Alle inzendingen over ga

Ga nu maar, ga nu maar vlug voordat ik je zeg dat ik van je hou en niet meer wil zonder jou, dus ga nu maar, ga nu maar vlug De rest, dat komt nog wel maar kom weer veilig naar me terug.…

Ik ontkom er niet aan… Wat ooit is geweest, is overkomen Of aangedaan Moet ooit in het nu Worden gevoeld Kan ik kiezen Het soort pijn Wat er gewoon moet zijn? Is het oordeel Los te laten En daarmee de vrijheid Om te voelen Ontstaan? Wat moet ik Met een traan Als die valt In niets Dan een volgend lijden Of… Kan ik dan In liefde…

liever op de stoep iemand roept een naam daar ga je altijd in de tijd gegaan de zon houdt van de maan een naam daar ga je niets liep op rozen vaarwel verhaal in mij een naam daar ga je dan daar ga je dan dan ga jij een naam zomaar rozen op een graf daar ga je…

nu je sterft uit een verlaten lichaam vogels zingen van de voorjaarszorg, uitbundig blij en tomeloos het leven vieren zucht ik vrijer over zeven uren zweeft jouw stille lach zonder machteloze durf een andere tijd tegemoet hoe zoet is dan het sterven blijer zal ik zijn als jij jouw haren glanzen laat in bovenaardse zon In memoriam…

ga ga maar ik zal je nooit meer zien ga ga maar geef me nog een zoen voor je gaat…

ik ga maar moet jij gedacht hebben en jij vond achter iedere kraam ogen die zochten naar jou de regen huilde met je mee en de stille dood verliep in kou verdwaald vocht je jouw weg naar buiten maar telkens die dove roep terwijl de diepte verdween en de aarde enkel afmeren kende het bracht je verder heen…

Dat wat er mag zijn niet meer en niet minder Chambreer de rode wijn als een gelukkige vinder Ik proef de seizoenen Van prachtige jaren Ze is vol van smaak en niet te evenaren Ik had het niet verwacht dit zonnige moment Dat dit was weggelegd voor deze vent Proost op een g(l)oed nieuw jaar…

Voorzichtig tree voor tree vooruit Soms even zitten Voel het maar voordat je verder gaat en de veilige haven verlaat Je hebt een zee van tijd…

(vrij naar Stevie Smith) ga niet met mij in zee want ik verdrink niet in verdriet ik zwaai naar de afwezigen…

Daar ga je waar ga je ? Grijs, blauw, rood kleuren vermengen zich geuren dringen zich op fluisterstemmen zo licht alles lijkt logisch maar niets is het nog hoe gemakkelijk kan het zijn hoe moeilijk toch ?…

werwaarts ga ik als deze kromme allee, aldaar zich kruist met het pad waar links en rechts nog bramen rusten in de nevel en het vocht van sappig gras mijn blote voeten wassen omdat najaarswarmte zich laat gelden, werwaarts ga ik wat ligt ten grondslag aan een te verkiezen richting ga ik af op gevoel dan wel het redelijk denken u kent…

vertoeft; met de kleuren van een mooi vlindertje voor de spiegel zijn het er twee, alsof je plotseling stevig met twee benen op de grond blijft staan terwijl het voelt alsof je diep in jezelf je naam hoort roepen met ogen die tot diep in je ziel kijken je bent met niemand anders te vergelijken ook al begrijpt niemand je; wat ga…

je wilt het niet geloven wat ik allemaal wel voel kan er echt niet slapen van ik denk altijd en ik woel mijn hart is droef en triest onzekerheid heerst in mijn borst ik ren en loop maar raak niet los geen honger maar wel veel dorst wat trillend op mijn benen sta ik hier nu voor jou met tranen in mijn ogen en ik schreeuw... ik hou van…

Nog maar heel even, dan ga ik ECHT leven, Kleinkind geboren als oma herboren Zaken opzij gezet nu telt alleen hét Een herseninfarct keek om de hoek waarom kwam hij bij mij op bezoek De tranen stromen over mijn wangen waarom word ik daardoor gevangen Ik wilde nu toch gaan genieten ik kan dat "kreng" wel schieten Had ik maar eerder beseft…

Wanneer aarzelende druppels verkwikken laat dan warme stralen bevroren wanen ontdooien als bloemen huiverig over de rand van de vaas het eerste licht durven begroeten pas dan zal gisteren vandaag zijn en verlegen verlangen naar morgen ga je mee douchen ?…

ik ga de gouden blaren leef het loslippig loof zie de doden staren vanaf hun stenen alkoof zullen we vandaag de vaders vinden tussen tinten van de tijd die herfst heet, tussen linden en platanen, langs lanen eeuwigheid en moeders die we minden broze briesjes blazen of woeste waaiewinden lijk droeve oude dwazen ik stap het stille sterven…

Laat me niet leven zonder jou, dan loop ik zo leeg door het leven Blijf alsjeblieft bij me, ik zal al mijn hoop en liefde aan je geven Ga nou niet weg, Ik zal alles voor je doen Zolang je maar bij me blijft, Kom op, dit kan je me niet aandoen..…

Nevelen verhullen vele levens in gevang mooie woorden uit harten oprecht uitgesproken dringen helaas heel slecht of niet door het spreekwoordelijke kwartje dat niet valt bange regimes Hun bestaan hun le- giti- miteit die zeer te- recht wordt on- dergraven woorden namens Amnesty; alles- zins belangrijk door…

De duisternis gaf mij een hand, je zonden zal ik strelen, in het grauwe boetekleed van verlangen gaf je mij een laatste nacht, liet je slagen beuken op het holle vat van gegiste beloften, die snel waren vermorst, ik zal met een sleutel van de tijd de opening herwinnen voor de toekomst verborgen in je moederborst. Vergeefs heb ik de maan…

Laat het laten Bega het gaan Je zult niet alleen leven Maar ook bestaan…

Eens was ze top nu was ze op Haar lichaam versleten haar geest onbegrepen haar leven gedaan nu wilde ze gaan Haar dochter doortastend medisch circus ontmaskerd toeters & bellen d'r af hoera ze mag, ma je mag Dag lief kind, je bent top ik kus, streel je, ik stop dag lieve, lieve mama ga maar lieve lieve ma!…

Sinep is zijn goddelijke naam. Vergeleken met zijn grote baas, is hij maar een heel klein godje. Wanneer ik moe naar bed wil gaan, staat Sinep helemaal uitgerust op. Gaat soms exhibitionistisch staan! Ik wil echt van hem gaan scheiden. De maat is nu eindelijk vol! Wie denkt Sinep dat hij is? Een overgewaardeerd lulletje, wanneer ik mij…

Blootshoofds prijkt ze daar als een prachtig bloemgebaar, voor het eerst vertrouwend op het onzegbare van de wind meedeinend in wat die er op dat moment van vindt. Onwezenlijk maar behoeftig zoals iedereen op deze dagen die aan oorlog herinneren en om de ultieme vrede vragen. Wie heeft er destijds in die dagen geen eenzaamheid gekend gehoopt…

Achterstevoren rijd ik in een trein het landschap volgend naar de einder mijmerend peins ik over fouten in mijn leven steeds kleiner word ik inzicht wordt me niet gegeven wanneer details naar achtergronden vervloeien vooruit ga ik rijden in de trein focus krijg ik op het landschap de horizon zet zich uit komt razend…

Al de mensen die over de aardbol trokken, wat was hun bestemming? Al de wensen in hoofden en harten, waar gingen zij heen? Al de mogelijkheden... waar werden ze werkelijkheid? In mijn hoofd alleen in dit kloppend hart bleek géén enkele wens van al die mensen over de wereld: voor ons, nu levend, en de generaties die komen gaan. Mijn wensen…

Mijn erbarmen ligt vast in geheel mijn wezen. Mijn erbarmen, ja dat kun je in de houding lezen. Mijn erbarmen spreekt niet alleen in woorden... mijn erbarmen dat kun je voelen: dat zal jóu ook verwarmen!…

ga en fluister al ons weten…

Mijn zijn was niet verzekerd in het gezin waarin ik geboren werd er was wel direct een verzekering voor overlijden maar geen voor mijn leidende lijden in mijn ganse leven ik koos niet voor Gods verzekering wilde daarvoor geen premie betalen zodoende ben ik uitgesloten van alle pracht en praal van Hem niet zozeer in het tijdelijke…

Op zo'n moment barst een hart van onder tot boven. Er valt een stilte uit de lucht. Dat is de tolk van groot verdriet. Niemand ziet de engel die een paar keer langskomt en geduldig knikt. Pas op: een engel bedoelt het goed, maar verder kan zo'n wezen weinig doen. ----------------------------- uit: 'Iemands lief', 2013.…

Ben je als perfectionist nou een optimist of toch een pessimist denk geen realist misschien idealist maak je niet te druk over hoe of wat is’t doe gewoon je ding…