Alle inzendingen over gloorde

Zeg maar gerust, Ze waren een oase van rust, Toen de ochtend gloorde. Het is als roken van marihuana tijdens een fata morgana.…

Als er hoop gloort aan de horizon gloorde die dan niet vandaag? Dat wilde ik even weten dus stel ik deze vraag. Maar de horizon is zo ver weg, dus wil ik dat men me zegt dat de horizon helemaal zover niet is. Want als ik hem zo grijpen kan is de hoop nabij.. Niet dan?…

er zat geen sneeuw in de lucht het wachten op kerstklokken leek tevergeefs onverminderd wandelden ze met de wind in de rug alsof hij hen de weg wees tot er in de verte hoop gloorde hoog boven de stad hij was geboren…

De ochtend gloorde boven het land in een oplichtende mist Zij stond stil in een graanveld vol met klaprozen Een vrolijke bries plakte damasten jurk tegen fragiele lichaam Haar zeeblauwe irissen schitterden in het licht van dageraad…

In deze sereniteit won het licht en hoewel de lucht verblindde bleef ik kijken, want in de verte gloorde een kracht die voor niets zwichten zou.…

zon weer opnieuw niet aanschouwen mag misschien begrijpt u een beetje wat ik bedoel komt voort uit de troosteloosheid van het Nederlandse weder dat reflecteert bij mij niet aan 't voortschrijden der dagen noch verandert het iets aan het vullen onzer magen slechts één zonnestraal maakt mijn zware gemoed misschien iets beter doch vandaag gloorde…

zoekend naar de mooiste akkoorden dwaalden ogen over lightvers woorden niet wetend wie de rust verstoorden toen de engelen het hart doorboorden vlogen vleugels naar andere oorden met beelden die opzeker bekoorden daar stralen aan de hemel gloorden niemand de plaatjes kon vermoorden raak geschoten met folterkoorden toen hij ze letterlijk…

Voor mijn buren NATUURLIJK GELUKKIG Zo mijn ziel verlangt naar roerselen Zo verlangt mijn lichaam naar water 70% van mijn lichaam laat zich graag verfrissen Door het drinkwater uit de kraan Ik zie geen verschil met de natuur Onze binnentuin smacht naar water Wie de kraan daarvoor open draait De slang over de schutting gooit…

vandaag de ooievaar gesproken hij keek me overdreven vrolijk aan en zei me hoe het met de stad zal gaan we blijven hier van voorspoed niet verstoken de burcht van droefenis wordt afgebroken met kwel en kommer is het dan gedaan er is geen club die ADO kan verslaan dus nóóóóit meer zien we degradatiespoken de eiber bleek een ware optimist er gloorden…

ons mee naar onbekende oorden wat eerst gesluimerd had, werd nu actief je exposeerde beide thema's, hief de beker met een blik die me doorboorde het leek alsof we symfonieën hoorden een wijnrank begeleidde ons gerief je mondhoek trilde, de balans verstoorde ik wiste sporen, schichtig als een dief een stem weerkaatste voor het daglicht gloorde…

De lucht is nu nog stil en klaar; ik dacht nog dat ik vrolijk lachen hoorde, en zelfs dat in de wereld wijsheid gloorde, maar ginds staan lijkenzakken en een baar. Want morgenvroeg begint het moorden. De vijand moet snel worden afgeslacht; aan weerlozen wordt, sorry, even niet gedacht.…

III Ik had uw hart mij tot een huis gewijd: De wierook brandde — de opgeslagen blaân Der schriften gloorden — de ark zag 'k openstaan - Ik had mijn wolk rondom mijn huis gespreid.…

Mijn zus beitelde haar afscheidswoorden diep in mijn hart, in het eelt op mijn ziel was vrij toen ze in vergetelheid viel zoekend naar het licht dat elders gloorde Zag haar weer in droom - vanop 'n grazig strand haar drijvende graf deinde zachtjes mee op Darckheims groen-golvende meersenzee 'n wijze wind blies d'r naar de overkant Want…

De nachtzaai schampert langs het zwerk op weg naar Donkervoorde, gevlucht voor 't eerste ochtendlicht dat aan de einder gloorde. Nu daalt hij af en volgt het grauw van schim- en schaduwgronden, totdat hij in zijn schuil verschiet - heelt eerst zijn lichtspoorwonden.…

O vlakke Demerboorden, o weide, in warmen doom verbreid, waar al mijn dromen gloorden van liefde en levenszaligheid! 'k Zie gans die jeugd herboren, met d'onvoldane dromenstoet, wanneer de jagershoren daar toet in 't langgerekt getoet.…

opgeborgen Het werd tijd voor iets nieuws Tijd voor ons Met ongenoegen en vol afkeuring Sijpelde de realiteit soms beetje bij beetje door Onze droom echter nooit verstorend Speelden we ons spel Dansten we tot diep in de nacht En laafden we ons aan het leven Aan die ene droom Maar de toekomst verscheen al aan de horizon Als een rijzende zon gloorde…