163 resultaten.
Mijn baas en ik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 190 Mijn baas wil met mij wandelen
maar ik ben zo bang
de laatste keer langs het kanaal
klonk er een harde knal
ik ben toch zo geschrokken
mijn oor voelt nog de pijn
kon ik het hem maar zeggen
zou het dan over zijn?…
Kat in het Nauw
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.139 Dan komen de passen rap omhoog,
klinkt er gestommel en gebrom,
bliksemt het ganglicht fel naar binnen,
waag ik mijn zevende leven, springend in een boog,
recht op mijn aanvaller af, die geschrokken
achteruit valt met in zijn hand mijn kattenbrokken!…
LAMLENDIG
snelsonnet
4.0 met 13 stemmen 958 Wat toch een weerzinwekkend wreed geweld!
Wij willen wenend onze weeklacht jammeren
vanwege die lieftallig leuke lammeren,
lafhartig door een lamstraal bruut geveld.
Zo’n lam moet, potverdorie nog aan toe,
pas zinloos dood voor onze bárbecue!…
Respect
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 215 Waarna men zich realiseerde dat dat juist op dit moment geen pas gaf, en geschrokken stopte met protesteren.
Weer werd er – structureel – geprotesteerd,
Alleen dit keer niet al te overdreven,
Vandaag moest men het goede voorbeeld geven.…
Ik zwem rond in mijn gedachten....
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 631 het spook wat ik nog tegenkwam
is flink van mij geschrokken
en is toen in alle haast
uit mijn hoofd vertrokken.…
BOOTVLUCHTELING (1)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 Hij stopt wat voorgekauwde rijst
Voorzichtig in haar kleine mond
De oude man is zwaargewond
Zijn ziel heeft alles ingelijst
Hij voelt zich moe, vies en verreisd
In zijn valies een zakje grond
Een vaag portret van een verbond
Dat zich naïef gelukkig prijst
Geschrokken zet hij voet aan wal
De havenkade heeft geen geur
Het kleinkind dat hij…
Weer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 donkerste duisternis
omringt het ruige land
het is een herfstige dag
zoals het vroeger wel vaker was
het zonlicht lijkt opgezogen
door wilde wolken met berenklauwen
een hagelbui maakt de wereld even wit
het landschap trekt dan een andere jas aan
mensen en dieren houden zich schuil
voor wolken en buien
binnen klinkt het gehuil
van een geschrokken…
Eberhard van der Laan, glimlachen met..
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 323 Neen van der Laan
ik hoef niet te huilen
ik ben wel geschrokken
leef heel erg met u mee
ook met uw vrouw en kinderen
maar ik hoef niet te huilen
want waar hoop is is leven
en die hoop verenigt ons allen
ons allen als Amsterdammers
en allen die Amsterdam lief hebben
u lief hebben, u ontzettend liefhebben
u blijft in ons midden
als…
Ontroostbaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 40 Één donderdag is jaarlijks weer
Een zondag is aan ons geleerd
Op Hemelvaartsdag teruggekeerd
Naar ver dichtbij is onze Heer
In wolkenwit omzoomd met blauw
Verdween Hij langzaam uit het zicht
Werd Zelf zo leek het zonnelicht
Hij nam de schrik in ogenschouw
Van achterblijvers, triest, betraand
Verbaasd, geschrokken, sprakeloos
Geloofden…
bezem
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 740 voor hem een tweede kop
zijn ogen gingen bollen
de tong hing uit zijn mond
zijn hoofd begon te tollen
daar lag hij op de grond...
...nooit heeft hij echt geweten
wat er toen is gebeurd
herinnert zich slechts kreten
en kleren, stuk gescheurd...
...toen zij eindelijk was vertrokken
bleef zijn zelfvertrouwen zoek
want hij zag, bang en geschrokken…
(hel)
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 507 bloemenzee
zo rond midderdag
bij heldere zomer
au
rood steekt door mijn netvlies
recht in mijn zenuwen
geel prikt in mijn oogkas
krast in mijn kegels en staafjes
mijn oog traant
oranje loopt over mijn wangen
au
blauw pijnigt mijn hersenen
met luchtig venijn
groen geeft even adem
hemelzijdank
maar dan kerft purper
eensklaps
in mijn geschrokken…
Schaduw van je naam
netgedicht
3.0 met 44 stemmen 44 ik zag je
terloops in
de spiegel kijken
heel even vroeger
en nu vergelijken
je draaide je
bruusk om
sinds wanneer
zag jij een vreemde
zomaar terugkijken
geschrokken
was je niet
stress en zorgen
hadden jou geen
goed gedaan
jij hebt te lang
teveel van jezelf
gegeven zonder te
letten op de kwaliteit
van eigen leven
maar…
Rode waas
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 128 rond
een laag gesis
slist giftige tonen
als afwisseling
met het gewone
het zijn blikken
die doden in de
rode waas die over
haar is gekomen
tot buitensporige
hoogte zijn de
emoties opgelopen
naar acute psychose
in extremo
scheuren spieren
pezen van het bot
zij gaat totaal los
zacht droomt ze weg
naar een vredig land
een geschrokken…
Blote lenteluchten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 516 De tuin ontpopt, is uitgehuild
nu het licht het duister wegknaagt
groeit traag, maar vastberaden
het ondergronds vertrouwen
naar de blote lenteluchten
Een weg terug, een naar beneden,
afgesneden voor het geschrokken
jonge knoppengroen
elke stap gezet in het volle leven
voorgoed gezet, nooit meer overdoen
De tred van spitters, wieders,…
WOLF...WOLF
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 757 "Een wolf, 'n wolf" gilde hij weer eens
geschrokken kwam men eraan
en zagen het joch
verkneuterd op zijn knieën slaan.
"Een wolf, 'n wolf" schreeuwde hij huilend
ach laat 'm, laat hem maar keten
maar niemand kon weten dat hij
door een wolf werd opgevreten.
Moraal voor nu en voor altijd
gil niet voor de grap of uit ballorigheid.…
Licht
gedicht
2.0 met 49 stemmen 21.558 We wilden licht meer licht
we kapten de boom die in zijn eigen reiken
ons verlangen in de weg stond
de boom kreunde kermde kraakte
zijn laatste vezel scheurde
en met een razend suizen van zijn blaadjes
sleurde hij zijn leven neer
de wind die hem bespeelde
week geschrokken uit
eindelijk hadden we licht in de kamer
in dat licht keken we elkaar…
Bramenvingers
gedicht
2.0 met 21 stemmen 11.496 Zwart is het trosje
dat bloed lost, een druppel,
amper genoeg voor smaak,
het loskomen van heel ver,
noem het een einder
aan dit ogenblik
waarop je, vinger in de mond,
geschrokken naar me staart
met paarse ogen,
zo heel erg lang
geleden, het glanzen
van geplette vruchten
op de lippen van je buik.
----------------------------…
Het was al laat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 565 Geschrokken stormde ze toen plompverloren
het grachtenpand van een minister binnen.
zijn dorre vrouw kon alles zien en horen
de eikel vroeg; wat kost een nachtje minnen?
Het hoertje wenkte haar en vroeg toen zacht,
een trio? Oh, mijn naam is natte Nel.
het was al laat, toch ruim na middernacht
dat Nellie bijkwam in een koude cel.…
Neurotoxisch
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 109 Doet hem van zijn autowassen
Opkijkend over de rand
Langs de leistenen stutwand
Met de schildpadachtige ruiten
Voorovergebogen stuiten
Op een rondsluipende slang
Waarbij de schotelvormige hals
En de nachtzwarte schubben onvervalst
Schitteren in het ochtendlicht
En aangetrokken door het ontzag
Dat de doofstomme booswicht
Met zijn geschrokken…
In Tongen Spreken
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 62 als het rustig was op kantoor
kreeg Henkie soms
de lumineuze inval om
ongecontroleerd op de nokjes,
waar de de telefoonhoorn
op rustte, te rammen
die keer bereikte hij iemand
van de ‘Faeröer’ eilanden
ooit kreeg hij zo’n ‘goddeloze
Rus’ of zo aan de lijn
de man moet zich rot geschrokken zijn
en mogelijke gedacht hebben
oei ik word…
Rustplaats
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.925 Maar, anders wordt het
als een familielid is
overleden, die je brengen
gaat naar het graf
waar zijn laatste rustplaats
hier zal wezen
dan kijk je niet meer van ver-af
dan is het graf plots
heel dichtbij
en voel je je betrokken
en ook al was mijn oom al oud
ik ben toch erg geschrokken…
het bosviooltje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 333 Geschrokken staan ze samen op het pad
En slaan dan gillend op de vlucht
Ze hebben niet geweten: in dit bos
is dit viooltje zeer beducht
Dat staat daar niet om mooi te zijn
Dat staat daar voor haar rust…
LIEVER EEN ZWART SCHAAP, DAN EEN WOLF IN SCHAAPSKLEREN
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 311 Men heeft van alles over mij gedacht,
en ze zijn zich heel vaak lam geschrokken.
Ik lach erom, vind het overtrokken,
en daarbij heb ik toch een dikke vacht.
Klets maar en keutel vooral rustig door,
want IK geniet van elke grasspriet hoor!…
Herfstgedachten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 205 Ik blies op mijn jachthoorn
een welkom ter ere van de herfst
het hert is erg geschrokken
zelfs een herfstblad zou dat kunnen
en naar beneden dwarrelen op het pad
de kleuren boeien mij ieder jaar weer
heeft het iets met mijn eigen herfst te maken
het lijkt of ik steeds beter kijk
alles ontluikt om mij heen, fascinerend
de paddenstoelen…
Grijzig zwart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 eens de
vlammen schroeiden
het blauw en geel
afwisselend gloeiden
daalt nu de
hamer van de smid
vormt het
zachte ijzer tot een hoef
het slaan der gaten
voor het koelen moet
om wat extra te houden
op de nieuw beslagen voet
diep in mijn herinnering
ruik ik het branden
van het nog hete ijzer
in geschoond eelt
ik mocht geschrokken…
ommekeer
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 2.521 de lampen enkele dagen koud
het licht naar de zolder verhuisd
de muren als geschrokken
in één klap kaal
op de vensterbank groeit je plant
onverstoord verder richting zon
maar in ons hoofd wend jij je ervan af
woekert de schaduw langs je omhoog
als een geschiedkundige naam
met een steeds vager gezicht
spreken wij je weldra uit
als een…
Missend verdriet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 599 Lange nachten,
de slaap die niet wil komen,
einde van je krachten,
wakker geschrokken uit je dromen.
Eenzame uren,
alleen zul je moeten overleven,
veel te verduren,
en altijd weer je liefde geven.
Missend verdriet,
om hem, nog na vele lange jaren,
spreken kun je niet,
je zit uren voor je uit te staren.…
bijna alles
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 152 bijna alles diep ik op
uit slenterende dromen
en alles komt voorbij
jouw sussende lippen
twee geschrokken vliegen
mijn ingekeerde blik
de wegstromende zee
jouw uitgestrekte handen
een zwerm wilde ganzen
mijn halve verhalen
de afgebroken tak
jouw ontwijkende woorden
de gestapelde stenen
mijn haastige vertrek
de gemiste kansen
jouw ondoorgrondelijke…
Slechts op bezoek
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 3.978 je jas heb je als eerste aangetrokken
gesprongen uit bed, door schaamte gekweld
de paniek die je ontwaken heeft versneld
maakt jou niet de enige die is geschrokken
daar sta je verloren weggekropen
met een agent vlak voor je, in de gang
geen plek om je te schuilen, ben ik bang
geen ruimte om van ons weg te lopen
tegen de muur sla jij je angstige…
Ons
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.636 Ik sluit mijn ogen
Ik probeer me voor te stellen,
hoe het had kunnen aflopen met ons
Ik open mijn ogen weer
Ze prikken
Het stel op het strand is weg
Ik probeer op te staan
Opeens rust er een hand op mijn schouder
Geschrokken kijk ik achter me
Jij staat daar met een paraplu
en een lieve glimlach
We zitten op het strand
Ons is terug...…