stapel ergernis tot het de strot uitkomt aanbid uw kwelgeesten noem uw nederigheid geloof in het ware der woorden eerbiedig ze als uzelf nijg gelaten moede hoofden neem très au serieux d’authoriteit in majeure minzaamheid erkent uw minderheid tegen getal grof gebral regels zijn voor bestwil algemeen strekt het belang neem in droom…

hoe het vroeger beter was toen zomers zomers waren we enkel de droogte te verslagen hadden de pastoor op zijn kansel altijd het laatste woord riep wij ons geen zorgen hoefden te maken over lege batterijen en geweld in willekeurige volgorde enkel de haan zorgde voor ergernis helemaal alleen op zijn eentje hoe we de geschiedenis zullen…

het guurt in het laatste stukje ommuurd van het afgelopen jaar ze zuipen en snuiven kotsen ergernis in de liederlijke taal van poolse knopen op de hangplek met sensoren die witte gezichten uitgestreken oplichten het kansloos perspectief tekenen van de dief die in vergeten tijd zijn straf belijdt nog schoppen zij de flessen…

Op retraite in Sint Nicolaasga was het al niet stil genoeg thuis brak ergens diep de sluis Onstuimig stroomden mijn woorden onomkeerbaar op internet velen die zich met gram stoorden Ze wijzen me vol woede en ergernis af met etiket deugt niet die zal bloeden zodat ik ook daar nu alleen sta Niemand geeft thuis nemen ze op ik krijg ruis…

dat jij ooit in mij was aan die kleine wildebras nu ben j' een heuse bakvis grote vreugde, beetje ergernis 'k word weer blij wanneer ik denk... dat je als meisje openbloeit dat onze vriendschap alsmaar groeit dat je met goede gaven werd bedacht dat de hele wereld jou toelacht…

Van ergernis lig je je op te vreten stapt boos uit bed en sluit het raam neemt weer eens een slaaptablet maar...morgen zullen ze 't weten. Voller en voller wordt dit land en de bouw-kavels te klein zo raakt men snel aangebrand meer levensruimte zou welkom zijn.…

zwarte gat waarin ik onverhoeds viel optimale bewustwording van normen en waarden als schimmels voor de koets van uittrede galopperend op hol slaand in mijn luxe bovenkamer vandalistisch gedrag vertonen scherven statistisch bewijzen dat uitvlucht en excuus voortaan samen de dienst uitmaken in het bestaan dat referentiekader en bron van ergernis…

Wanneer ik afstand met stilte kan overbruggen is mijn zwijgen tijdloos niet aan ergernis gebonden of muizenissen uit een vergeten land bedenk ik me nu je naakt naast me ligt en ik je wil kussen op jouw zachte wangen alsjeblieft laat me toe in jouw gedachtewereld neem me mee in jouw stoute dromen Er zijn geen woordenboeken die alleen…

Jij bent de jas die ik niet pas de schoen die net te groot is de deur die niet meer open kan en de afslag die ik net mis Jij bent mijn grootste ergernis een hamer die altijd misslaat een verstoort moment van rust omdat dan net de telefoon gaat Jij zorgt er voor dat ik wakker blijf ik niet meer normaal kan eten of dat ik buiten voor mijn…