Alle inzendingen over gaaf

Je zorgde voor me, vader alles wat je gaf, ook straf. Je bent daar voor me, zus en broeder, om samen te komen aaneen te smeden en werken met vereende krachten... tot broederlijk en vreedzaam gevoel! Het is het altijd durend waken van mens tot mens: het zorgen vanuit een diep liefdevol en verzorgende wens!…

in een taxi kwam ik heel snel dichterbij (de chauffeur had het over “druk druk druk”) toen werd ineens alles door die vent verpest plankgas gaf hij en reed je rakelings voorbij .. jou mijn metgezel op weg naar levensgeluk ..…

nog staat de piramide trots maar tussen marmer en de rots zijn graven leeg geroofd geplunderd door barbaren en de wetenschap we weten nu wie toetanchamon was een ziek mismaakte jongeling die ooit als pas benoemde farao de dood in ging het gouden masker toont zijn gaaf gezicht heeft weten of geschiedenis ons opgelicht…

het was mijn eersteling met vaardige hand gehaald uit de moederschoot der letteren de conceptie gaf een overvloed aan dichterlijke genen legde meteen talenten bloot het groeide snel van woorden uit tot zinnen het vers is barensklaar volwassen al daarbinnen jij hebt het ingeluid de partus is gedaan mijn artistieke eersteling…

geluk heb ik nooit kunnen grijpen het vonkt en vliegt voorbij stopt nooit voor mij heb gelopen gehold gedraafd gevloekt en gebeden maar altijd was ik te laat pas toen jij mij je hand gaf en ik in je ogen die sprankelende lach zag wist ik wat geluk was nooit voor het grijpen maar in dat reikend jezelf geven wordt liefde weer leven…

de volgelingen zijn ontzet hun messias aan het kruis genageld zijn laatste roep is een gebed pas toen een lans de zij doorstak dood zijn tekens gaf is hij gehaald gewassen en gebalsemd in het graf gelegd maar hij is teruggekomen heeft zijn lichaam meegenomen ter verrijzenis vader zoon en geest wij vieren de hereniging in het zalige…

want alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij gaf zijn enige Zoon. Niet de scheiding doet lijden maar het gescheiden zijn.…

Dromen komen soms tot leven Hier en daar dralen ze om ons heen Ze lijken te glinsteren en vervullen harten met hoop Hier ben jij geland Gehuld in liefde en warmte leef je om ons heen Je oude hart klopt gestadig Je woorden zijn sterk, je gedachten jong Verlaat nu niet dit pad dat hoop ons gaf Waak ons niet uit deze droom…

zag een opening naar jou in de vinger van je hand gebroken lak op alle nagels overviel je in de stress van bezig zijn je handen warm zacht hun onverzorgdheid deed je maar even pijn ik gaf niet om die uiterlijkheden ze stamden uit een ver verleden maakte je nagels rond en schoon en lakte ze in de kleur van onze droom…

* het leven leert wat zou ik graag toen ik jonger was dat geweten hebben wat ik nu ervaar wat zou ik graag nu ik ouder ben dat ontvangen kunnen wat ik toen niet gaf wat zou ik graag toen ik jonger was dat gegeven hebben wat ik nu mis wat zou ik graag met het weten van nu de jaren van toen nog eens overdoen wat zou ik graag…

Gevoelens vol verbijstering verdriet, boosheid, schuld worstelden om voorrang bij dag en bij nacht de wereld werd heel klein emoties des te groter alleen het delen met elkaar gaf steun door wat herkenning er was dan wel eindelijk rust maar niet voor de nabestaanden die bleven verslagen achter voor hen was er vooralsnog levenslang…

Je wilde net als hem zijn en tijdens de kerkdiensten gaf hij jou groene pepermuntjes, die de witte pepermuntjes volop overtroffen. Je hebt nooit ontdekt, waar hij die zalvende groenlingen kocht.…

Het lag aan de oevers van de lawaaierige rivier in dat onbeschermde land dat land van mensen en dieren waar hij zijn spiegelbeeld verloor in de wildernis van het denken hij gaf zijn bezit aan de armen zijn fiets ging naar een dokter zijn horloge voor een astronoom en hij had geen woorden nodig al zijn gebaren waren op het gras hij…

Het gevoel dat me dat gaf... Je was zo knap! Dat wou ik toen niet weten. Maar nu na zoveel jaren, weet ik het wel! Ik ben het niet vergeten. Antje.…

Ik gooide weer met pannen en schopte mijn wreven blauw, toen gaf ik me gewonnen en trok de duivel aan mijn mouw.…

ogen filteren de zon uit het licht schaduwen dansen een stralend gezicht strooi vonken in vuren die smeulen ontbrandt als hun aandacht ontvlamt kleur hitte rood in uren die gloeien hartstocht blijft boeien als het zweet is verdampt nog zindert de liefde op die zonnige dag de wereld werd stil toen je mij alles gaf…

Ze deed steeds, voor ze 't gaf, het papiertje eraf en handsfree was het, dat-ie genoot. Zo gaf ze hem zuurtjes en dropjes. Daardoor was-ie erg in z'n nopjes. Ineens zei hij blij: 'Lekker snoepje ben jij!'' - En ze schaterde steeds om z'n mopjes. Hij zei d'r: 'Kom thuis bij me eten.' Ze zei hem.…

Dat is wat u verdient Opa, mijn beste vriend Huilend naar uw graf, Omdat ik zo vreselijk veel om u gaf.…

Het lijken lang vervlogen dagen dat ik hier op een bankje zat en de jongen van mijn dromen me vroeg hoe lief ik 'm wel had En ik dan, zacht giechelend met schaamrood op mijn wangen niet durfde te bekennen dat ik brandde van verlangen En terwijl ergens een merel een prachtconcert ten beste gaf schoven wij dichter naar elkaar dichter in…

Exact wilde jij weten hoeveel liter water er in de Noordzee ging Jij toonde je niet erg verrast, toen ik daarop het goede antwoord gaf in kubieke meters blokkendozen van melk in draagkarton met een fouten marge van jawel slechts tien procent Gelukkig vroeg je niet hoeveel en hoelang ik van je hield…

Hij wilde mij wat zeggen indringend maar toch zacht ik luisterde aandachtig het gaf me heel veel kracht. Ik weet nu wat m'n doel is waar ik moet gaan voortaan en als ik hulp nodig heb weet ik van zijn bestaan.…

nog wilde de ontspanning niet komen trilde de aarde onder onmenselijke oorlogsgnomen verbleekte licht van de lentezon de felste inslagen gaf geluid van de oorlogstrom doffe dreunen dom wit wolkten in een gierend uithalen de mortieren na het openrijtend treffen van een al bloedende stad waarvan schade rood neersloeg…

Je gaf me wat een ander me niet kon geven. En wat jij deed zal ik nooit vergeten. Ik hou van je, Mijn hele leven.…

Het maanlicht zo helder En toch zo koel De sterren aan de hemel Elke nacht kijk ik naar hen En hoop dat jij er ook naar kijkt Zover van mij vandaan De maan en sterren Schijn voor ons Je gaf je zelf aan mij En ik werd toen de jouwe De maan En de sterren keken toe Hoe wij elkaar toen vonden Het zonlicht dreef ons uit elkaar Het…

bewonderen Voor wat je voor me bent geweest Een stempel op mijn leven Een wond die nooit geneest Soms leef ik in het verleden Denk ik terug aan wat ooit was We trokken samen door het leven Liepen uiteindelijk uit de pas Desondanks ben ik je dankbaar Dat niet erkennen vind ik laf Jij verdient respect En niet zo'n beetje Voor de lessen je gaf…

Dat zij die jou het leven gaf, het zelf weer verlaat. Er komt een dag dat je alleen bent nooit meer ben je iemands kind, Nooit was iemand je zo dierbaar niemand heeft je zo bemind. Nooit meer dochter van je moeder, je kindertijd voorgoed voorbij. En niemand kan de leegte vullen, die ze achterliet bij mij.…

zij wist de ketting vol te maken zag hoe handen elkaar raakten de cirkelkracht zijn eerste schijnen gaf indrukwekkend klonk het sonore geluid waarmee duizenden mantra’s werden geuit hun gelijkvormig bewegen openden warme uitnodigingen om in de wereld te leven en er deel van te zijn om zo de patstelling teniet te doen…

Als ik de zon zag dacht ik aan jou Want als jij bij me was verdween alle kou Dat warme gevoel in mijn hart verdwijnt steeds meer en meer Dat dit zou gebeuren had ik niet gedacht je hield van me, nu niet meer De pijn is onbeschrijflijk hoe kon je dit nou doen Ik heb het wel gezien je gaf een ander een zoen De tijd die wij besteedden…

Ik gaf je al m'n liefde meer kan ik toch niet geven. Voordat ik naar beneden ga kijk ik nog heel even. De lucht is hemelsblauw zonder jou wil ik niet leven.…

Tranen, van goud plonsen op m'n schoot, gaf ik me daarom bloot?…