Alle inzendingen over gevoelens

Ik heb mijn oog laten vallen Op iemand om mij heen Verboden gevoelens Helemaal voor mij alleen Waarschijnlijk zie ik hem Nooit meer De fantasieën zullen Vervagen Over een paar maanden Denk ik er vast nooit Meer Aan Terug Maar nu… Laat het me Niet meer Los.…

Wat ik voor jou voel is met geen pen te beschrijven... bij jou wil ik echt voor m'n hele leven blijven ! Kriebels in mn buik, als ik in jouw ogen kijk... Dan voel ik me even schatrijk! Zo blij dat je eindelijk van mij bent... Het is alsof ik je al heel lang ken... Wat ik voor jou voel is heel speciaal... Dat is niet te zeggen in geen enkele…

Mijn gevoel Daar sta ik dan, met m'n grote bek overtuigd van eigen kracht, mij maken ze niet gek Maar dan gebeurt het toch, heel stiekem en heel snel de boog ineens ontspannen en het suizen van die pijl Een doffe plof, een roze wolk en die warmte ineens slapeloosheid, weinig honger, hoe komt dat toch opeens? M'n gedachten ergens anders,…

Mijn bedoelingen waren niet heel serieus maar ben toch meer om je gaan geven aan al het begin komt altijd een eind maar gelukkig niet ten koste van het leven Mijn gevoelens zijn nu wel wat in de war, de momenten dat je door mijn haren aaide, hoe je me aankeek, was het dan wel echt of zijn dat ook momenten dat je me naaide?…

Heeft een merel gevoelens, zingt hij daarom zo blij? Kan een mus ook huilen, tjilpen met tranen erbij? Kan een kraai verliefd zijn met zijn hoofd in de wolken? En kan een duif ook boos zijn als mensen het plein bevolken? Pleegt een zwaluw zelfmoord als hij niet meer leven wil?…

Niemand zal begrijpen waarom ik je laat gaan, maar ik wil jouw geluk niet in de weg gaan staan. Het zal me veel pijn gaan doen, en is dat de vriendschap waard? Want elke keer als ik aan je denk wordt mijn gemoed verzwaard. Je spookt in mijn gedachten het laat me maar niet met rust. Het is nu zo dubbel allemaal maar het gevoel is niet…

Mijn tranen zie jij niet in het donker van de lange nacht mijn eenzaamheid voel jij niet door het masker van alle dag zeg maar niet meer 'ik heb je lief' als die woorden hun inhoud hebben verloren…

gebarsten gevoelens, lopen hand in hand een lege tong gevuld met nutteloze woorden een hopeloze lach ergens verloren op je weg tranen vermenigvuldigen zich met bloed het uitzitten van je tijd die je op deze klotebol verdoet dat is je rot voelen hoe gaat je met jou? goed…

Als een verwelkte roos die dood bloeit het hoofd treurig op gebogen steel, vind ik nergens vocht om mij te sterken… laat mij maar drogen.…

Tot steen gestolde gevoelens zitten vast en groeien niet. Gestold en tot steen geworden doorheen heel mijn lichaam. Rond en door alles heen zitten hun tentakels, en verstikken alles. Want versteende gevoelens blijven onzichtbaar aanwezig onherkenbaar en stil.…

In de stilte van het licht en de herrie van de morgen bouwen woorden die ik dicht wegen weg uit kleine zorgen. Zachte kleuren van het Zuiden vormt een zon die brandt als vuur. Vogels spelen met geluiden op dit bijna elfde uur. Ga je weer met me genieten van de dingen op een dag met een frisse schaterlach? Laat met rust wat we verlieten…

Mijn gedachten draaien rondjes ook om gisteren en vandaag, om gevoelens en gedachten, en stellen steeds maar weer de vraag: Wil ik jou wel in mijn leven, wil ik jou in deze hel, Wil jij mij je liefde geven als ik gevoelloos je vertel, Dat het fijn was gisterenavond, dat ik er niks aan kon doen: Dat ik dacht aan iemand anders bij elke…

jij.. je sloopt me van binnen.. Als ik je wat wil vertellen, weet ik niet eens waar ik moet beginnen.. Je doet iets met me.. zo onverklaarbaar.. Als ze dit liefde noemen is het soms echt onuitstaanbaar. Jij die mijn gedachten doet afdwalen midden op de dag of in de heetste strijd van de nacht.…

Ik sta nu buiten Even lekker op het terras De wind gaat door mijn haar Ik denk aan vroeger, hoe het ooit was In zo'n korte tijd Kan er veel gebeuren Behalve ik, ik lijk vast te staan En ik laat mij niet door mijn emoties meesleuren Maar na al die jaren van stilte en zwijgen Wil ik schreeuwen zo hard als ik kan Geen woord komt uit mijn…

Ze komen terug, mijn gevoelens voor jou, ik wist dat ik je nooit vergeten zou. Het zijn de dingen met jou die ik zo mis, dat alles is een groot gemis. Het liefst zou ik weer bij je willen zijn, in jouw armen liggen, jouw zachte lippen het was zo fijn. Alles tussen jou en mij is een herinnering, zelfs het moment dat je ging.…

Hij was een iets andere versie mens, ontstaan in het isolement. Dankbaar maakte hij gebruik van deze dubbele betekenis. Men hoeft het niet als belemmering te zien; hij was vervreemd van zijn eigen vaagheid, liep in paniek langs de afgrondsrand. Voor er een woord was opgeschreven, werd het al te vaak verkeerd geïnterpreteerd; hij maakte…

Gevoelens en gedachten Staan soms loodrecht op elkaar, maar wat is nu waar? Zijn mijn gevoelens datgene waar ik naar moet luisteren? Of zijn het toch mijn gedachten die de waarheid fluisteren? Vrede tussen die twee lijkt niet te bestaan. Wie komt mij redden, zodat ik weet hoe ik verder moet gaan?…

Zachtjes streelt de stilte Haar gure kou over mijn gezicht De bries van onrust stormt Door de nachten naar het licht Een treurwilg wuift me bescheiden toe De duistere rust van een lege ruimte Waarvan ik langzaam de deur dicht doe.…

Een hongerend kind kan me ontroeren, en ook een springend veulen. Het getroffen zijn, al is de aard tweeërlei, is wat me verstilt.…

de branding woest en een wind die proest zand tussen de tanden al die geneugten van de zee ze stemmen mij intens tevree ik weiger dit te delen gevoelens zijn privé…

Wat is er toch: de ernst van ’t leven, de diepe pijn van mensen die scheiden, de vreugde van kinderen die met hun ouders zomaar in de straat lopen en een beetje kunnen zeuren. Wat is leven, anders dan verlangen, weg van pijn, maar vol heimwee naar vroeger, naar de kindertijd, de tijd van de beloften, van het ouder willen zijn, of sterker en…

Zo verwarrend als het genot is van een vrouwelijke tandarts die zacht en onnadrukkelijk tijdens haar pijnlijk nauwkeurig werk even een borst op je laat rusten zo gemengd is ook de troost die je ontleent aan het bericht van weer een redactie die meldt dat je werk het nèt niet gehaald heeft.…

Pijn is voelbaar, daarom heet het pijn. Een wond op je arm doet pijn, Een wond op je been doet pijn, Zelfs een kleine splinter doet even pijn. Maar wat is pijn? Pijn is een gevoel. Dus wat als er een wond op je gevoel komt? Wat als je diep in je hart wordt geraakt? Is dat nog pijn? Verdriet. Pijn in je hart wordt verdriet. Verdriet…

Niemand die je kent die je gevoelens begrijpt. Het enige wat je hebt is een paar mensen op msn, Ze zeggen dat ze om je geven, en van je houden, en dat je altijd op ze kunt rekenen. Maar als het erop aankomt sta je alleen, zo alleen. Pas heb ik een vriendin gehad, tenminste dat dacht ik.…

Golven der gevoelens, blijven dansen, hoe hard je jou er ook tegen verzet, met de riemen die men maar heeft, zal je verdrinken in je eigen net..…

In de ziel van mijn hart Zit je op mij te wachten Ik hoor je, zonder bij je te zijn Je angsten kan ik zien, ik voel je pijn Ik weet waar jij wilt zijn Diep in mijn gevoel, daar ben je het liefst stil zonder iets te zeggen, ben je toch in staat om je liefde uit te leggen Zonder iets te doen, weet je mij te raken Kan ik zomaar blij worden…

Hoe ga je emoties uiten, als je hebt geleerd te onderdrukken… Gedachtes en gevoelens, wat is het leven mooi Gedachtes en gevoelens, bij elkaar zijn jullie zo super mooi!…

Door woorden verpakt in onmacht met strijd tegen je onwetendheid gevolgd door de stilte in het donker van jaren zichtbaar te zijn in de tijd. Nu de dagen jouw voorbij gaan in een huis zonder fundament typeert jouw gezicht in onrust waar in jezelf niet meer herkent. Begin van de dag als zonnestraal zoals een hemelpoort opent…

Je ziet de vlaggen wapperen, want de vijand is verdrongen, door al die vele dapperen. Het Wilhelmus wordt gezongen. Er heerst vreugde in de straten, waar chocolade wordt gedeeld. De stemming is uitgelaten, maar er is ook verdriet wat speelt. Emotie vermengt zich met hoop. Tranen krijgen de vrije loop.…

gevoelens te doorbreken laat jouw hart je maar vertellen hoe je de situatie kan controleren met veel of juist wat minder hulp zonder een ander of jezelf te bezeren maar met genoeg oplettendheid, kruip jij vanzelf uit jouw schulp.…