Alle inzendingen over geschokt

Ze zijn er je beseft het niet ze zijn er soms ben je ze kwijt in gedachten ik mis je zo stil in tijd voelen en falen zinvol zacht gerijpt gebroken dwaas mens verworden in lach krijtwit geschokt rampspoed achterhaald.…

scherpte haar woorden met opgekropte emoties bijtend veegde ze de vloer met hun argumenten aan zij konden haar verbale uitbarsting niet goed verdragen weg was het overleg dat nog redelijkheden droeg maar hier ging in korte spanne tijds het hek van de dam zij draaiden zich om vluchtten uit wolken pure agressie liepen geschokt…

hoe je in enkele minuten alles verliezen kan er slechts pijn blijft en verlangen naar de relatieve saaiheid van het alledaagse arm en rijk voor éénmaal gelijk verweesd wanhopig verslagen wie kan dit dragen zoekend tussen puin en lijken naar voorbije tijden de dood dreigt van alle kanten geen tijd voor rouw je moeder, je kind, je geliefde…

Een Parissiene is geschokt De Notre-Dame, zij staat in brand De Maagd Maria’s adem stokt Relieken zijn in teamverband Gered, met ogen roodomrand Het vuur heeft dorst en slokt en slokt Een Parisienne is geschokt De Notre-Dame, zij staat in brand…

Dierminnend Nederland ernstig geschokt Maar denkt men straks ook aan kerstdinerslachtoffers: dieren die beestachtig wreed zijn gefokt?…

Geschokt ervaart ze de mensen; in een wereld die acteert en zichzelf benauwd. Zij weet: Het leven is als een dauwdruppel op een herfstblad, waarin afscheid duurt als een vlam, die dooft in oogwenk.…

ze kijken me aan verbaasd en geschokt maar ik weet dat zij later mijn woorden ten grave zullen dragen het geluid van passie en gevoel in rook laten opgaan en aan de stilte van mijn as geen boodschap hebben…

Hitte verdrijft mij, drijft mijn gedachten met schokken puur van kracht uit mijn bed rol ik en met de wens van wat koelte merk ik dat het geschokte verdwenen, niets meer is zoals het was.…

Geschokt moet ik mij op dat beeld bezinnen en richt mijn blik van buiten weer naar binnen.…

Ook ik ben zeer begaan met het klimaat Maar deze actie was beslist foutief Ik heb Het Meisje met de Parel lief Het werk bekladden was een dwaze daad Ik was geschokt dus mijn reactie was: ‘Toon ook respect voor meisjes achter glas!’…

Een stadion vol mensen bezwijkend de explosie verijdelen kon niet meer tot ver in de omtrek deden oren zeer het gillen was vanuit de hel lijkend Getuigen keken geschokt naar elkaar bij de aanslag op die gevoelige snaar…

Ze lijkt geschokt, maar ik begrijp niet goed waarom ze daar nou zo van schrikken moet en nu zo nijdig op haar kamerstoel zit. Want zij wees zelf steeds, duidelijk en luid, op wat ze zag als hoogste doel: “D’r uit !”…

opnieuw ben ik geschokt door de TV beelden van Christchurch in het hart van de stad beeft de kathedraal haar toren is ingestort wat is de reden dat mensen juist op die plek hun dood vinden? een jaar geleden zat ik daar in de zon onwetend van nu…

De zon slaapt een gat in de morgen zachtjes streelt de wind haar haar niemand maakt zich grote zorgen totdat men haar vinden zal aldaar zal men geschokt zijn, uitzinnig van verdriet liet zij 't leven daar liefde haar verliet…

's nachts in mijn dromen smeken ze om aandacht strekken hongerhanden met lege bedelnappen zonder een kruimel brood zie mij, hoor mij ontken mijn menszijn niet hun ogen kijken mij aan getekend door wreed lot geschokt schrik ik wakker…

De wijzers van de klok schuren niet langs een plaat maar vijlen wel en wee uren na uren 1 wordt 2 En zo kan liefde duren jaar na jaar totdat En ja wie raakt er ooit geschokt door het doven van ontstoken vuren jij?…

eindelijk breekt de spanning van jaren tot gapende scheuren verschrikte gebaren wijzen in wanhoop naar directe gevaren geschokt tot diep in het fundament blijkt dit geen incident het vertrouwen is gebroken op spoken kan men geen toekomst meer bouwen nog blijft het stil in het groningse noorden maar er komen nu daden geen woorden…

haar ouders zijn geschokt en haar ex-vriendje verdwaasd.…

Je wandelt in het donker, de schaduw van jouw geschokt vertrouwen omhult je als mist rond oude gebouwen rafelig en zonder kleur. Zo lijkt je wereld enkel pijn maar je weet dat mist slechts laaghangende wolken zijn. En al lijkt dat gevoel soms een mentale gevangenis je weet dat zelfs in het donker de zon ergens is.…

Jaren geleden zat ik tegenover Els Borst in de tram in Amsterdam Zij met een grote bos bloemen ik met de vraag iets tegen haar zeggen in de trend van Bedankt Mevrouw Borst voor de moed over grenzen heen te kijken ook die van de dood `haar pil van Drion´ Ik ben geschokt ongeval, misdrijf of natuurlijk overlijden Haar onverwachte…

Verdwaasd Geschokt Verbaasd Hoe is het mogelijk? Waarom nou juist zij? Plotseling Onverwacht Zonder melding Ze heeft niks fout gedaan; waarom is haar leven zo abrupt voorbij? Verdrietig Gebroken Nietig Wat nu met haar twee jongens zonder papa... te jong stierf ook hij.…

Het woud verlaten somber, ineens gekraak mijn hond gromt een hoge zoemend, fluitende dreun de lucht gloeit de aarde schroeit stokstijf en trillend verschuil ik mij doodsbang geschokt belevend landend snel secuur ze stappen uit naderen mij raken mij aan knuffelen mijn hond gebarentaal er is begrip meegegaan nooit weergekeerd…

Opeens deed alles alles wat het wist, geschokt was ik, en ik deed vrijwel niets, ik liep ontzet wat rond en keek de bladeren uit de bomen.…

De NRC viel door mijn brievenbus Als een baksteen ook de ‘metoo’ beweging ik las met grootse verbijstering She too and she, and she, and she etc. etc. etc. In het zes pagina's grote weekend-artikel Julian Franky Andeweg van de Lauriersgracht, hoek Prinsegracht, Grachtengodel Een getalenteerd kunstenaar vooral geliefd in de moderne kunstwereld…

Goed gekapt liggen de bomen tussen het kreukelhout, geschokt, te wachten op een nieuwe bestemming.…

ik dartel weer sinds tijden in de warme herfstzon hagel heb ik kunnen mijden de donderslag was niet voor mij zie de mensen zachtjes ernstig praten geschokt door mijn verlaten maar ik voel me vrij het aardse leven is er nog even voor mij ga hen met mijn speelsheid plagen antwoord geven op nog open vragen in samen zijn zullen…

ik tel de bruine tegels op ’t perron de blauwe de stenen boorden en als ik vertraag laat ik de spanning in de draden zingen en rillen zucht perslucht stop geschokt dan blaas ik alle deuren open en spuw ik mijn verleden uit op ’t perron de blauwe de stenen grenzen worden overschreden door massa’s mensen dan ga ik voort…

laatst bezocht ik een perceel in de volksmond een bordeel waar drie uitgelezen heren trainden in het copuleren "hé zag" steunde een haagse heer "houd op laat los" ik kan niet meer "parbleu" zo lispelt een markies "uw buikje kriebelt aan mijn lies" "ik investeer in jou" hijgt een magnaat "een aandeel in mijn koersvast zaad" geschokt…

Ondanks nu mijn slechte zicht zal ik niet krampachtig doen jij niet geschokt om steeds opnieuw en opnieuw te tonen hoe wij ook even met mij halfblind elkaars hart bewonen.…

Waarom de dienstregeling stokt is bij de leiding wel bekend, zo reageerde men geschokt toen men het patroon had herkend. Men zag al eerder zo’n defect; de dienst heeft zich toen niet hersteld. In het lange-termijn-effect ligt geen verbetering besloten. Op steeds meer stations staat vermeld: buiten dienst – loket gesloten.…