Alle inzendingen over gouden koets

je ademt vlinders maar je handen bloeden van het glas dat brak ze was zo onbereikbaar dat je haar pas zag toen de scherven rechtop stonden in het gras je verboog de tralies van haar gouden kooi ze schitterde met vrijheid als haar tooi je ademt vlinders want ze is zo mooi…

Ik kon er met verwondering naar kijken: loof vlamde eerst nog op tot gouden gloed, werd bruin en viel, ontdaan van bladgroen bloed. Wat is en was en komt laat tijd ons blijken. Nu maakt de grond zich op voor stille wake om later alles nieuw te kunnen maken -…

Waar bovenbazen bonusbellen blazen Voer Berend Botje met vriend Pietje Bell Naar de B.V. van Nederland en Shell Het land van dikkoppen en Goudse kazen Berooid, belazerd en te krap bij kas Bedot door dotcoms - dat was wat het was…

Ik merkte dat de kans op goud verdween; Je hebt geen voordeel van een derde been.…

In hem vormt zich een zuivere melodie wanneer zijn schaduw verdrinkt in plasjes vloeibaar goud.…

En beiden zeiden later dankbaar: "Vriend, Mijn gouden handdruk heb je wel verdiend."…

Twee weken in de ban van de vijf ringen: Wij gaan voor goud, dat is het hoogste doel, Al vrees ik wel ons nationaal gevoel Hoe vaker ze daar het Wilhelmus zingen. Oké, ook ik wil graag ons volkslied horen, Maar te veel Hollanditis gaat mij storen.…

Daar gaan dus onze sportlieden voor goud En met hen ook de wereld aan Chinezen. De kansen op een plak zijn dus gering, Want elke keer wint de Chinees Do Ping.…

Sint Petrus wacht al aan de hemelpoort en noodt hem binnen met een breed gebaar: “Er staat een gouden zetel voor u klaar, wij hebben heel veel goeds van u gehoord. Hier kunt u wonen, in het eeuwig licht. Een stropdas is hier echter wél verplicht....”.…

in dit kleine doosje geen zilver en geen goud het is veel kostbaarder omdat ik van je houd het gaat slechts om een woordje waar je zo op heb gewacht het hield je maanden bezig overdag en in de nacht het aller dierbaarste wat ik jou kan geven mijn oprechte vriendschap voor je hele leven…

Rijzend uit donker-koele vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart. Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...…

De zilte glinsterende parels dalend op mijn wangen rijg ik aan een gouden snoer draag ze troostend om mijn hals.…

je strikt mij in het blonde vangnet van je gulle lach je verdrinkt mij in het blonde koren om je heen je lokt mij onweerstaanbaar in een gouden schrijn ik bedrink mij aan je ronde ogen van zeegroen en jasmijn ik wil je zoenen zoals de warme wind het welig graan…

Wij gaan een gouden toekomst tegemoet En groeien uit tot grote, mooie mensen Maar daarna zijn er slechtere tendensen Want na 3000 gaat het minder goed. Daarom wordt over duizend jaar de leus: ‘Wees extra kritisch in je partnerkeus!’…

Ik was nog maar een peuter toen nam u mij al mee met de blauwe kikker naar Zandvoort aan de Zee Als een gouden beuldje speelde ik daar aan het strand en bouwde met een schepje mijn wereldje van zand Ik zal dat nooit vergeten die liefde neem ik mee als ik denk aan mijn moedertje en Zandvoort aan de Zee.…

morgenrood is poëzie de kleur van warmte in de verte een klein geluk voor de alerte een glimlach op het vroege uur zo'n morgen met een gouden randje 'verwondering wellicht' waarbij je best eens stil mag staan... het komt nog voor hier in dit landje…

Zwevend van verlangen opzoek naar jou schoonheid als in een droom liefde als in goud gegoten Het harde proberen het volhouden is zo vermoeiend overal waar ik kom zoek ik je Als de mist optrekt zie ik je dan? gevoelens die ik haat en koester vond ik je maar……

brandend als de zon die goud zaait door het fluisterend graan... teder als de wind die de bloesems streelt van droomrozen in schemerblauw...…

de vrouw gehuld in scharlaken haar lichaam bekleed met puur goud dronken van 't bloed van de kinderen en de Man die harten van mensen zou raken zijn lichaam geslagen aan hout om haar de eeuwigheid te verhinderen dronken beiden uit dezelfde beker…

Slapende blauwe oceanen Ontwaken door de wind Welke mij liefdevol aait Hoog op de golven dansen En een handkus gooien Naar die gouden horizon De zeilen maken dat vragende geluid Waarvan het antwoord bekend is Ik hou van de zee…

Meteen een gouden film voor Gooische Vrouwen De drie van Sirte zijn weer in het land Hans Hillen wist van hoed noch van de rand Genoeg dus om een versje van te brouwen Als ik eerst maar eens los kon komen van Die vreselijke beelden uit Japan.…

Je vingers bespelen mijn eenzaamheid het gouden voorhoofd zwijgt bespreekt met mij de grootste zonde van de eeuw handen die raken op tonen van inspraak zielen die smelten op noten van geluk roep is die van de dageraad het stille minnen van de bloemen die ik pluk…

De lotenverkoop liep weer als een speer De supermarkten deden gouden zaken Het vuurwerk straalde hoog boven de daken Je merkte niet bepaald een crisissfeer Dus ‘brood en spelen’ blijkt van alle tijden De weegschaal wil ik nog maar even mijden…

Een carrière als een koninkrijk Die bijna twintig jaren mocht omspannen Vaak winst of tweede achter Marianne (Dat laatste is aan winnen haast gelijk) Een palmares dat tot de laatste dagen Met goud èn eervol zilver werd beslagen…

En daar komt Komrij met een lieve reutel bij d’ingang van de gouden Hemelpoort Zijn adem stokt…daar staat… ’t is ongehoord Waarachtig Harry Mulisch met de sleutel 'Ik neem het over Harry,' kraakt hij bedaard 'Men hunkert naar Jouw Wederkomst op Aard'…

Wie is rijker degene met de gevulde beurs of degene met het gouden hart? Wie is armer degene zonder huis en haard of degene die er alleen voor staat? Weelde is een ruim begrip dat zich vermenigvuldigt door te delen niet alleen wat tastbaar is maar meer nog wat aan mensen warmte geeft…

de riemen trekken door het zware water en ik spiegel je, vooruit mijn ene hand zet kracht zodat er kringen draaien heel mijn hart reikt naar jouw beeld dat licht vergeeld door goud de wacht houdt aan het eind…

Stap maar in deze foto voorzichtig De wanden...puur goud voor het oog herfst...de maker najaarszon de kunstenaar Tast maar raak stam tak en twijg aan met vingertoppen en later met de kom van je hand bladgoud heb je in handen als het al niet ritselend is gevallen.…

Het lukt nog niet met die medailleoogst Uit vorm, de berm, de drank, een pols, de regen De tegenstanders zitten ook flink tegen Dus moeten we nog verder, harder, hoogst Maar zonder plak op vlinder, rug of crawl Gaan we voor goud met oeverloos gewauwel.…

Nu wil men in Oost Groningen gaan boren Naar nog zo ’n pareltje van Gronings goud, Naar het van smetten vrije Gronings zout, Waar ze zich in die streek nou wild aan storen. Alsof ze door de ratten zijn gebeten: “Wie hebbn het nog nooit zo zolt gevreetn”.…