Alle inzendingen over feest voorbije tijden

kom leven, terug naar dat feest, comfortzone voorbij, dan kan je weer nieuw geloven in het origineel, dat de natuurwet nooit liegt alles samenbrengt en terug heelt. maar wie zit er echt aan het stuur zijn we dat allen misschien, dan is het hoog tijd voor een gesprek met de alhelende kracht van moeder...…

Stel er was eens een moment Dat ik voor even vrij was Dat heel de wereld Voor even van mij was Een mooi moment, Heel even maar Al je zorgen Voorbij En dat daarna Het uit is met het feest Je alles weer vergeet Maar misschien, wie weet Is dat moment dan wel zojuist Geweest…

Alles is tijd komen en weggaan slapen en opstaan daden en spijt Alles is tijd iets doen en iets laten beminnen en haten krijgen en kwijt Morgen is later gisteren is geweest maar vandaag wens ik jou een leven lang feest…

hoe vaak in dit zo grillig leven liep ik mezelf voorbij of naast mijn schoenen werd keihard in het gat gesmakt van mijn onwijze wens te snel in bloei getrokken waren soms mijn dromen te zoet de geur van hemelsblauw de regendruppels snel verdampt voor 't groeiend hout te laat te gast geweest ik haalde mijzelf in op mijn verzonnen feest…

je klampte aan vleugels vluchtten richting horizon de tijd voorbij die nooit begon een eerste klapwiek en de lucht ging dragen een opgaan zonder vragen zo lang gewacht op de bevrijding van de nacht we raakten ijlte en de rust om samen te gaan praten wisten van elkaar de scherpte om te raken, kozen woorden die weer liefde maakten…

en slimmere mens jou nog voor je tijd op zal knopen…

Nachtvorst op het gras, terwijl de krokus zijn kop laat zien. Is de winter van pas of de lente te vroeg misschien. Het voorjaar geurt op en de dagen gaan langer zijn, moeder natuur op haar kop, de merel zijn nest te klein. Wat een drukte alom, gefladder heen en weer, Japanse kers in blom, de kachel hoeft niet meer. De lente vergeurt, het…

Aan de overkant het Rode Plein Plaats van feesten en protest De 'Moskva' stroomt gestaag voorbij Veel water, maar geen idee Schoonmakers en verkopers Nachtclub die adverteerde Gatenplanten Televisies Alles gaat mee Het ooit vereerde ---------------------------- *Spreek uit als Rassía…

de vogels vlogen laag die dag ik liep naar zee droeg een zinken jas een paslood in mijn hand een tent stond op de dijk ik dacht een feest maar zij was leeg het was voorbij of nooit geweest met de vogels streek ik neer strekte mij uit over het water…

Verleden week was het groot feest Dus ben er even niet geweest Je zou denken, je maakt toch tijd Maar weet je: ben niet meer zo snel en bij de tijd.…

Mijn rouw opnieuw iets kwijt te raken overstemt het feest van de voorbije tijden. Met nieuwe moed geniet ik van de herfsttinten en verwelkom ik de roodbruine geelgroene gloed, om de sprankeling van deze tijding die langzaam voortkruipt in mijn bloed.…

Walsend op de maat van langzaam dichterbij komende sirenes die de balzaal verlichten met angstaanjagend licht dat ook met ogen dicht blauw doorklinkt in de oren Het is middernacht geweest laat je masker maar zakken het feest is nu voorbij de roes weer veranderd in regelrechte pijn…

Heb nooit van dat feest gegeven,maar dit jaar valt er iets met hem te beleven Ik ga als de film uitkomt zeker kijken ,dan zal het blijken neemt hij ons dan mee of mogen we blijven,bloed vloeien zal er zonder overdrijven kan niet wachten tot hij gaat komen,tot die tijd ga ik er van dromen niets voor kinderen dit jaar,want de tijd voor horrorsint…

Hier sluit ik dit hoofdstuk af een deel van mijn leven heb ik eraan gewijd dat wordt nu verleden tijd het is als de laatste dans op het feest nog één wals dan is het genoeg geweest.…

De tijd vliegt voorbij De tijd kun je niet vast houden De tijd glipt zo door je vingers Ook al maak je een vuist Daar verandert niets aan De tijd is alles De tijd is niets De tijd is verstreken De tijd is voorbij De tijd is nu Tijd is razend snel Tijd is onbelangrijk Waar blijft de tijd…

vergeten woorden herinneren mij aan zoals wij even waren aan dit feest alsof tijd zich herhaalt je voor me leest me voorleest waarom feesten zijn lief waarom zijn vergeten woorden opnieuw te horen vergeet ik jou niet ik doe mijn ogen dicht even niemand die mij nu ziet ik ben uitgefeest voor even kies ik laat ik mij leven…

Welkom gij limerick kijker Hang u jasje daar op de spijker In de tijd dat u leest is Bill Gates, wat een feest weer 300 dollartjes rijker…

Het feest van wachten Op het Licht in de duisternis Het feest van verwachten Wat er nog steeds niet is Verlangen naar de vrede Hopen op een veilig jaar Kerstmis brengt gevoelens Van respect voor elkaar Verlangen naar de tijd Dat woorden bemoedigen Met warmte uitgesproken En zo het leven verrijken Verlangen dat wordt geboren In het…

je hebt het voorsnijmes gepakt achterstallig wild gedeeld met wie voorhanden was de feesten zijn voorbij alleen fileermessen proberen nog wat smaak te achterhalen maar in trancheren kiezen wij door adellijk besterven hebben wij de oogst weer kunnen erven en gaan we samen naar een wild begin…

het feesten in april ging snel voorbij naast eierfeest de tiende koningsdag men deed z’n best en toverde een lach en hup weer klaar voor wat er komt in mei de vogels leggen hun verplichte ei ‘tis voorjaar dan is iederéén pas blij…

Zo weinig tijd voor onze dans boven de golven zo weinig tijd voor het feest van ons geluk.…

waar zijn mijn handen nee ik heb geen tijd ben gisteren al je broer geweest op het feest van glazen vol vreemde ogen die mijn handen willen ik wilde gillen want ik hoor daar niet was te druk met andere zaken een afspraak had ik om binnen iets te maken heb de tekening in mijn hoofd maar het huis was verkeerd vol familie en ballonnen…

Een fado meeslepend en zacht als een heimwee naar een voorbije nacht. Een zeurend leven in gevoel; onbestemd en zonder doel. De voortlevende geest die de tekens van de saudade leest.…

Ongenodigden hebben geen enkel idee – wat wie hier graag wil.…

daarna nooit weer maar dan is het misschien pas tijd voor het echte feest?…

Ik weet nog hoe de mensen keken de oorlog was voorbij, de angst nog niet vergeten, maar diep van binnen blij en diep van binnen weten: dit nooit meer. We zijn vrij Vandaag is het als toen gebleven: daar staan ze, bang en blij, de mensen die nu leven met jou en mij erbij de doden niet vergeten bij 't feest om vrij te zijn.…

De tijd glijdt voorbij Als een schip aan de horizon Verdwijnt hij uit het zicht De zon gaat onder Komt altijd weer op Tot het einde der tijden De zee brengt nieuw leven Neemt het oude mee Voorbij de tijd…

Voor hem was het mooi genoeg geweest Het feest was nauwelijks begonnen En ik stond net op de dansvloer Met een alleraardigste jongen Bijna grienend lag ik dan later in mijn bed Nijdig, pissig en gefrustreerd mee moeten gaan, zonder verzet De tijden zijn niet meer zoals ze toen waren Mijn zonen gaan naar feesten midden in de nacht en komen…

Veel van mijn schaduwen blijven achter in het zwart van het besef eigentijds en voorbij de polder is eenvoud de vrijbrief van mijn bestaan niets verontrustends moeder laat mijn hand nu maar los want jij kent de dood zoals geen ander geleefd heb jij zeker al was je afscheid voor mij een feest maar nu weet ik wel beter zonder jou was ik…

het bestaan nog niet wist waar ik bij iedere streek in een andere spiegel keek die toch nog deel uitmaakte van het landschap in een vitaal eigen vibreren laat de melodie van leven zich horen in zacht warme geborgenheid die druppelt uit een bron die al eeuwenlang voor ons gezongen heeft maar nu de geest zal geven zonder feest…