ik draag jou

ik draag jou
tot aan de kale rotsrand
een gapend gat
beheerst ons zicht

zeer nabij, naar omlaag
een steile wand
verder weg toont de hemel
zijn immens gewicht;

een oneindig uitdijend gewelf
dat mijn bestaan verengt,
ongrijpbaar voor mij als mens

mijn gedachten worden
allengs, als gedwongen,
naar binnen gericht
op zoek naar een laatste wens

het afscheid valt zwaar
niet alleen in de geest
of in je ogen
doch ook in de laatste stap
op het onvolkomen pad

ik ben klaar,
jij nog het meest




(fictie)

Zie ook: http://www.fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 29 maart 2008

julius-dreyfsandthotmail.com

afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 24 stemmen 1.656