Alle inzendingen over fictie

Mijn gedachten gaan vrijuit terug waar het begonnen is een schilderij aan de muur dat nooit is afgemaakt Vier muren, een ziel en twee ogen die niet langer zien dat jij mij verlaten hebt om elders door te gaan met leven Een stad zonder stem de wereld slaapt zijn roes uit waar ik alleen wakker ben met sigaretten en mijzelf De wereld…

iemand zoekt het hogerop gebruikt daarbij de witregels als handig opstapje bovengekomen springt hij behendig achter de volgende pagina... wanneer ik het boek met kracht dichtsla blijf ik achter met een schuldgevoel…

ik reis veel liever op de vleugels van de taal dan dat ik in de trein stap naar pakweg Nergenshuizen in deze onmogelijke wens schuilt een verlangen naar tedere woorden die gedragen door het timbre in mijn stem zullen stijgen tot grote hoogte...tenminste dat hoop ik dan maar want vooralsnog sta ik met beide benen op aarde en stap…

Geld zal mij gelukkig maken van de liefde word ik droef gezondheid zal mij vrolijker maken en van kanker ga ik dood. Aangezien ik niet sterven wil nu nog niet, wellicht later verlang ik naar water met droog brood zet mij maar vast, dan ook mijn geld. Tijd zal leren hoe een hart klopt hoe bloed stroomt in het denken van je ziel en als…

ik kwam haar tegen in een zwoele nachtbar mijn natuurlijke biotoop, zwerver eerste klas aan werken had ik maling, aan geld nog meer nu en dan een werkje en ik trok verder zij was mooi, zeer mooi iets in haar trok mij aan, ik sliep met haar zij nodigde mij, zij hield van mij, zei zij ik vroeg haar indringend dit niet te doen ik, een zwerver…

Wijl het zwarte koren schuurde langs haar ingevreten wonden beet Brechtje op een houtje en vloekte grommend naar de honden haar nazaat werd geboren in het wolkig water van de beek waar Brechtje lijkbleek wegtrok toen ze in lucide ogen keek waar biest vloeide uit haar borsten huilden wolven als in nood zij vreesden het wrede dorsten van…

Als stille getuigen stonden de bloemen en verjaardagkaarten op de tafel Och, het was een drukke dag geweest maar het had niet gevoeld als een feest Vorig jaar toen haar man nog leefde en hij haar koffie en een ontbijtje bracht. En zijn warme lippen in een liefdevolle zoen….maar ja, dat was verleden , dat was toen. Och ze kwam de dagen…

het wicht van Brechtje zoog zich aan haar borsten, de kaakjes geklemd rond rode tepels, stalen de ogen ongetemd het licht van valse vorsten die in blinde woede het gepeupel door het hengstenpad joegen kreupel geslagen braakte Krelis zijn gif op het ritme van de roede de lucht verdonkeremaande zwarte raven op hun onheilsvlucht terwijl…

in een poging te schuilen in mijn schaduw voor de zon struikel ik lelijk over mijn eigen ik goddank breekt alleen mijn schaduw iets...…

De zon achtervolgt mij, ik volg de zwarte geest als wij de hoek omgaan van de Schaduwlaan zijn zij er plotseling geweest…

Zijn plagende ogen, ik sla de mijne verlegen neer. zijn sensuele mond die me doet verlangen naar een zoen en misschien naar nog wel veel meer En als hij me eindelijk zoent zie ik vanaf dat moment het leven door een roze bril hij spreekt van liefde maar ook over alledaagse dingen …ik denk dat ik van hem hou hij heeft een plekje in mijn hart…

waar is die liefde nu, die waar je altijd over praat, de zoetgevooisde woorden in zijn oor waar zijn je dromen, je verlangens, het koude, lege bed kan je niet verwarmen vertel het me nu maar, ik weet hoe je snakt naar die uitgestoken hand schenk ons wat wijn, dan gaan we praten, daar, op de trappen van de ruïnes van je zelfgedroomde luchtkasteel…

liefhebben is er een misdaad voor een alleenstaand meisje geen ring aan haar vinger gemaakte beloftes negerend haar zusters smeekten haar doch ze wilde niet luisteren ze sloeg haar Vaders trots in de wind ze trilde van passie en liefde je kon er op wachten er kwam een kind ondanks traditie, in een land waar een vrouw haar gezicht…

…continenten zijn kil, kaal en ledig weer slaat de Babylonische spraakverwarring toe men vliegt elkaar steeds meer in de haren achter hun muren waar beschaving afbrokkelt reeds vroeg worden huizen als cachotten met hete hangijzers gegrendeld nachten zijn zwart en lang met dode straten waar ouderen zichzelf kreunend voortslepen naar een…

hoe kan het dat ik na jaren nog exact de kleur van je ogen kan oproepen, in een vingerknip niemand treft schuld, dat we niet meer samen zijn mijn hart voelde licht je woonde er dag en nacht je was liefde, gratie… maar ook verwarring en als ik nu droom dan mis ik je, vergeten kan ik niet dan denk ik aan je prachtige ogen, met daarin…

De rode schuur de zwakzinnige peuter sliep in de rode schuur hoe walgelijk hij ook was, weg doen was geen optie, - niet na al hun moeite om hem te krijgen - ook al snotterde en kwijlde hij altijd. gelukkig woonden ze in de heuvels, niemand hoorde de afstotende geluiden die hij maakte bij bezoek sloten ze hem op in de oude aardappelkist waarin…

(bij een fictief schilderij) fragiel het doorzichtig negligé daaronder de roomwitte teint van het verleidelijk vlees de vegetariërs onder ons zijn waarschijnlijk al allemaal afgehaakt de echte mannen daarentegen houden braaf stand al weten ze drommels goed dat 't niet altijd zondag kan zijn…

ik kreeg de gelegenheid om nog eens in de toekomst te gluren Moeder was een teleurstelling gebleken hoe zou mijn Vader zijn? weer stond ik verborgen in het gele licht van een lantaarn daar zag ik mijn toekomstige ouders samen naar Moeders harde gezicht keek ik liever niet Vader zou mijn redding kunnen zijn…dus richtte ik me op…

je bent gegaan zonder mij als een bloem die het gevecht van wind en regen verloor mijn geliefde, Ik herinner me hoe je me in de ochtend je warme mond bood oh, ik mis je zo dat zal nooit veranderen woorden van eeuwige liefde waren van ons op toepassing meisje toch… je hebt me verlaten en ik weet weet niet wat te doen dus…

je bent gegaan zonder mij als een bloem die het gevecht van wind en regen verloor mijn geliefde, ik herinner me hoe je me in de ochtend je warme mond bood oh, ik mis je zo dat zal nooit veranderen woorden van eeuwige liefde waren van ons op toepassing meisje toch… je hebt me verlaten en ik weet weet niet wat te doen dus…

een fictief blaffertje veel mensen hebben een onzichtbare hond zei de vrouw in de lift die zag dat ik naar de riem keek zit de hond in de zak die je in je hand draagt vroeg ik haar nee hoor giechelde ze mijn hondje doggy staat braaf naast ons te wachten tot we beneden zijn…

Peter Brian Gabriel u weet wel van Genesis een groot pop artiest die vroeger eigenlijk engel zou worden bedacht zich echter kan later altijd nog zei hij destijds…

gemaskeerd door fictie ervaar ik de realiteit chaotisch en vertwijfeld zoekend naar houvast dolend in de kelders van mijn onbegrensde geest speur ik naar ankers voor inzicht en begrip om het drijfzand te kunnen trotseren wat mijn leven beheerst voorzichtig tastend en afwegend bepaal ik de nieuwe koers mijn vertroebelde vergezicht…

uitdijend gewelf dat mijn bestaan verengt, ongrijpbaar voor mij als mens mijn gedachten worden allengs, als gedwongen, naar binnen gericht op zoek naar een laatste wens het afscheid valt zwaar niet alleen in de geest of in je ogen doch ook in de laatste stap op het onvolkomen pad ik ben klaar, jij nog het meest (fictie…

Onafhankelijkheid ingebed en gewend aan ruimtelijke vrede, verlaat me op de dictie van de rede,wordt een beoogde zekerheid een louter relatief begrip, één door angst gevangen fictie,ver van het beoogde doel van zelfvertrouwen,geeft een misplaatst gevoel van verworvenheid in een begrensde duurzaamheid.…

Ze stelt dat veel van de problemen die ze bij therapiesessies tegenkomt, door romantische fictie zijn beïnvloed.…

In weerwil van fictie, fake en non-facts van complotdenkers is het lanceerplatform van dit raketzonnet vandaag gewoon op deze intercontinentale webvlakte te vinden, als verbaal drietrapstuig, pal onder het supersonisch sonnet van Coenraedt van Meerenburgh en het loze, eenzijdige commentaar van de Woordenaar _______________________________ 2001…

kaalgeschoren, een boom van een vent, in oranje hemd blootsvoets, geketend aan handen en enkels schuifelt de delinquent ongeloof op de lippen dit is fictie, tranen zijn echt majesteitsschennis een hamerslag heeft de boom geveld berecht uit onrecht om te schrijven, want men doet hier niet uit de doeken dat koning en prins talloze dames…

Waarheden herkennen in onwaarheden, fictie,bedrog, bewust of onzeker. Noem mij een beweegreden, het is en blijft een breinbreker. Mensen zijn gewoon mensen, bang uit angst voor niets. Met even zoveel wensen, het wordt ineens heel groot,het kleine iets. Is het bewuste,bewust van het onbewuste, kan het verdwalen in jezelf.…

perplex over eigen overreactie kinderlijk naïef hinderlijk star in het licht van actuele feiten mistige autobiografische fictie fantasie slaat wereld knock-out abnormaal primeert momenteel waarschijnlijkheid mailt kwaad naar schrik die zich verstout de grijze muis uit het verlangen naar vergeten fascinatie leeft benepen gebonden aan bekende…