Alle inzendingen over gouden koets

Met wat mooie leuzen en zonder kennis van zaken Zal Wilders van Nederland een paradijs maken Dit is verkeerd en dat is niet goed Geert weet precies hoe alles moet Alles moet hier heel anders Weg met die buitenlanders Ook al die ambtenaren aan de kant Een nieuwe Gouden Eeuw in Nederland…

Ik spreek woorden Als gouden druppels Ik regen Wanneer dat maar nodig is Ik stort me uit Rond verdriet en droeve dagen En spin leugens Van achtergebleven dauw Ik duld geen tegenspraak Want dan stamp ik Hard in de plassen Plaatselijke buien Maar niet op mij…

de melkweg in flonkerende kristallen op zwart fluweel dan een trage zon voorzichtig stralend door zilveren ochtendnevels jouw dag was geboren om je te ontvangen in een wereld van gouden herfsttinten je kleurt ons bestaan elke dag een wonder…

het rondde in goud de massa wit gebundeld licht waaierde uit in krachtige stralen die hun intensiteit zelf bepaalden met energie overgoten baadde aarde in de bron van de zon waar scherpte en rechtlijnigheid het credo van de eeuwigheid zong…

zeven slaat de klokkentoren haverbrood de dag keerde voor de laatste keer het hooi de avond tooit zich in het rood zij plooit het ongestreken linnen zonder woord hij strooit in de erwtensoep wat zout zij vonden in het hooi de kleur van goud.…

Zie het niet als sterven de bladeren van oktober in goud verschrompeld. Ik streel ze als streel ik bejaarde zomerhanden na een wuivend vaarwel tot stille rust vervallen en tot mozaïek vergaan. Al bedekken zij in schoonheid de graven in het park zie het niet als sterven.…

Dunne vingers grijpen om haar heen, zwarte vegen op gouden gloed verstikken haar langzaam. Zij verdraagt, laat begaan. Nog eenmaal verheft zij zich en straalt als nooit tevoren. De strijd is ongelijk Hoogmoed komt voor de val.…

Het leven is mooi Maar sommige mensen leven als een vogel in een gouden kooi Vrij, maar toch gevangen Ze hebben alles wat ze nodig hebben Een huis, voedsel, vrienden en familie Maar ze zijn nooit echt vrij Vrij om te doen wat ze zelf willen Vrij om te zijn wie ze zijn En dat geldt soms ook voor mij...…

de wind fluistert mij in waar zoete honing is ik volg de gouden nectar felgekleurde bloemen wachten op langgerekte snavel en lange zuigende roltong vooruit en achteruit vlieg ik met flitsendsnelle vleugelslag ik overwin de zwaartekracht…

Met goud in de mond En ferme, krachtige slagen Zwemt tweeslachtig brons Vrij in de koude morgenstond Poogt een vliegtuig in te halen Wedijverend in 't luchtruim Van weleer de zoete Zuiderzee Zwevend op zilv'ren zonnestralen…

De bruid is mooi en heeft een hart van goud.…

zoek mijn woorden in zilver dat ijl tot web gesponnen de morgen omvat geef ze mee aan de wind die met nachtvlinders zweeft naar het grijze vergeten van gisteren en schrijf met gouden letters een gedicht over stilte waarin ik slaap…

Ik schrok maar dacht terstond: “Morgenstond heeft goud in de mond”.…

Je misbruikte vaak mijn gouden lijf. 48 kg? Dat past perfect in een kartonnen doosje. Geen lijkwade of een dure dienst Jij belandt gewoon in een doosje. Nu wens ik erin, het is me niet gelukt Wat 'verlang' ik naar mijn hemelse doosje....…

Maar de donkere wolken in de verte nemen eerst nog even de vrijheid haar overvloedige water te schenken aan de gouden rivierstroom heel ver aan horizon.…

en daar gebeurde het wolken verdeelden zich de engel maakte zich los om vrede te vliegen hoog in de lucht van quarteira ver over oceanen en werelden strekte zij warm gouden vleugels over grijs en grauw vrede - zong ze vrede…

meer dan ooit is de waarheid alsof gouden goden in ogen kijken zo waar als ze is geland in het niet van mijn hand in de lijnen van vergeten zijn ben ik klein zonder jou als ik bid naar de sterren in het licht van de zon waar wij zijn zoals we waren toen het begon…

Hun volle, klaterende lach, die zorgeloos en helder klinkt, begroet het gouden zonlicht dat al snel in zee verdrinkt.…

02-08: ik zie de Vrouwen Acht Ze kunnen mij zo boeien als ze roeien en groeien als hun krachten samenvloeien ’t Is brons… ik zal goed slapen deze nacht Ranomi’s gouden blik… ik ben in de ban Daar lig ik dan weer uren wakker van…

Laatst won Lenette de baton van goud. Zelfs Beethoven wist ze nog op te zwepen. Ze kent nu ook van aanvoeren de knepen. Wat zal Jacques fier zijn op zijn schattebout! Thuis zal zijn stemming echter wel verkeren als zij hem op directie gaat trakteren!…

Nu het lawaai is geweken, Het rumoer is verstomd, Ontwaar ik om mij heen Wat echt leven zijn kan - Een koerende en intevreden Tortel die met mij het aanbreken Van de nieuwe dag omarmt En gouden stralen van de Ochtendzon die op deze dag Mijn koud geworden hart verwarmt…

Het is zo vaak gezegd niet de weg te gaan die ik heb gekozen met blinde ogen langs peilloos diepe ravijnen over overvolle wegen zonder richting, zonder doel zwervend en geen horizon waar de ochtend daagt met vlammend gouden randen.…

'Verbied een feest dat bol staat van folklore': Een gouden tip voor hen die willen scoren.…

Het toppunt van zelfgenoegzaamheid werd door de topbankier bewaarheid Een gouden handdruk van negen ton toen de Liborrente het niet meer aankon Onder stoelen of banken heel gewoon Het is marktconform, dat zet de toon De economische crisis is bijna voorbij Weg is de participatiemaatschappij?…

Je zou maar leven in zo’n gouden kooi - je valt aan flauwe jaloezie ten prooi.…

Vermoedelijk dat hij erop vertrouwt Dat zingen zilver is en zwijgen goud.…

Het witte goud wordt mij nog eens fataal, Die geur alleen al, als ik dan moet plassen. Diep binnenin mij zit een hypochonder, Die duikt nu weer voor negen maanden onder.…

Soms zet de zuidelijke zon de berg in gouden avond gloed en ‘smorgens vroeg het dal in zilverwitte damp. Soms straal ik als de berg, stijg op als nevel uit het dal, maar nu is soms voorbij, nu dat mijn licht verdwenen is.…

je ademt vlinders maar je handen bloeden van het glas dat brak ze was zo onbereikbaar dat je haar pas zag toen de scherven rechtop stonden in het gras je verboog de tralies van haar gouden kooi ze schitterde met vrijheid als haar tooi je ademt vlinders want ze is zo mooi…

je ademt vlinders maar je handen bloeden van het glas dat brak ze was zo onbereikbaar dat je haar pas zag toen de scherven rechtop stonden in het gras je verboog de tralies van haar gouden kooi ze schitterde met vrijheid als haar tooi je ademt vlinders want ze is zo mooi…