Alle inzendingen over gevlucht OR gevecht OR eenzaamheid

Over alle daken bloeit mijn bleke wake; alle sterren toe reikt ze, strak en moe. Baart dan alle bangen steeds een nieuw verlangen? Is dan alle vrees liefdes vrouwe en wees?... - Over alle daken bleek-gebloede bake; over heel de wereld heen liefde en leed, - alleen...…

Bijna weggegleden in eenzaamheid niemand die mijn strijden zag, steeds maar in gevecht met mezelf. Tot ik een opening vond, mijn emotie ging tonen ook kon huilen, de vogels hoorde zingen, bloemen zag bloeien. Het mooie van het leven ervaren, leerde mijn gevoelens te uiten en weer van mezelf te gaan houden.…

gevecht is levens echt ga je naar de donder of geloof je in het wonder maar wie je ook bent of wat je ook doet voor de grote kosmos ben je zeker goed…

De zee Geeft mij de lucht terug Die stokte In het gevecht Ik geef de zee Mijn angst gevecht Geef hem mee Met het gevecht van de golven Zo vind ik weer wat rust In de storm…

Niet de vele knopen tellen de afstand noch de mijlen over zee onzichtbare draden worden verweven en hechten aan het tikken van vervlogen tijd daar waar het landen vaste grond geeft in geloof zal het hartenbloed weer stromen, twee handen leggen leven in een omarming van liefde…

Maar toch hoe meer dat ik ontdek ben ik op zoek naar die ideale plek zeker als mijn ogen plengen mij even tot rust brengen het houdt mij recht maar waarom dat voel ik echt is mijn lichaam dan nog steeds in gevecht.…

rechts ik ga niet om met charlatans dikke nekkenclub want dat is thans den haag vandaag links- dan wel rechtsom genaaid, verneukt, zo krom minimaal in elkaar gebeukt er blijft niets over politiek, ongelooflijk ziek de macht die onterecht de kiezer verkracht verwacht, zo gezegd het onverwachte ik val aan, in en op ik verkies het gevecht…

Ik wacht op het volgende gevecht.…

Min met de minnende, Roei als de stroming stroomt, Vecht als het gevecht zich bevecht, Roer, twist, verberg en onthoud. Rotsen bloeien als kostelijke nardussen, Al tranend leest men de lezing, Gezaaide oesters broeden meer dan dit, gedicht kan bevatten, opteren, toch, tenslotte.…

In de val gelokt Als een willoos beest Op weg naar de slacht Bestemd voor een offerfeest Het ging te snel aan me voorbij Ik zag iedereen vechten Incluis jij Terwijl ik voor anderen ging staan sloeg jij hen bij mij vandaan Las je niet het vuur in mijn ogen? Puur en alleen, opgebouwd onvermogen? Het was te laat voor jou om het te…

Elke dag is weer een nieuw gevecht om het lichaam in beweging te krijgen. Soms is er al een heel traject afgelegd dan kan ik eindelijk gaan uithijgen. Zo gaat dat de hele dag maar door de pijn is vaak ondraaglijk groot dan denk ik: waar doe ik het voor was ik nu maar eindelijk dood.…

zon en mist strijden om de glorie van de dag een geel streepje licht overwint…

samengevoegde letters maken woorden woorden met precisie gekozen met opzet gemanipuleerd hoewel ze niet letterlijk kunnen steken doen ze onderhuids niet minder zeer in tegendeel als 'n gifslang kruipt het langzaam maar zeker rond,zich bezit makend van iets dat nooit het zijne was…

hersens kraken in machteloos gevecht beslissingen dringen op en verdwijnen met een zucht het hoofd stroomt vol gedachten zweven eenzaam verloren zonder lichaam negerend het gevoel dat klopt van ongeduld het hart roept luister en in de stilte die valt glijd een traan begrijpend waar een serene rust tot leven…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

Bedolven onder beschuldigingen, halve waarheden worden gebracht, ik kan me niet verdedigen, ik heb geen kracht, ik ben uitgestreden, ik heb geen kracht meer, neem het gevecht maar van me over, God, ik leg het aan U voeten neer.…

De vluchteling Hoe hij zijn eigen weg ging Gevlucht voor de oorlog Hij mist zijn land nog…

Onder mijn lach schuilt 'n triest gelaat Veeg mijn tranen weg niemand mag zien hoe ik mezelf haat Blij aan de buitenkant maar zo triest van binnen Kan ik mijn gedrag ooit nog overwinnen Ik vecht maar het voelt of ik stil blijf staan Vastgeroest in het slechte dat ik niet kan laten gaan…

eens leerde ik hem kennen geheel niet tot mijn spijt domme streken haalde ik toen uit en daardoor raakte ik hem kwijt na een tijd van innerlijke pijn en verdriet was hij diegene die me weer zocht en vond en wist, zij is diep van binnen gewond liefdevol bleef hij mij ter zijde staan en sindsdien zijn we de rest van ons leven samen verder gegaan…

Er zijn mensen die het weten. Maar niemand die het aan me ziet Veel huilen zonder tranen Mijn stille intens verdriet Lieve vader in de hemel, ik mis je Ik mis je elke dag Je goede zorgen, je warme handen, je steun en je lach Ooit zullen wij weer samen zijn, dan wordt het echt groot feest Tot die tijd doe ik m'n best en zorg dat jij trots…

Blinde woede in het donker. De angst om los te laten. Om niet te verliezen. Gevangene in de tijd. Slaaf van de illusie. Veroordeeld tot ontbinding. Wachter van de ruïne poort. In de schaduw van de zon. Gezakt door onvoorzichtigheid. Gevlogen in de lucht. Met gekrijs gevallen. Beschoten en vernederd. Verjaagd en verkracht. Wachtend op een…

is het buiten donkere wolken hangen laag dikke druppels vallen gestaag de regen klettert tegen de ruiten dan breekt de lucht open de zon gaat zich ermee bemoeien een zwak licht begint te gloeien en doet de mens weer hopen kleuren verschijnen hemelshoog want tegen de sombere lucht verschijnt een flauwe regenboog dan volgt een stil gevecht…

heb mijn leven in het zand geschreven maar iedere vloed wiste de woorden het voelde niet goed zond mijn gebeden in verlangen omhoog zag in het kringelen van wierook en wind dat de wensen vervlogen heb de lijnen omgebogen ga met positieve krachten in op wat ik kan verwachten er is geen gevecht want in buigen en meegaan kom ik weer…

Hang naar het leven is grensverleggend Liefdevol lig je daar met de dood in je schoot Geduldig wachtend tot hij de strijd verliest…

een brute vijand had zijn klauwen in haar meisjeslijf gezet doorschijnend lag ze in het bed haar handen tot een vraag gevouwen "Waarom ik?" vroeg ze met treurnisvolle stem hoe kon ik daarop antwoord geven kon ik toch maken dat haar leven een liefdesliedje zong, geen requiem stil zit ik naast het lege bed zoek in de koude lakens nog haar…

Wanneer ging het mis met ons? Waar hebben we elkaar verloren? Misschien hebben we stilzwijgend elkaar niet meer willen horen. Weet je dan echt niet meer, hoe goed we kunnen praten? Dat onze relatie de kracht heeft, die we niet zomaar mogen verlaten. Ik weet dat we het zwaar hebben in ons bijzondere gezin en leven. Maar als we elkaar niet…