Alle inzendingen over gemeenschap

Kijk, hoe hij vrijelijk ademt, hij voelt zich werkelijk een kei, Niet anders dan los grind waar dimensies minder tellen van sociale vriendschap maar in gemeenschap wordt bemint, los van kleur en vorm geaard, door dezelfde afkomst van lichamelijke erupties uit de moederschoot door een oerkracht in schoonheid zijn gebaard.…

Toen men in de EU die uitspraak zag: “Bij ons in Polen gaat niets boven Polen”, Was Brussel zwaar ontstemd en heeft bevolen, Een boete van liefst 1 miljoen per dag! En komt het land daarna nóg niet bij zinnen, Dan vallen Duitse troepen Polen binnen.…

onze steun aan de Dierenpartij kan niet biologisch genoeg zijn laten wij in alle nederigheid onze herkomst en wedergang als natuurlijke wezens van stoffelijke aard met pikken en spleten volgen geenszins vergeten om als schepselen te heten voor de blije vermenigvuldiging terug gaan tot gemeenschap geleid door de Herder om ons weids en…

Pastoor Paul hield een bijzondere mis Met fluitje, aftrap en oranje pij maakte hij de hele gemeenschap blij Heel Obdam vond het een belevenis Wat deze mensen echter zorgen baart De leiding geeft hem nu een rode kaart ...De bisschop schorst pastoor Paul Vlaar naar aanleiding van zijn speciale 'Oranje-mis'op de dag van de WK-finale...…

oude waarden raken vervangen door dollartekens in ogen droef nog van vermoord verleden gestaag regent het biljetten en het overstroomde land wordt schraler in het hart waaruit de eer wegvloeit buffels loeien en hanen kraaien spijtig van verloren trots er straalt gewaand goud in de glimlach geen vreugde in gemeenschap wanneer de wereld…

de reiziger staat stil hij overwelft de gehate vlakte hij wikt de taal van zijn herinneringen het lied des vaderlands de reiziger leeft in gemeenschap met uur, dag en tijd hij groet de nederige passanten en de bloemen aan het venster loopt gezwind over het water peilt de weemoed van de vissen hij bezielt geen plan stuurt geen kudden…

ik heb mijn reis gemaakt de schatten van werelden gezien geraakt aan de mystiek van het leven in diep geloven alles te geven de magie ervaren van verbonden zijn met omgeving en natuur die samenhang maakt in een bestaan met geest gevoel en vuur onverklaarbaarheden hebben altijd om aandacht gestreden want iedere gemeenschap…

Het is stil Het is muisstil We staan stil bij de doden en slachtoffers Van de oorlogen toen en nu We staan ook stil bij vrede, vrijheid, gelijkheid Met name voor onze LHTNIQA+ gemeenschap Ik hoop en bidt voor een blijvende Door de lucht Met lieve blauwe wolkjes Vliegt een meeuw Een schreeuwende, een krijsende In mijn binnenste stilte…

het niet te traceren geluid dat rondzong op verschillende tijden irriteerde iedereen een oorsprong in techniek of fabriek kreeg in deze agrarische gemeenschap geen handen op elkaar lichtschuwe activiteiten in vervallen en afgelegen stallen lagen meer voor de hand een kleine bijverdienste op het toch al schrale platte land…

Wanneer twee mensen fuseerden, en deden wat ze moesten doen, was dat heel erg erg, volgens de liefde, van de kerk, van toen. Vandaag de dag voelt het erg fijn, om elkaar aan te kunnen raken. Om elkaar gelukkig te zien, en heel nabij te zijn.…

Soms schittert de zon in de druppel die ik ben -- in de levenszee.…

Uzelf werd zonder erfzonde geboren Maar dat is een geheel ander verhaal Dat was een dogma en op grote schaal Werd het verteld aan wie het wilde horen Anders kon u niet worden uitverkoren Een kind te baren anders dan normaal Althans zo dachten paus en kardinaal Later heeft men dit uit het oog verloren Maar of u nu gemeenschap had of niet…

Zij hebben soms wel 4 keer modaal en plukken de gemeenschap kaal. In het verleden bleef dit onder de pet. Met een bonus is dit nu recht gezet. Wel blijven wij ons afvragen, hebben zij soms ook 4 magen?…

Voor geen huwelijk, geen gelofte, geen gemeenschap halten zij. Grijze liefdes gaan ver, en vergaan bij de dood.…

Niet eens met de verkondigde boodschap Werd de man kwaad, ging staan en schreeuwde luid Daarop rukte hij beide ogen uit Onder toeziend oog van de Gemeenschap “Op deze Boodschapper kan ik niet bouwen’ Beter is het blind op God te vertrouwen” …Een man heeft zich zondag tijdens een mis in een kerk in de Italiaanse stad Viareggio de ogen…

Twee jongens verloren we Die zo ontzettend welkom Waren geweest - door de Omgeving werden niet alleen Zij, maar ook wij, genegeerd En doodgezwegen - immers Verdriet om te vroeg geboren Baby's - zoiets bestaat toch niet Zelfs de gemeenschap die zich Kerk durfde te noemen reageerde niet ' t Stelde immers niet zo veel voor Kinderen…

De reiziger staat stil Zijn blik overwelft de gehate vlakte Hij wikt de taal van zijn geheugen Het lied des vaderlands De reiziger leeft in gemeenschap Met auto, bus en trein Groet de nederige passanten En de bloemen aan het venster De reiziger is een held gelijk Loopt gezwind over het water Peilt de weemoed van de vissen En de achterdocht…

Gemeenschap die de groene koning had, was steeds des scharrelvlezes, immers dat biologeerde hem en bood genot. Een biologisch leven was veel waard en zelfs een oorlog om dit felbegeerde werd aan de bio-industrie verklaard. Er was een grote opkomst van de boeren die tegen deze koning demonstreerden, die biologisch oorlog wilde voeren.…

Hoogste leven is de liefde leven, Liefde is het willig zich begeven, Naar gemeenschap, om te zijn een deel Van het eeuwig zingend algeheel. Liefde is u weten aangedreven, En u voelen door het ruim geheven Als een vogel, hij duikt op en neer, Aan de luchten hangt hij in zijn veer.…

Becijferd en geletterd drukken wij op schrift gemeenschap uit aan elkaar. Worden onze dromen in woordbeeld en verrekening een medemenselijk loyaal gebaar. Cijfers en letters een uitdrukkelijk gebaar. In universele symbolen betekenen wij iets aan elkaar.…

Radeloosheid leidt soms tot reddeloosheid; en die leidt in Zeeluinen tot een gevoel van depressie om de schijnbare onoplosbaar- heid door de problemen van de moderne tijd; die geen genade kent voor een kabouter werk- gemeenschap, die minder zal gaan produceren met het voortgaan van de tijd.…

In gemeenschap wordt niets ondernomen. Wel mompelt de vrouw af en toe in haar dromen, ontregelde praat, door geen mens te verstaan. --------------------------------- uit: 'Het huwelijk', 1996.…

kapot, verslagen en verloren ze scheppen modder in een onaards landschap zoekend naar hoop met angst voor wat ze vinden in een uiteengevallen gemeenschap puinresten, puinhoop wanhopig biddend naar Allah of God in zinderende hitte is angst kouder dan ooit vechtend tegen het noodlot stenen en modder zijn overgebleven resten waar…

Als ze konden praten zou de hele gemeenschap die hufter op staan wachten, niks geen beloning voor de gouden tip, die moet onbetaald gegeven worden, want geen enkel rationeel denkend mens kan, mag, moet dit tolereren, maar oh, Konden paarden maar praten.…

terug naar haar die ik ben die ik ben, jij die ik ook ben droom de wereld van toen weet minder van wat ik nu ken onze blikken vinden geen zoen gedachten gaan naar verwachten naar de verloren jonge nachten en ontmoeten elkaar niet helemaal in ons doen terwijl wij toch harten delen onze ogen weerkaatsen, is het elkaar voelen zou ik gemeenschap…

een avond na een dag gezoden door de zon de ribbetjes gekloven en gespoeld met kommen vol van ooft en sap en suiker ongegist het gras vertrapt de lach die verder draagt tot bij het spiegelfeest van buren achter groen en rooksignalen zonder doel in bundels boven bomen gemeenschap van de neus de vingers gretig vet rond glazen schuivend…

Eindelijk zag je wie ik was, Niet wat je wilde zien Gevangen in gemeenschap en jezelf Geen acceptatie, alleen onvervuld verlangen Een niet uit te houden eenzaamheid. En wat er nu nog overblijft is dat beter? Kou En mijn levenslang niet meer gehoorde: “ik hou van jou”.…

Als je er voor kiest om anders te zijn lekker vreemd buiten alle normen om verblowend de verantwoording en gezag een geest vol verwarring mistig en krom In de roes genietend flierefluiten gebruikend al wat heeft en leeft terend op die gemeenschap welke begripvol steeds maar weer geeft Maar dan als de jaren tanen het lichaam protesteert…

Wanneer je ouder wordt, zegt men: prijs je gelukkig, maar wanneer je klaagt, zegt de ganse gemeenschap: dat je boft. Hoe zit dat toch? Moet je boffen, omdat je ouder wordt? Moet je blij zijn met nare dingen? Moet je geluk uitstralen, terwijl je ellende om je heen ziet? Zeg het me, dat ik alles verkeerd inzie.…

Zijn het uw gedachten, of de mijne, Van een komende gemeenschap zingend, Verre kameraden, die als ik nu, Dromend in de wijde avond turen?…