Alle inzendingen over geloven

Ik kan gewoon niet geloven, dat jij niet meer leeft. En dat ik een kind ben, dat geen moeder meer heeft. Gesloopt door die ziekte, verwoest en verrot. Ook jij kon niet winnen, ook jij ging kapot! Niet langer meer praten, of lachen om iets. Je bent gewoon verdwenen, weg in het niets...…

Raak de geest schop de taal trap de liefde verkracht verbaal kijk opzij zie geen ogen donder geluk ongelogen pleur de zin scheur en stoot trap de liefde in de goot het hart verward verloren verhard geloven in blind beminnen rot op ga wat anders verzinnen…

Geef me je mooie woorden en geef me de stilte die ons weer zoekt en ik weet waarom ik blind elk woord kan geloven dat jij wilde achterlaten toen ik niets meer zag en je laatste woord in scherven viel.…

Het is moeilijk te geloven dat na die prachtige avond mijn hart dodelijk is gewond maar ik kon niet meer beloven. Kan jij je herinneren hoe ik die avond naar je keek omdat jij op een engel leek. Kan jij mijn woorden begrijpen beantwoorden wat ik voel aanvoelen wat ik bedoel.…

ik zocht mijn muze op toen op mijn lievelingspad een eekhoorntje uitgelaten met zijn staart mij groette bij 't scharrelen zonder toom onder een beukenboom ik kon mijn ogen niet geloven toen ik het wonder zag hoe mijn muze omgetoverd voor mij aan 't scharrelen was op zoek naar inspiratie puur van betovering kreeg ik het lumineus idee…

Ze kan maar niet geloven: De vlam is hier en dol op de mooiste vlinders. Hij wil vooral de lol. Vlinders, zijn er voor de vinders Dus, mooi meisje zacht, kom hier, bij je vlam die wacht…

Wolkenvelden kleuren het leven dat krijgen wij zomaar gegeven een schilder probeert het te imiteren maar zoiets kun je niet aanleren het is veel te mooi, veel te machtig daarom is het leven ook zo krachtig ik wordt vrolijk van die wolkenpartij dan weet ik zeker: ik hoor erbij bij het leger van mensen die Hem loven en dagelijks blij zijn dat ze geloven…

Zij kwam nog op tijd om in liefde te geloven in metalen die smelten als hardheid ze dwingt.…

hangt als een gordijn tussen ons in Ze zegt, 'n tikkeltje stijf: er is geen wolkje aan de lucht Ik zeg, bedremmeld: dat is tenminste een begin Het is goed je hart eens bij mij te luchten Wijs naar het blauw van lucht erboven Ik wil je wel op je woord geloven Maar straks hangt er hier een regengordijn Zullen we nat…

Zelden kun je accepteren dat ook jij van het leven zult moeten leren Weet iedere opmerking feiloos te keren tot je jouw volmaaktheid weer voelt in balans niet beseffend dat je weer miste een kans, blijf je geloven in jouw perfectie parerend met reflectie, cynisme en hoon praat je jezelf schoon…

een traan zo zuiver als een vloedgolf over m'n wang niemand die eraan ontsnappen kan mijn traan tranen zo helder brandend op m'n huid niemand kan het horen huilend zonder geluid mijn tranen huilen 1 traan en zoveel tranen een zee uit m'n ogen ik zie het maar kan het niet geloven mijn verdriet…

Zomaar een dag schrijven wij luchtkastelen in het zand gewoon omdat het mag deze nieuwe geboren dag schrijven wij kastelen in de lucht zolang wij maar blijven dromen bliven wij geloven alles gaat uiteindelijk open zolang dromers en klaprozen zingen luchtkasteel met zijn gote vlindertuin zijn open Nu…

Wanneer gezegd wordt niet meer te geloven maar lijdensogen wel worden gevoeld daar wordt het leven in de mens bewogen door Hem die weg en waarheid en het leven is. Geschreven bij het gelijknamige boek van Ödön von Horváth.…

Hij spreekt esperanto met snelle voeten tien noppen brengen toppen dichterbij geloven in zegen van boven haalt vurig hel en hemel almaar dichterbij en vloert de laatste hindernis zijn zonnebril verbergt eerlijk zicht op waarheid een handige list laat volgers een betoverend standbeeld bouwen…

Dagelijks spook je hier nog rond het had allang over moeten zijn vanaf de dag dat jij een ander vond werd mijn wereld veel te klein Ik verban jou uit mijn leven althans, dat ga ik proberen vrienden vinden het overdreven ik had jou allang moeten weren Dwars door al mijn verdriet luister ik naar wat ik zelf zeg geloven doe ik het nog niet…

ogen in een rotsvast geloven wierook aan je handen de zon brandde met licht van boven door het glas in lood zelfs de dood roerde zich in de tochtige gewelven op de pilaren keken heiligen minzaam naar de mensenschare zagen hoe de ringen om de vingers gleden in de glans van vertrouwen maar in het klokkenluiden vormden zich…

Ze had kanker toen ze zei: Geloven is voor mij als kind bij vader achterop de fiets vol overgave, benen in de fietstas, leunen tegen vaders jas, Hij kent mijn bestemming zonder routeplanning. Ze kende haar vader maar even. Toen hij stierf was zij pas zeven maar de band met Vader is altijd gebleven.…

Vol van het heerlijke eten vol van het kerstkind vol van hoop en verwachting *'Hoe kan Herodes*, heden ten dage getransformeerd in moordenaars *’t licht verdragen* Allah's naam te misbruiken door gelovigen weg te vagen?…

de hand door je haar de mist in je ogen alsof je het wist maar niet kon geloven je hals is zo zacht in zijn neiging naar schouders je armen zijn kracht mijn hand langs je kin omhoog naar je lippen het bloeiende rood geloken als wijn om even te nippen je neus is gewelfd in de boog naar je ogen je wimpers gekruld uit het zicht ik…

dat hoef je niet te geloven maar het is mijn gevoel en daarop vertrouw ik ik, Jan (Jacob) Krediet bij de gratie van een gezond pragmatisch verstand! en het zal heel heel lang duren voor die crisis weer groen kleurt!…

God, onze vader, ik blijf in U geloven. Ik geloof in U omdat ik U geschapen heb. Omdat ik niet zonder liefde leven kan. Niet wil leven zonder verantwoordelijkheid. Niet wil leven zonder naastenliefde. Niet leven wil in nutteloze strijd.…

de ijdele beoefenaren van de moderne wetenschap geloven dat zij iets verklaren het lijkt haast bijna wel een grap gedijend in een valse schijn zijn zij helaas vergeten hoe klein we in verhouding zijn en dat we echt niets weten hardnekkig wanen zij zich groot en houden vast aan deze fantasie volhardend tot en met de dood gaan zij ten onder…

hand door je haar de mist in je ogen alsof je het wist maar niet kon geloven je hals is zo zacht in haar neigen naar schouders je armen zijn kracht mijn hand langs je kin omhoog naar je lippen het bloeiende rood geloken als wijn om even te nippen je neus is gewelfd in de boog naar je ogen wimpers gekruld uit het zicht ik ga…

het zijn mooie zinnen smeden met woorden zo haarfijn ze plaatsen in de juiste lijn om sierlijk je papier te kleden nu laat je een witregel vallen om zo een strofe te bekomen blijf dan maar even dromen en laat je inspiratie knallen zo wordt het gedicht stilaan geboren nu nog deze laatste strofe lezers, je moet mijn tekst geloven opdat…

Het zijn de nachten die als loodzware dekens neervallen terwijl de tijd knaagt aan een wirwar van gedachten nog eer je naam geroepen kan worden scheuren de letters uiteen stuiteren losgeraakt van elkaar op het plaveisel van de uren waarin blijven geloven als er niets meer is dan het leeggeplunderde van je wezen?…

Welkom 2021 we laten 2020 achter maar koester ook de mooie dingen omarm het nieuwe wat er ook gaat komen blijf geloven in je eigen dromen ga er voor met nieuwsgierigheid verdraagzaamheid liefde gezondheid (een must) minder stress meer levenslust dat maakt het leven voor jezelf en anderen zachter. Voor iedereen die het leest!…

Best Female Friends Forever Een moeder Die mijn beste vriendin werd We geloven allebei In meer levens We hebben elkaar In vele gedaanten gekend Er zullen nog vele volgen Een vooruitzicht op een weerzien Dat het afscheid even verzacht Totdat de realiteit toeslaat Van de telefoon die niet meer overgaat Het is stil…

Het doen alsof zal ik geloven, geloof is een sterke kracht, je bent niet weg maar hier bij mij, zonder afscheid is er geen vaarwel. De herinnering maakt levend, zo heb ik je terug gedacht.…

Uit de hemel kijkt hij neer gezeten op een blauwe wolk Dat hoef je niet te geloven klinkt als ongeloofwaardig maar Nelis was goed gelovig in de goedheid van de mensen ook al deelde hij veel bonnen uit hij was nooit boos of kwaad sacherijnig, eng of lelijk Nelis was de Koning van het Kind en natuurlijk de Burgemeester van de Hazenstraat…

zonder sterren zijn ze nergens en hebben ze ook geen publiek Zonder ster is een oester oe een heester alleen maar hee En waren ontdekkingsreizigers nog steeds verdwaald op zee Zonder sterren hebben we geen glans geen lichtjes om in te verdwalen geen horoscoop om in te geloven en hebben de bladen geen schandalen De wereld ziet sterretjes…