Alle inzendingen over geluk

Altijd ben ik rusteloos op zoek, naar iemand met wie ik praten kan. Meestal is die mens dan al begraven, in een mooi gedicht of in een boek. Gelukkig dat er een gezichtsboek is, waarin je iets met iemand delen kunt, maar er blijft iets knagen wat ik mis. Altijd ben ik rusteloos op zoek, maar na een handdruk of een knuffel, want dan pas…

Verlangen deed ik, naar idealen die onbereikbaar zijn. Vrede in een mannelijke wereld. Gelijke rechten voor allemaal. Idealiseren van vrienden en vrouwen, van wie je nooit iets hoeft of moet. Edel van geest, een tijdloos lijf. Helemaal trouw en alleen maar goed. Onbestemd zoeken naar betere huizen, met chique keukens en grote tuinen. In…

Door de kleurenfoto heen zie ik hoe hij met enige aarzeling op zijn spiksplinternieuwe fiets wipt. Daar trapt hij er reeds vinnig op los en suist bij manier van spreken over het tuinpaadje. Tussen de seringenstruik en de berk met het nestkastje zwaait hij toch nog onzeker een groet. Nu afdrukken: knip. Glanzende ogen. Zijn broer staat…

Traag verstroopt de tijd. Alles telt, de uren slaan in aanzien naar de dag. Ik wacht, en raak gestaag, mezelf kwijt. Het zijn van die momenten.. Die onverhoopte, zacht omfloerste componenten. Een klein gebaar, die ene snaar. Je treft een woord, een blik die essentieel de diepte raakt. Zo zacht. Zo vol van onverwachte pracht.…

poëzie laat zich niet sterven als de reis ten einde is schrijft in alle talen waar de dood te stil is om het te verbieden poëzie houdt niet op als het keerpunt eenzijdig het lichaam neemt, want de geest van een dichter is de jeugd die altijd blijft poëzie is de adem van de schrijvershand, het typt het zwart van inkt met gele stippen…

Ongevraagd geboren worden. Opgevoed worden. Naar school toe gaan. De eerste liefde. Een nieuwe baan. Méér van hetzelfde? Ouder worden. Verval. De dood nadert. Al-tijd en over-al. Blijven zaaien heeft geen zin. Nemen we tijd om te oogsten? Tijd om lief te hebben? Heb ik wel geïnvesteerd? En waarin?…

Nu we even oud zijn besef ik pas goed, dat ik onverdiend veel geluk heb, en dat mijn opa reusachtig is geweest.…

Ik werd verwelkomd door vele zwanen dichtbij de pier in Hoek van Holland. De camera had ik nog maar net in mijn hand toen een aantal zwanen aanstalten maakte om op te stijgen. Waanzinnig is het om te mogen zien en te bewonderen. De stralende zon gaf nog eens een extra dimensie aan het fraaie geheel. De zee met haar licht deinende…

Streepjes streepjes zon gouden zonnestreepjes op de weg. Stralen zonnestralen prachtige zonnestralen op de weg. Vleugjes vleugjes warmte vleugjes zonnewarmte op mijn weg.…

woordenschat op de lange duur als ik hierin ten onderga, een hopeloze strijd tegen taal en tijd, vertil me aan de bodemloze letterkast, waarin het doel wordt ondermijnd denk ik de waarheid te onderschrijven, zelf ik heb er zovelen, onmogelijk te noemen in getal, om die bij de Muzen in te lijven herschik de herkomst op goed geluk…

Heb mijn ziel onder de arm genomen en dans door de straat droom de dolste dromen kijk wel hoe het verder gaat voor leven is het nooit te laat zie mij dansen door de straat de klok tikt achter mij de seconden weg voelt als jaren vol tegenslag en geluk maar ik probeer en ben de winnaar met dit toneelstuk.…

Een mooie avond Gewoon wat momenten Wat vriendschap Herkenning Van tonen Van tekst Soms een enkel woord Zo'n avond als deze Waar stukjes Plots passen Waar is Wat er zijn moet Zoals het ook hoort Geen wanklank Geen storing Geen troubles Niets valt uit de toon Zo'n avond als deze Die nergens in uitblinkt Hij doet niet veel extra's…

en weer geen scheiding in je haar ik wil je weten je meten in die korte krullenkop nooit raakt de spanning daarin op het zijn je ogen die in blauwgroen de wereld in een lach gedogen parelwitte tanden bijten zich vast in wat er is voor handen jij gaat je eigen gang bent niet bang om op je bek te vallen laat anderen maar brallen…

Het leven is vaak een soort zoektocht als dat ene stukje dan eindelijk past moet je al weer op zoek naar het volgende vooral dat wisselstukje ook wel genaamd geluk blijft een zoekplaatje ontbreekt raadselachtig of valt alleen sporadisch op de juiste plek…

Zaterdagochtend ontbijt op bed, elk stukje van mijn lichaam op de plaats rust, geluk tot in mijn tenen de zon straalt andante over de vogels in de tuin en jij zegt: je bent mooi de olifanten kleuren bij je huid De bruine olifanten op de kussens en daar onze dans op de foto bij de tafel het bestaat hier en nu tijdloos en ruim…

Geween ook tandengeknars Dokters hadden het opgegeven Landloopster had er niets aan Gesmeekt en oh zo vaak gebeden Opgesloten in zielige barre toren Net niemand bleek me nog te horen De vuisten bloedend geslagen Zombie die nog slechts kon ademhalen Sidderend in mijn pikzwarte hel Verstikt in eigen schril gejank Beneveld door een muffe…

Het geluk bracht mij naar de zee. Het bracht met het zout van de golven ook het zoet met zich mee. Ik hoorde reeds van verre het minnelijke gezang van die vrouw vis uit de zee. Zij dreef op onstuimige golven en nam mij op haar staart mee. Het geluk bracht mij naar de zee.…

Twee zeehonden bij elkaar, fantastisch! een blij moment tijdens mijn wandeling langs de zee en op de pier. Het was vooral genieten met de zeehonden. Vanmorgen dacht ik nog voor mijn wandeling: kon ik maar een zeehond zien. Het werd nog mooier dan het al was: twee zeehonden bijeen. De natuur bracht een wonderlijk moment op deze…

De balans in ieders leven, Essentieel voor elk mens Wat zal mij de toekomst geven Mijn geluk kent nu geen grens…

Toen ze nog een lief tienermeisje was van zo rond vijftien a zestien jaar oud Leek ze het minst schone van de klas van die bloem was de knop van goud Op zekere dag ontmoette ze een man haar man dat wist ze eventjes nog niet Hij vond haar aantrekkelijk o, dat kan voor haar was er al wat veel geschied Getuige was ‘t spiegeltje aan de wand…

van het ochtendgloren dacht hij nog na over de droomcyclus die hem zo had weten te ontroeren in het duister een ontluikende dagdroom viel hem ten deel op het bord, met zijn ontbijt naast een spiegelei ontwaarde hij zich een innerlijke bespiegeling zuinig in huisvlijt nijverig in eenvoud in dat bijzondere moment viel al het geluk…

Op een feest altijd even de nacht in lopen -- en de vreugde zien.…

wandeling in allenigheid met zacht vertraagde stap het inhalen van mezelf en het negeren van de regels de geur van vers brood, er is niemand die ik ken er is niets wat nog moet in deze plotse regenbui hier stap ik in een plas op de harde blauwe weg en ginds staat mijn huis, de redding is nabij er zijn altijd droge sokken, er is altijd geluk…

Altijd is het zo, wanneer ik gelukkig ben -- voel ik me eenzaam.…

de geluksmomenten waar zijn ze de momenten waar je blij van wordt waar zijn ze ze zitten verborgen te wachten tot ze gevonden worden ze zijn te vinden in het licht- en schaduwspel van de bomen en in het zonlicht dat schittert op het water ze zitten in het schilderij van een meer met waterlelies of in de felle kleuren die van…

Heerlijke in zachte dekens van geluk ervaar ik telkensmale het oneindige niets lijkt op een doortrapte ervaring waaronder we wel vaker zijn gepaard Kijk! zie daar een vogel van de lach nimmer zag ik zulk geluk op een gelaat terwijl we zingend langzaam, teder vrijen hebben we de slaap voor vannacht bewaard…

Het gaat om jouw geluk, jouw waardigheid in jouw leven; het ging totaal niet om mijn geluk. Daarom was ik in mijn liefde stil... hoe moeilijk! Als ik jou zag, dacht ik: ik houd zóveel van hem... dat ik hem zijn eigen weg laat bewandelen... Ik was en ben al trots aan zijn wijze zijde: deel uit te maken! ...…

vol met gezondheid, liefde en geluk…

De wijsheid van de stilte een onbeschrijfelijk gevoel de rest is enkel kilte met geluk als enig doel…

rust liefde en geluk leven angst ellende en sloop dood wispelturige stilte…