Alle inzendingen over geluk / warmte /

de rouw Het leven bracht me op een knie Ik verbrak nooit de gezworen trouw Tot de kilte me benauwde Het gevang zat zelfs in de keuze van het behang De wens dat ik ooit trouwde Bleek een redeloze drang De ware liefde werd vooralsnog nooit gevonden De schoonheid van liefde in de puurste vorm Liefde dient te bevrijden volgens elke norm Warmte…

ik weet ook niet waarom maar soms ben jij de zon dan laat je mij wat stralen door je warmte te vertalen in welgemeende en oprechte zinderende liefdessignalen!…

er wordt een nepvuur aangestoken zij die zich willen warmen zijn welkom soms kan gefingeerd geluk wonderen doen…

Hoe vaak heb ik Al niet geprobeerd Om het diepste In jou te bereiken Om telkens weer Te constateren dat Het de bevroren Ondergrond in jou Is die mij dat belet…

zij verkondigt de weldadigheden aan eenieder die het horen wil het vermengt je tranen van puur geluk met milde zomerregen…

op de einder Het Licht van de winterhorizon De schimmen die naar mij wenken Levend van geluk En die reizen aan de einder Met het zicht op oneindig Naar het Licht van de winterhorizon Nu ben ik met de Dood bevriend Want de Dood is het Leven En er is geen Leven zonder Licht En het Licht van de winter Is de warmte van het Winterlicht…

Al wat ik nodig heb Is iemand die oprecht veel van me houdt en me elke dag laat zweven van geluk Iemand die mij de warmte en geborgenheid schenkt die ik nog nooit gevoeld heb Iemand bij wie ik steeds mezelf kan zijn en me elke dag vertrouwen geeft Al wat ik nodig heb is jou…

Zonder jou Is er geen hoop meer Op geluk En is de wereld grauw Zonder jou Is er geen droom meer Mijn glimlach Is dan niet warm, maar lauw Zonder jou Is er geen warmte Alleen een innnerlijke Kou Met jou echter Ben ik een vechter Zonnig, warm En levensechter!…

Zonder jou Is er geen hoop meer Op geluk En is de wereld grauw Zonder jou Is er geen droom meer Mijn glimlach Is dan niet warm Maar lauw Zonder jou Is er geen warmte Alleen een Innerlijke kou Met jou echter Ben ik een vechter Zonnig, warm En levensechter!…

Warmte, een arm om mij heen Een drukke winkelstraat Regen, terwijl de zon schijnt Vragen, geen antwoorden Hoeft niet Morgen weer Nu alleen genieten van de zon die ons verwarmd en ons geluk wenst PROOST…

bossen vol bladeren met olijfgroene ogen kijken en zien zeeën vol water met blauwe tranen van geluk koesteren zonnen vol warmte omarmen harten vol liefde ontmoeten een ziel alleen omringen met warmte en tranen stromen terug op weg naar later later lief later… kom ik terug…

Jij bent mijn warmte in de kou een lach vervangt een traan Mijn schat waar ik van hou en niet zonder kan gaan Want jij vervult mijn leven met liefde en geluk Iets wat jij me alleen kan geven met jou kan mijn leven niet meer stuk!…

Er was in ons huis een wereld van verlangen, geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun kamers waarin ze verzamelden wat ze mee zouden nemen, hun herinneringen. Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie precies dat zelfde uitzicht, precies die zelfde wereld van twintig jaar her, toen ik hier kwam wonen.…

P rettige R ozengeur O mhuift herinneringen F ijne gesprekken I ntiem en eerlijk C oncentreren I ntens : A mour T oujours…

in warmte verdwalen zacht strelend helend.. kilte voorbij geluk…weer aan haar zij. Een regenboog omsluit haar geluk Sombere wolken verdampen..gaan eindelijk stuk.…

voor mij was kerstfeest een boom met echte kaarsjes het sneeuwlandschap van vaders hand uitgestald op het dressoir en de warmte van met z'n allen (en iets van soberheid) aan een tafel van fragiel geluk nu wij zoveel materiëler zijn weet ik mij een illusie armer…

Als de dagen donker zijn, omdat het geluk of de zon uit uw leven verdween, Zoek het licht van een kind dat naar U lacht! Voel de warmte van een mens die zijn hand naar U uitsteekt! In duisternis, is hoop onzichtbaar, liefde koud..... Omdat niemand, niemand meer ziet!…

voor mij was het kerstfeest een boom met echte kaarsjes het sneeuwlandschap van vaders hand breed uitgestald op het dressoir en de warmte van met z'n allen en iets van soberheid aan een tafel van fragiel geluk nu wij zoveel materiëler zijn weet ik mij een illusie armer…

Ik geniet Verdriet dat ik verliet Je bracht me geluk Beautiful World, gaat nooit stuk Ik voel de rust Voel de warmte van de wereld om me heen Vuur water lucht aarde , mist geen Beautiful World, die me kust…

morgenrood is poëzie de kleur van warmte in de verte een klein geluk voor de alerte een glimlach op het vroege uur zo'n morgen met een gouden randje 'verwondering wellicht' waarbij je best eens stil mag staan... het komt nog voor hier in dit landje…

een behaaglijke hang naar warmte en tederheid maakte zich van mij meester geen vermoeden waar dit door werd aangewakkerd maar het was er ineens op onverklaarbare wijze wat kon ik anders dan het koesteren als ware het puur geluk gelijk een schitterende glans in de chronische dofheid van het verstrijken van tijd…

wegen die leiden tot geluk laat ze niet verwaaien geef elkaar die warmte een lach, een hart zo rood we hebben elkaar niet nodig maar zijn wel blij, samen blijer dan dat je alleen kunt zijn we geven elkaar graag bloot…

We zitten samen voor de buis geplakt En kijken met miljoenen landgenoten Hoe slagroom in een soesje wordt gespoten De zomerhit van Max: 'Heel Holland bakt' De winnaar staat met foto in de krant Mijn voorstel luidt: we sluiten Nederland.…

Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen waarom de dingen de dingen moesten zijn, liet mij in nachten vaak het sublieme lezen in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn. Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen, brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.…

Wanneer je ongelukkig bent, zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen; kijk naar het nieuws. Wanneer je voor het ongeluk geboren bent, alleen op aarde, vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws. Wanneer je door de bomen, het bos niet meer ziet: probeer het dan eens andersom. Pak de bomen, keer de zaak om en kijk…

Wat behelst onzegbaarheid, als je al naar de randen van de aarde bent geleid, daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht, alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht. Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen. Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…

De nacht die kwam was al een warme nacht een waar ik nog wel een tweede van verwacht. Buiten puft het gras en ook de stenen maar het is geen droeve nacht voor deze of gene. In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen. Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los deze week loste ik…

Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet. Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar. Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt. Toch hoor ik ook bij tijd…

Is het deel van de complexiteit van leven eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn, het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn. Ik leunde vandaag wat op de tijd en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt. Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader een lader van je gemoed…

De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag. Het naambordje siert nog steeds de muur glinstert na in de zon in dit avonduur. Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…