Alle inzendingen over geladen

soms was er die stilte in een onverklaarbaar niets zeggen terwijl de woorden in de lucht hingen vol betekenis voor wie het wist geladen met wat lichte dreiging van ongenoegen door elkaar niet goed te verstaan in een ongeordend patroon van uiterst vreemde voorvallen juist in de tal van fijngevoeligheden konden wij bij elkaar…

Geladen met water Geladen met lood Emoties weer beschoten Verdriet is dood Vrede in aantocht Liefde is onderweg Weer een schot Liefde heeft pech…

Hoe geladen ook en hoe buitengewoon schoon dit lied zonder woord…

de auto voor mij is barstens vol geladen - met stapelwolken…

Grijs-zwart geladen naderen onweerswolken vol water en vuur!…

wanneer oren voorbijgaan aan woorden en slechts luisteren naar het naakte geluid van de nacht wanneer woorden de betekenis mijden en zich laven aan een nietszeggende bron wanneer emoties verdwalen in de labyrinten van de ziel en verworden tot geladen revolvers dan is het radeloos gelaat niet meer in staat de dreiging te verwoorden…

een vaal houten buffet twee laden vol met geschriften een geladen tafereel de appel ligt daar niets vermoedend verzonken in het hout hij ligt daar maar op de gewogen tafel in stilte de geschriften spreken niet ze houden hun gewicht verborgen in de leegte van de kamer de appel weet zich alleen in geladen stilte die de leegte verzacht…

Wie een pistool dat ook nog is geladen Verzendt naar iemand uit de politiek Is geestelijk natuurlijk ernstig ziek, Maar hij beperkt gelukkig wel de schade: Met ieder wapen dat zo wordt verstuurd Wordt nooit meer op een medemens gevuurd.…

houding onder een grote groene paraplu blik gespannen en strak gericht op de hengel en dobber hij rilt even; heeft zich wat meer naar ’t hoge riet verschoven terwijl het vandaag toch stevig hemelt blauw gele flitsen schieten soms als pijlen uit wolken naar beneden de atmosfeer voelt drukkend aan en is sterk elektrisch geladen…

Je wordt geladen en gelost. Het lijkt of het geen moeite kost. De lossers zingen nog een lied. Je luistert maar verstaat het niet. Over afscheid en het wordt tijd? Over je overbodigheid?…

achter het frêle vlies herkent een voelend oog de geladen diepte in vibrerende stemmen het is blindelings gewaar van een gescheiden epiloog…

winter me in een heldere stille nacht winter me met wuivende lichte weemoed winter me in verre witte wanen winter me op een licht geladen vlot winter me even maar winter me…

Met zekerheid geladen, dat ook de laatste trein is voortgegaan zonder een antwoord uit te laden heeft geen lantaarn meer blinde moed te schijnen hoe het verder moet en duistert verder morgen heen het huis blijft stil en koud alleen.…

AMSTERDAM - De initiatiefnemers van de protestbijeenkomst Occupy in Amsterdam zijn tevreden over de demonstratie --------------------------------------------- Nederland is weer bezet Dat was een tijd geleden De daders zijn tevreden We boden geen verzet Maar bij de banken zijn ze vastberaden De geldkanonnen worden reeds geladen…

Schepen gaan voorbij aan je voorbij in de stroom Als in een droom nooit bewaarheid in de te korte tijd van leven Soms zijn de schepen geladen met klein geluk en blaast wind het lint op in je haar ik zie het ben gelukkig.…

zij had die blik donker van uitnodiging geladen met een onverwachte flits waarin het paradijs voor even schemerde begeren liefde werd in het spel van samen zijn ik keek haar aan dook in die blik miste grandioos de boot toen zij haar ogen sloot…

De geladen nachtlucht hangt onaangeroerd in mijn gemoed Verstoken van de tinteling stroomt het innerlijk als een spiegel rimpelloos over Dus wereld werp uw steen vang reflectie in de golven en bezink in mij Staar mij in de ogen en laat mijn verwondering de vrije geest…

je oogde klassiek met een tikkeltje ondeugd in je soepele loop dat nonchalante van blik en het koppie stimuleerde mijn hoop in een eerste contact sprongen tot onze schrik de vonken er af wie geladen was blijft nog altijd een vraag over de aarding doe ik maar vaag…

De zestien officieren van justitie Volgden de cursus Recht met groot gemak ‘t Certificaat hebben ze in de zak Ze zijn geladen met nieuwe ambitie ’t Is koud, bedankt nog voor die boekenset De fik erin...want nood breekt elke wet…

Tandenknarsend in het heelal staalvretende monsterproleet suisend in de ruimte ontstuitbaar geluidloos brok geladen angstaanjagend radioactief verpletterend verterend element gespleten kracht begrensde macht opbiedend "ëïgen ik" besef genadeloos afslachtend krachtsbejag…

de dingen liggen stil wachten op de mensen die iets met ze doen ooit kregen ze namen waardoor duidelijk wordt wat hun (on)nut is dingen worden geladen door keuze van gebruik op zich zijn ze neutraal dingen worden weggegooid kliko's raken overvol en steeds komen er nieuwe…

er viel geen woord maar de stilte was geladen met onuitgesproken daden zonder bewegen zocht lichaamstaal een baan om de confrontatie aan te gaan tot ineens de spanning brak door een onverwachte lach de cirkel was doorbroken hysterie net op tijd geaard misverstanden zijn geen ruzie waard…

vriend ik zie je gaan niet kijkend achterom als een die weet het is gedaan ge zijt mij zo dierbaar waarachtig kunstenaar meester van de achtergrond gelaagd geladen getormenteerd innig lief en kwetsbaar je houdt me immer in de ban ik groet je teder brave man…

Geladen woorden vol venijn geluk, leven en angstig zijn? Vol leven zonder geluid stil omsloten - open voelend vollopen soms sterk gekruid Is het voor hem? voor haar? voor Het Antwoord? De stem, de lach om wat komen gaat? Of omdat iets niet meer bestaat?…

heerlijk als je ogen weer lachen de taal spreken van humor en kracht warmte straalt van je af in koesterend ontvangen emoties raken geladen de zachte pijn van vele scherpe kantjes in het samenzijn helend is je kus die in liefde gemanteld alles toedekt en sust…

slechts oude foto’s geven aan hoe ver het zicht was toentertijd nog tornen kerk en kloostermuren op tegen de westenwind groeven geladen met zout van zee en stof van de aarde in gebed met onvervuld verlangen gedragen door de wind een relikwie die aan het heilig roomse snoer is blijven hangen…

hier werd destijds geladen en gelost gewichtige zaken van overzee die weken onderweg waren een heen en weer tussen werelddelen met het oost-west thuis best gevoel doch bovenal heerst er nog de nostalgische hang naar lang vervlogen schepen die schipbreuk leden in de haast der tijd…

in weerlicht slaat de hemel breuken in het graf opent zwavelzurige verdoemenis die onverlaten wacht ongekende kracht dondert over een verlaten aarde storm en hagel trekken woeste sporen in aangerichte schade stilte vol geladenheid de dodelijke spanning zijn wij nog niet kwijt…

zij was haar lach alles daar omheen ademde plezier gaf warmte af bij haar voelde jij je nooit alleen want als de afstand groter werd was er altijd die blik met de knik van genegenheid als binnenkomer voor heel veel gezelligheid op elkaars golflengte samen naar stilte die geladen was met begrijpen dat kijken eigenlijk woordloos…

wat was je groot in woorden en in daden met warme klank geladen tot aan je laatste noot wat was je sterk in teksten en gedachten die ernst en humor brachten tot aan je laatste werk wat was je lief in welgemeende zinnen een mooie man van binnen tot aan je laatste brief - Paul van…