Alle inzendingen over gedachte OR verlegenheid

Heb mezelf langzamerhand Leren kennen - leren leven Met wat op het oog Een tekortkoming lijkt Te zijn - Haperen, stotteren, Vallen over eigen woorden Dat soms clownesk Overkomt bij de Nietsvermoedende luisteraar - Verlegenheid die mij Bijna aan de afgrond bracht Maar nu tot mijn grote Sterkte is geworden - Verlegenheid…

Stilte die verlegen is. Stilte dat vrede is. Stilte en liefde met maar een gedachte over jou, over mij, over ons. Stilte en liefde dat zijn wij.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Vrienden zo speciaal Dat je ze eigenlijk vergeet En als je ze dan kwijt bent Dan merk je dat niet eens…

door de wind geleid loopt de wandelaar eenzaam niet alleen langs groene paden met broedende berm die vol verwachting in eieren genesteld die nieuw leven dragen door zon verwarmd loopt de wandelaar door groene weiden waar lentegras pril de liefde omarmt die sterren fonkelen in ogen die branden vol verlangende lust in vallende duisternis…

Geen uitdagingen geen verlegen blikken geen verstopte woorden bezongen in de stilte. Wij zijn meer dan een illustratie meerzeggend dan het gif van alle wetten of een bloemengroet gevoed door het lot. Jij belooft me niets jij bent begaan Die gedachte heeft mijn waarheid bereikt.…

Ze zijn zojuist, wie had dat ooit gedacht, door Brussel in verlegenheid gebracht. Herr Junker troeft hen allen stellig af. Hij grijpt Europa’s allerlaatste kans op eenwording, met ónze Timmermans.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Je keek me zo verlegen aan terwijl we daar bij de halte in de regen bleven staan de bus zou zo wel komen maar wij stonden wat te dromen over een toekomst met ons twee zeker over een huisje aan zee daar kwam de bus en in gedachte gaf ik jou een kus de droom, die nam ik mee.…

In gedachte met jouw uitstraling zie ik voor de spiegel mijn gezicht bevangen door een verlegen gevoel confronteer je mij met jouw intense blik. Mijn droombeeld spiegelt via jouw ogen in een fata morgana tot een geheel tot het fotografische toekomst in mijn brein naar een ideale wereld die ik met jou deel.…

Het bankje stond er nog waar wij best wat verlegen de eerste zoen uitwisselden net voor die bui met regen er stonden nu weliswaar andere namen en initialen maar ik wist die van ons nog feilloos te achterhalen daar waar ik ook vergeefs tijden later op je wachtte hoe kan het nu voorbij zijn blijft nog steeds de gedachte…

Een verlegen zon verwarmt mijn denken. Een gevoel van overgave is mijn deel. En met een glimlach sta ik op En verwelkom de nieuwe dag.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Jij was eerst zo verlegen. Toch ben je niet gebleven. Het gras, groener aan de overkant. Hem vond je beter, interessant. Jij was eerst zo verlegen. Je bent bij hem gebleven. Hem ook een kind gegeven. Ik ben alleen gebleven. Hier zit ik, heel verlegen... met een groene lach.…

Een beetje verloren een beetje verlegen een beetje verliefd en altijd maar een beetje verloren een beetje verlegen een beetje verliefd…

als jij in mijn gedachten bent mijn hoofd volledig vult jij al mijn kleine dromen kent en mijn geheimen zo onthult ik blozend in je armen lig verlegen en verbaasd mijn ogen neergeslagen verliefd en ook onthaast dan dwaal ik zonder zorgen niet langer meer alleen ik slaap gerust en morgen.... ga ik stralend van je heen…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Nee ik ben je niet vergeten zat niet om woorden verlegen, nee opgeslokt door de tijd om te zorgen maakte dat mijn zinnen stil vielen wel heb ik je opgezocht nog altijd vlinder jij door mijn gedachten ik beeld me in hoe je nu in het leven zou hebben gestaan als tijd je een boeket aan mogelijkheden had voorgehouden waaruit jij kracht…

Ik ben verlegen, te verlegen om iets te zeggen waar jij bij staat. Te verlegen om je recht aan te kijken. Te verlegen om met je te praten. Het leek me te moeilijk je te bereiken, te moeilijk om van het veilige pad af te wijken. Ik probeerde je te vergeten, mijn gevoelens voor jou te onderdrukken.…

Ik kan je vertellen dat je mooi bent dat je lief bent dat je verlegen bent dat je de allermooiste ogen hebt Ik kan je laten zien hoe mooi je bent hoe lief je bent hoe verlegen je bent dat je pure schoonheid hebt Ik kan je laten voelen hoe mooi je bent hoe lief je bent hoe verlegen je bent dat je het prachtigste lichaam hebt Meisje…

het hert staat roerloos peilloos bij het meer dat verstilt de lucht vangt in haar loomte maar schijn bedriegt en in de vlucht struikelt de dood over haar voeten een rimpel en peilloos is het meer weer verlegen als de lucht…

Ergens in het holst van de winter Liever luister ik Naar de ruis van haar kleed Dan dat ik mijn oor slijp aan de stilte De klok verteert ons In vele gedaanten heeft zij zich herkneed Als was ze fijnkorrelige klei Die niet drogen wil Een bloedstroom spoelt de dagen en de vragen weg De vrieswind glipt door de dunste kier naar binnen…

Ik voel me niet plezant toch ook niet verdrietig soms overdreven en nonchalant dan weer verlegen en nietig. Ik weet niet eens wat ik moet zeggen als iemand vraagt is er iets?…

Zintuig, geef mij je woorden terug, kwetsbare huid van perkament, een lege windbuil op de rug, om inzichtelijk in te lijven op de blindheid van papier, het is me aangepraat misschien, geblinddoekt tot de laatste strofe, streven naar de inhoud waarvan ik de essentie nog niet doorzie, te veel op de private tekst verlaat, het ene verdicht…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…