2992 resultaten.
zijn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 272 het onafgebroken rollen van de golven
op de kust suggereert de eeuwigheid
en tegelijkertijd messcherp de
vergankelijkheid van mijn bestaan
elke letter op papier
bewijst mijn zijn voor
deze ene seconde
er voor en er na
zal ik enkel herhalen
en wordt het scheppend bezig zijn
een grimas van het brein
ik zie de woorden
stromen uit mijn pen…
Gevloerd
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 320 kamerbreed
leg ik je neer
rol je gewillig uit
precies op maat
lekker strak
als perzikhuid
voel je zacht aan
masseer je
donzig vlak
zuig vol verlangen
over je heen
golven verdwijnen
daar lig je dan
warm te stralen
kamerbreed
Uit Luchtig, Lucky mei 2007…
kastelen in de lucht
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 581 ik vertel je
over dromen
en wolkenstof
hoe de wind
geen woord verspilt
enkel stilte draagt
in groot vertrouwen
hoe dit laatste
mijn handen vouwt
wijzend naar het lichte tij
jij vraagt me dan
waar de zee begint
en voor ons uit
ligt slechts de waarheid
golven groot
de horentjes in het zand…
ademen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.093 dronken van je geuren
lurk ik met mijn lippen
aan de zuurstof van je lijf
de vuurstof van je zenen
mijn longen zwemmen
in jouw heerlijke zee
de kieuwen die je buik
plooien naar mijn kust
samen brandende adem
verwoest al wat was
we plagen de golven
in wild deinende roes
tot puurstof ons zwelt…
tranen van de wind
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 2.860 Overspoel me met de golven van je hart.
Laat me voelen dat ik niet alleen ben.
Je zal me omarmen met de zon
Gedragen door de wind.…
Het ogenspel
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 231 nog lang
zweemde de lach
rond je mond
toen jij met de
kleine had gedold
vuistjes met
vingertjes bolrond
onderstreepten
ook met de
mond zijn plezier
het ogenspel was
fenomenaal snel
joeg de hoogste
tonen onverwacht
in jullie lach
om dan rustig
uit te golven en
te wachten op de
volgende vloed die
nog veel hoger moet…
voor de liefde
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 943 zoals gij mij
en ik jou
gij mij terugspoelt
en ik jou de hele dag, wij met de stilte
van de rozen spelen
gij in steeds andere golven verliest
glimlacht
nog een keer probeert
wij ons in de zee verdiepen
en in het lijf-aan-lijfgevecht
gij mij doet gloeien
in de wind
en ik jou…
Een collage
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 190 Tijdelijk heette het: waren wij
niet als golven, telkens weer
stukbrekend op de verweerde rotsen?
Als een schaduw gleed het leven
langs ons heen, alles vermalend tot
herinnering, waarover de levensnevels
nog hingen; een warme aangename deken.
Zo er nog daglicht was, bleef de idylle,
alsof het zich in dag en plaats vergist had.…
Vakantiedorp
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 398 Zomer in het vakantiedorp
likt zijn stoere liefdeswonden,
zijn hoge voorhoofd zweet
kent zijn weerspiegelingen
humor die langzaam slijt
golven schuimen aarzelingen
vertrouwde levensvrienden
die niets meer van hem
aannemen, eigenlijk nooit
zijn gedichten lezen
bij schaamteloze zee
die alles overspoelt
achter waanzin
van zijn dromen…
Herboren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 116 ik wacht op het kerende tij
en vers gevangen garnalen
de resten verdriet
verdrink ik in de zee
ooit stond ik hier
nog niet echt zolang geleden
in de golven te bijten
het schuim op de lippen
totaal uitgeput
tot het zand bezit van me nam
ik werd herboren
met de passie van zout
en zeus als vriend…
Vlees noch vis
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 236 noem me geen paganist
zei ze in een fluister
ik zie wat gij de schepper noemt
in het vrouwelijke omkranst
ik zie de zee als in het golven
van het wonderlijke wezen
omwolkt door al wat leeft
onder de stroming van water en lucht
liefde lijkt me het antwoord
in des mensen's hartenklop
vrijheid in vleugelslag
wiegend op wolken…
Ode aan de blauwe zee
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.964 Blauwe zee van ver gekomen
Golven die zo lome dromen
Dromen van een eeuwig leven
Dromen van een eeuwig zijn
Zacht zingt de zee
Zangen van weemoed
Zacht zingt de zee
Zangen van wee
Zingt de haring mee
De haring is een vis
Die zo verfrissend is
Als men katterig is...…
hard
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 404 koud
warm
het waait in de gang
wervelt langs
de trap omhoog
hoger
dan ik kan zien
het stormt nu
kan alleen maar volgen
in haar zwerm
ik laat me meedrijven
op de golven
koester de zon
en ga
kom
steeds dichter
dichter
bij die horizon
langzaam
op weg
naar het ultieme
einde…
De rol van God
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 300 niet doen
als ik de zee en haar golven kon beheersen
dan zou ik dat.... niet doen
als ik de zon op commando kan laten schijnen
dan zou ik dat.... niet doen
als ik de toekomst zou kunnen voorspellen
dan zou ik dat.... niet doen
als ik de mens zijn fouten kon doen herstellen
dan zou ik dat....…
Droom de zee
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 195 Haar witte haren
zijn als golven
klimmend uit de horizon.
Een blauwe zucht
laat rimpelingen zomaar zijn,
papieren bootjes in de oceaan.
Het vroege herfstlicht
danst over oneindige verten,
tekeningen van dag en nacht.
Vanuit sterrenogen
flitsen uit een ander leven,
zicht op onbedekte spiegelingen.…
WADDENZEE
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 300 Als het tij keert
ik sta op de boeg
dan slaat het
wassende water
wild tegen loef
springtij op drift
stralende sterren
verspreiden zich snel
de golven omarmend
van tij tot tij
de zee zingt haar lied
van komen en gaan
als een eeuwig verschiet
zie
de visser komt aan…
meisjesjaren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 425 in de weerspiegeling
van het water
zie ik kristalhelder
mijn meisjesdroom
voorbij drijven
prima ballerina
in het Zwanenmeer
koorddanseres op
ragfijn algenkoord
een schipper vaart
onverbiddelijk naderbij
de golven maken
een abrupt einde
aan deze dagillusie
het is plotseling
ontnuchterend
echt voorbij
net zoals
mijn meisjesjaren…
Lafenis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 129 het zeilschip vaart uit haar ogen
golven die het strand kussen
vangen haar geschreide tranen
waarin sterren nimmer doven zullen
schrijft maanlicht volzinnen in de zee
die klinken als 'n ondergronds gezang
speelt de wind met het rulle zand
dralend drijft zij uit het zicht…
Onbegrijpelijk mysterie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 180 Vraag mij af waarheen
mijn wegen leiden
in een wereld door woorden
gebouwd in luchtledig
gehoor van universum
zijn het stenen
of meteorieten
die woorden verstommen
tot klankloze echo’s
als waardeloze golven
de kosmos vullen
zijn het misschien gevoelens
die vasthoudend
in waarde van liefde
de dampkring
ver overschrijden.…
Woordpijn
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 315 Ik ben woordeloos
wat eens zo krachtig was
is nu gebroken en broos
waar zijn de golven van gedichten
waarin een ieder zich wel duizend maal kon baden
het laat zich slechts raden
ik ben degene die in stilte lijd
ik smoor mijn woordpijn met mijn kussen
kon iemand de brandende pijn van mijn dichtershand maar blussen
ik ben de sleutel tot…
Nu
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 169 Klein verhaal op lentewater
in galop over bedaarde golven
waterzebra's
De kleurenpracht drijft
maar niets uiteen
verse vis als dagaanbieding
'Opent uwe mond'
al vroeg begrepen
zij stellen geen vragen
Dobberende generaties
ogenblikken zonder zorgen
onbekend met gisteren
onwetend over morgen.…
Een enkele articulatie
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 177 ze grommen
hun donkere dreiging
in laagtonig geluid
strak bewegend
golven ze aan
het miljoen zonder baan
een enkele
articulatie als
zweep om te gaan
nog is het hek
niet bereikt maar confrontatie
is slechts een kwestie van tijd
een nietsontziende ontlading
opent het hek ze stoppen verbijsterd
ook daarachter blijft alles gelijk…
Welteruste
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 173 Over land en zee
Wind houdt ons niet tegen
Ik vlieg met je mee
Door storm en door regen
Door een gordijn van zachte wolken
Druk ik je tegen me aan
We zien de golven onder ons kolken
En raken de punt van de maan
Een droom die in mij zat
Jij die mij suste
"Ik wou dat ik echt vleugels had"
Ik leg mijn hoofd te ruste…
Ongewis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 de sporen in het zand
die ik gisteren zette
zijn vannacht verwaaid
zou ik ze willen zoeken
de wind die nam ze mee
de vloedlijn kruipt omhoog
als ik langs het strand loop
ik weet van de getijden
die mij nog steeds verrassen
als onvoorziene golven
mij meesleuren
hoe kan ik weten
of ik aan het einde van de de dag
de Avondster begroeten…
Diffuus is het licht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 167 een hand
in de golven
de arm gebogen
vingers gespreid
een wenk zonder
lichaam en ogen
schuim tart
het zicht diffuus is
het licht onvoorspelbaar
er zijn geen
passanten die mijn
angst kunnen delen
ik spring
wil die hand
vingers gespreid
duik tot mijn longen
gaan barsten adem zee
maar haar ben ik kwijt…
Die blauwe ogen geeft
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 177 in ogenschouw
een lucht vol wolken
meeuwen op hun vlucht
het doorkomen van zon
die blauwe ogen geeft
oplost wat nog vorm heeft
in schaduw zich
op strand begeeft en
in het wit van branding sterft
stralend opent dan de dag
onder gezag van zon en zee
meeuwen deinen op de golven mee…
Harten 4
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 101 ik blaas voor jou
een hart van glas
en toon je wat ik
voel
maak voor mezelf
een hart van ijs om
de hitsigheid te
koelen
uit steen houw ik
een hart zo hard om
de afwijzing niet te
voelen
ook teken ik een
hart in ’t zand en
zal de wind en golven
vragen
om de pijn niet
bij jou te kunnen
zijn teder te
vervagen…
Binnenste buiten
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 97 In het oorverdovend stille
schreeuwt soms het woordeloze
ongeduldig om een stem
tot zolang zal de geest
in cirkels blijven zweven
op golven van thermiek
vertrouwend
op die levenskracht
durf dan de krampachtige greep
los te laten op het leven
het binnenste
zal naar buiten breken
op de mooiste tonen van
innerlijke muziek…
Calapia
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 Zonder
aanraking en zonder oogcontact met de golven, enkelvoudig
bij windvlagen die mij in hun zeilen meevoeren. Kan ik mijn
bakens nog verzetten? De zee is meer verlaten dan het vasteland.
Ik wilde opdrogen maar ben doorweekt.…
Wild en vrij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 83 Als golven die rollen over de oceaan.
En in overvloed tekeer kunnen gaan.…