de appel

een vaal houten buffet
twee laden vol met geschriften
een geladen tafereel

de appel ligt daar
niets vermoedend
verzonken in het hout
hij ligt daar maar
op de gewogen tafel
in stilte

de geschriften spreken niet
ze houden hun gewicht verborgen
in de leegte van de kamer

de appel weet zich alleen
in geladen stilte
die de leegte verzacht

Schrijver: Marjolijn Banen
Inzender: Eric Rosseel, 15 mei 2004

eric.rosseeltiscali.be

stilleven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 14 stemmen 2.948