Alle inzendingen over gewet

Heb jij ooit geweten De namen van mensen, die nu zijn vergeten Zij werden verraden, vervoerd en vergast Heb jij ooit geweten Toen je adressen doorgaf Dat onder die mensen een vriend van ons was? Heb jij ooit geweten De namen van mensen, die nu zijn vergeten.…

Als ik had geweten wat ik nu allemaal wist dan had ik mij in 't verleden minder vergist en had het mijn geweten meer dan opgefrist omdat ik in feite niet echt veel had gemist…

Wat je niet hebt geweten, mijn straten waren leeg, geen bloemen op het graf, de dauw die vroor, oor aan een zijde, en olieverf mijn geweten wiste met vele bloemen zo scheen de zon, in het woud mijner dommen op linnen doek mijn streken, nooit geweten, dat je het wist…

Mensen zijn bang bang tijdens het leven bang om krankzinnig te worden als ze de weg van het geweten openen... en bang voor de dood als het geweten afgewogen wordt!…

Als ik het verdomme had geweten dat je morgen niet meer zou leven Dan was gisteren voor jou en mij om je te koesteren warmte te geven Als ik het verdomme had geweten dat je er plots niet meer zou zijn Dan was gisteren voor jou en mij want onze vriendschap was zo fijn Als ik het verdomme had geweten dat jouw leven zomaar zou staken Dan…

Zwijg nu eindelijk eens, geweten ik heb reeds lang je stem gehoord Ik wil wat mij gebeurde, vergeten doch je verwijt komt ongestoord Zwijg nu toch eens naar geweten waarom verwijt je bestendig door Mag ik dan niet de daad vergeten is ‘t daarom dat ik je almaar hoor Zwijg nu tenslotte toch, geweten ik heb haar vergiffenis gevraagd Mijn…

Als ik niet in je ogen had gekeken had ik nooit geweten dat er iemand bestond met zo een ondoordringbare blik Omringd door liefde en positieve energie Nooit geweten, snel vergeten dat de wereld zo mooi kan zijn…

Het is geen vraag over weten of niet weten, Maar over het weten van het geweten, Een morele oordeelsvraag. Maar een dergelijke vraag, Voelt niet in het geweten, maar in de maag.…

Het geweten huist in je lichaam, Zeggen zij die het kunnen weten - Dostojevski, kenner bij uitstek, Schrijft het toe aan de complexheid Van de mens - hij zegt dat het geweten Onlosmakelijk met diens lichaam Verbonden is - gisteren gedroeg ik Me onheus tegen mijn lief, vandaag Begint mijn geweten te knagen En zal ik dagenlang de pijn…

wordt het geweten je als een maatpak aangemeten of is het als confectiekleding net te ruim of iets te nauw in korte tijd tot op de draad versleten? het krimpt ineen bij elke leugen komt met scheuren thuis en blauw, wat heb ik uitgevreten? als het me goed wil heugen heb ik me als een dolle hond in m'n eigen staart gebeten…

de weerklank van mijn geweten voedt zich met de vragen die onbeantwoord en eindeloos bleven zagen door bergen en door dalen door kronkelende gangen waar niemand ze kon horen door eigen leugens gevangen de waarheden bleven uit zodat niemand ze ooit zag de woorden zonder geluid schreven in neerslag als opgedroogde tranen diepe scheuren…

Dwaze konijnen zitten in mijn hoofd, ze graven in mijn geweten. Ik zou ze op willen eten, met frietjes en in rode wijn gestoofd.…

zwijgzaam mijn geweten dat in verloren tijd de weg naar buiten niet meer weet diep wegkruipt voor de strijd strijd die niemand zoekt niemand echt zal winnen mijn geweten houdt zich stil woorden blijven binnen…

alles beter we haalden konijnen uit hun hokken brachten ze als "gevonden" terug en lieten de baasjes dokken we waren jong en veel te roekeloos 'k kreeg voor het eerst flink op m'n donder en huisarrest voor een hele poos maar ja, we waren jong 'k heb heel wat uitgevreten maar het meeste daarvan hebben m'n ouders gelukkig nooit geweten…

oh heer en meester vergeeft mij mijn zonden ik bega gekweld zij die kwellen een groot schuldig geweten ik onderga daden mijn ondeugd onheilsgebaren beslecht uw paden ik loop genadeloos vlam ik vuur mijn vingers tot blaren beklemd de dag des oordeels ik neem verantwoording geteisterd mijn ziel want toegestaan mijn voordeel…

Vluchtend voor een zwaar geweten, verlichtte ik kansloos de pijn. Wat wogen mijn woorden toch licht. Het waren pluimen van een gier die schijnbaar krijsend van plezier zijn geest in een duikvlucht ontwricht. De waanzin gold als een despoot die 't goede inruilde voor 't kwaad.…

het ongrijpbare omvat mij zijn ogen prikken mijn gezicht bevend in de nacht verlies ik aan gewicht…

Waar ik heen moest gaan was ik al vergeten, waar ik uit bestond, daar kom ik net vandaan, de tijd verteert de was, zo broos als het geweten, uren kruipen in mijn hoofd, het licht schijnt gaandeweg wat minder, er druipen seconden op het zand, kaarsvet verdwijnt tussen de vingers van een uitgestoken hand dan wordt de vlam gedoofd…

Geluk op een steen gewet, met messen achter prikkeldraad tot lappenpoppen versneden.…

Want het geweten Kan nooit alles weten.…

Meedogenloos Met pijnlijke precisie Fileert hij haar Huid brandend Van verlangen Naar einde Loze last Veegt met stalen Blik zijn weten zuiver aan smetteloos Laken onttrekt Het levenloos Aan leven…

Apen hebben geen benul, Zoeken er al jaren naar, Te vergeefs, Maar bij mij kraakt Het geweten onder het Gewicht van dit Pijnlijke grensland, De onzichtbare rivier Die onder mijn leven stroomt, En af en toe zachtjes begint te kraken Onder het gewicht van goed en kwaad, Alleen maar om aan te geven dat het Er om gaat hoe je in…

Plaagstootjes uit, ook onder de gordel Het is lichtgewicht tegen zwaargewicht Beseft ze als hij steeds meer bevriest Flink bekoeld verlaat hij het bokspaleis Laat haar vrijwel knock-out achter onder Laserstralen, spiegelbollen, in rook gehuld Versuft hangt ze in de touwen, een houten Bewegingloze marionet, levenloze Pinoccio Zonder tjirpend geweten…

Had ik toen beter geweten, ik zou jou zeker niet zijn vergeten, maar mijn fantasie liet mij niet vrij. Zo even liep ik aan jou voorbij. Had ik toen mijn dromen gemeden, ik zou je zeker hebben aanbeden, maar de tijd gaf niet de rust aan mij. Zo even liep ik aan jou voorbij.…

soms is het moeilijk om te kiezen en zou je haast vergeten dat je niets meer kunt verliezen dan je eer en je geweten want in ons tijdelijk bestaan op deze godverlaten aarde zal alles ooit voorgoed vergaan en is niets van blijvende waarde weet dus goed waaraan je hecht en laat je niet zomaar verleiden in alles wat je doet en zegt op elke…

Het geweten hoe te kiezen, wie leidend mag zijn; Tussen God, de duivel en een harlekijn kan slechts de keuze van het geweten bepalend zijn.…

de waarheid dan verdraaien totdat je de gunstige woorden aantrof Is zeker de echte waarheid uitzwaaien een poging die op te vegen bij ‘t stof Tegen je geweten innerlijk meedelen teneinde je geweten onbevlekt praten Laat je innerlijke wond nimmer helen voorkomt niet dat je jezelf gaat haten 222-2018 Ton Rijkers…

'Ik ben uw geweten, weet u nog? Hebben wij de Dwangideeën niet afgezworen? U doet zo vreemd: belachelijk gezochte zaken promoten voor ons wel en wee. Zo te zien ontbreekt de humor: 't vertier verstart door uw dictaten.' Dat bereikt het parlement: 'Kritiek op De Preciezen betekent exact dat ú racistisch bent!…

Het doel in zijn Leven was alles Te weten Wat er te weten Viel - Naar mate hij meer Begon te weten Des te minder het Gevoel hem nog trok, Zou hij het geweten hebben Dat hij het verschil Tussen goed en kwaad Niet meer wist, Zou hij het geweten hebben?…

Als ik eerder had geweten Dat je had bestaan Had het me meer gespeten Dat je was gegaan Als ik het had geweten En je was blijven bestaan Hoe had je dan geheten Wat had je met je leven gedaan Maar je bent er niet En nu zit ik met de pijn Nu zit ik met het verdriet Van wat had kunnen zijn Ik weet niet wat ik mis Zoveel had kunnen zijn…