Alle inzendingen over gezicht

Zomaar rolt er een traan over zijn wang van lang geleden van een onverwerkt verdriet Zomaar prijkt er een glimlach op zijn gezicht van lang geleden van iemand van wie hij hield Zomaar was zij weg al lang geleden maar ze is niet vergeten…

ergens ben ik mijzelf uit het oog verloren en leef nu zonder spiegelbeeld zonder voetafdruk in het natte zand op de rand van het bestaan herken nog slechts mijn naam en vaag nog het gezicht dat toen het werd belicht er was en nog niet wist vandaag te zijn vermist…

wat heeft het een voeten in de aarde plaatsvervanging na wederopstanding van Jezus de Christus - bij opstijging in wolken aan het gezicht ontrokken - uit zittend surplus in stenen gebouwen uit rotsen gehouwen door één op één na hoogste eerwaarde…

Jouw hand in mijn hand mijn gezicht vlak bij het jouwe onze ogen verdrinken in elkaar en dat komt alleen maar omdat we van elkaar houden. Mijn hand in jouw hand zonder los te laten.…

Ze gaat naar het strand en vlijt zich neer in het zand Voelt de strelingen door de wind, en onttrokken aan het gezicht spreidt ze haar benen licht De wind beroert nu haar geslacht; ze kreunt daarbij onhoorbaar zacht…

Voel het striemen van het zand Voor je gezicht verschijnt een hand Ik ben bijna aangeland...…

Hij hoorde het gerucht op hem gericht, hij zag de harde haat in hun gezicht en strekte zich halsreikend als een lam naar het zorgvuldig ingewikkeld licht. -------------------------------------------- 29 december 1170 werd de Aartsbisschop van Canterbury in zijn kathedraal vermoord.…

Donker Duister Nergens licht Ogen Luister Jouw gezicht Glans van tranen Hartepijn 'k Verlang Om weer bij jou te zijn Vergeten wat er is geweest Blik vooruit Nieuw levensfeest…

ademen in het eenpersoonsbed van de dood een gelaat zonder gezicht ter beschikking van gemis in de keuze besloten weet ik het antwoord van lichtgewicht en schemerzone hoe smal de lijn is in het eerste en laatste woord van ontvankelijkheid…

Een gevallen ster, wens voor een ogenblik, wandelgang gevonden…mijlenver, een gezicht gekregen…onvergetelijk, zo ver weg en toch dichtbij… altijd die blik hou ik van jou? ...beslissing voor allebei… of een blijk van berouw?…

*** *** *** *** *** *** *** ik zie jouw blauwe ogen graag kijk naar een lachend gezicht strijk soms vaag in gedachten het lichtkrullend grijze haar nauwelijks raak ik je nog aan zacht vallen mijn ogen dicht *** *** *** *** *** *** ***…

schoten bommen en scherven ze verbergen de mens steeds meer tonen in fel rood de martelaarsdood gezichten verdwenen in een hoop schroot we keren horen bij passeren allah is groot…

Dansen met jou Is als een zweeftocht door Warme wollige wind Ineengestrengeld, ademvermengd Jouw gezicht tegen mijn wang Je ogen in die van mij Dansen met dansen…. Ik hou van jou Dansend de eeuwige wals van liefde…

Vuurvliegjes in het donker ze dansen en ze pronken ze vliegen elegant om je heen het lijkt wel een edelsteen het is een romantisch gezicht twinkelende vliegjes met licht een juweel in de nacht teder fragiel en zo zacht.…

ik weet dat je bidt als de tijd vleugels krijgt je gezicht keert in als je voelt dat het begint een spannend verwijlen als de wielen gaan ijlen de rust is terug in samen loslaten voor een veilige vlucht…

Lachende gezichten van jouw goede vrienden, Niet allen weten wat er scheelt, niet allen weten wat er speelt. Maar ondanks al jouw problemen Kan je genieten aan hun zij. Kan je lachen en voel je je vrij. Zoals het hoort te zijn.…

in tegenlicht hebben mensen geen gezicht zijn alle bergen zwart ontbreekt het aan nuance in helder licht daarentegen blijft er niet verzwegen worden wij blootgesteld aan het verwijt juist daarom prefereer ik schemertijd...…

de grachten en plassen zijn ijsbloemig dichtgevroren de gedraaide wind verwacht geen echte dooi houdt haar gezicht bedekt achter gesneeuwde vlagen ze rilt de koude dichter tot aan een witte zee…

Bij Moskou denk je vaak aan sneeuw en ijs en aan die koele Slavische gezichten, maar volgens de recentste weerberichten is deze stad een tropisch paradijs. De dode Russen vallen van de daken, maar met de hitte heeft dat niets te maken.…

in de plooien van mijn gezicht vond ik uitgelezen woorden als verkruimelde gedachten voor een ongeschreven boek waar ik in ongezouten zinnen al mijn waarheid zou verwerken… maar nooit verder ben gekomen dan onverteerbaar oude koek…

Met een bewonderende zucht staar ik naar de winterse lucht die met een voorzichtige zonnestraal in mijn geliefde Park Frankendael een lach op mijn gezicht laat verschijnen waardoor de ijzige kou even lijkt te verdwijnen.…

Dag Pa, we bellen wel om te horen hoe het gaat, kijk uit bij het oversteken van de straat als je boodschappen gaat doen, een zoen - en zij verdween uit zijn gezicht. Hij heeft zich opgericht, een traan bracht aan het licht hoe hij zich voelde.…

Soms wordt er gehuild aan de achterkant van de lach op een gezicht. Soms schuilt er iets in de schaduw van het licht. Soms zijn er loze zinnen en tegelijkertijd een naar binnen gerichte blik en dan denk ik: wie ben jij en waar ben ik en wat is de wederkerigheid?…

Zijn hand strijkt door grijze haren behoedzaam de waanzin nabij waar herinnering door heden vloeit in een wirwar van wat vage gezichten hij kan de woorden niet meer vinden weet alleen nog dat hij zielsveel gehouden heeft van.....…

Geen spoor van euforie op je gezicht. Ik zei: Ik moet verder.…

ik streel zorgen uit jouw gezicht en fluister dat alles goed komt luister hoe ijspegels aan de bomen klingelen in de wind ik stop je nog een extra keer toe opdat jouw hart niet verstenen zal…

zonlicht streelt liefdevol door mijn haar en ik sluit mijn ogen prachtige beelden verschijnen op mijn netvlies uit tijden die leken vervlogen de twinkeling op jouw gezicht hongerig probeer ik je te vinden door de werkelijkheid bedrogen…

Sami doen het samen door Arctische kou onder dwang Strijden tegen kille krachten, die heel vaak is heel wrang Gezichten doen sterven verweerd, maar heel sterk echt nooit bang…

Ik had je kunnen neerschieten maar deed het niet, had niet eens een wapen maar gedaan had ik het wel en daarna had ik spijt gehad en naar de sterrenhemel gekeken en m'n gezicht verborgen in diezelfde handen, vergeef mij. Ik heb het niet gedaan, maar had het willen doen, schatje…

slaap maar sust het kind zeeblauwe ogen golven in zilverzachte haren rond haar gezicht sterrenstralen kussen mijn ogen dicht in toverlicht slaap ik veilig in haar armen en droom alles licht…