Alle inzendingen over groene boekje

Ik ruik de lente;) De sneeuwklokjes bloeien weer het gras wordt weer mooi groen mijn gedachten zijn bij de lente en wat ik allemaal ga doen Nog even, en er zijn weer madeliefjes verscholen tussen het groene gras ik droom alvast een stukje voorjaar en wou dat het al zover was 'k Maak al plannen voor dit jaargetij verheug me op wat…

nog sporen zijn evers verscholen in ‘t groen vaag hoor ik gevloden schimmen in flardige nevels over dit woud…

Goedemorgen krokussen in deze lentetuin, wat prachtig en uitbundig breken jullie ’t groen! Ik word nog vrolijker nu ‘k jullie van zo dichtbij zie en overbuurvrouw mij zal opendoen.…

jou het echte groen betreden de lilarode klaproos plukken uit het wiegen van je schoot en onze eerste lente kussen…

Ik strooide een zakje met pikkeltjes in een pot op mijn balkon en nu al zie ik klein groen tevoorschijn komen. Iedere avond ga ik met een beker water naar dat kleine groen en begieter ik hun wens om grotesk en sierlijk te worden. De belofte op het zakje was een diversiteit aan zomerbloemen, dus ik gieter maar door.…

de beek klaterend haar blikkerende tanden wast waartussen de vissen als parasieten de restjes eten ik raap een paar losse tanden op glibberig zijn ze met groene plaque…

wij wisten al heel lang van het bestaan van de groene plek in het bos met zomers de speciale kleuren van de bomen rondom het ultra zachte groen van het mos dat winters verdween maar zomers een mystieke aantrekkingskracht had voor iedereen die iets van en met liefde had of dit vroeger ook heeft meegemaakt zoals sprekende woorden…

Het is een ieder gegeven Van geboorte tot de dood Je hebt het zelf voor het zeggen Eindelijk kom je jezelf tegen Schiet een film voorbij groen, blauw, rood Dan moet ook jij het loodje leggen…

Blauwe zeeën zonder einde Groene velden met olijven Woestijnen met duizenden korrels zand Bergtoppen op hun hoogste stand Sneeuwvalleien in diepe dalen Dit alles is ooit geschapen…

toppen zwiepen in de regen knoppen kopzwaar op hun steel heel de bloemenzee bewogen sluit de blinden van je ogen ruik nog eens het malse gras groen zoals het gister was…

Dikke tranen, groen blauwe ogen Stoer gedrag ogenschijnlijk onbewogen Het minuscule contact in een neergaande lijn Totdat er niks meer over is………………… Alleen gemis en pijn!…

Schitterende groene ogen glinsterend ros haar perzik fluwelen huid rijke ronde borsten venusberg vurig rood universitaire studies doctorstitel en toch alleen.…

omdat hij alles vastlegt nergens over nadenkt zich nooit aangesproken voelt met wat door anderen wordt bedacht sneeuwt alles onder het geweten schrik je van een blikje groen door de bouwvakker vergeten want dat heeft zijn nut bewezen maar beschuldig hem daar niet van…

Als ik op een dag een deur open doe en zonneschijn komt mij tegemoet onder een hemelsblauwe lucht zie ik een oneindig groen veld overkapt met een regenboog met al mijn dierbaren daar onder zou ik er nu doorheen stappen…

In de lente met het eerste groen is mijn leed geboren nu geven de bladeren schaduw en doen hun ruisen horen en mijn leed leeft sterker als toen en het zal niet welken met het welkend lover, het gaat niet over 1926…

Warm wordt de aarde weer en alles groen en 't zal gaan worden net als toen de eerste vogels zongen. Nauwelijks bedwongen een zucht, een kreet, herademing, en nieuw wordt ieder ding.…

zo eindeloos wijd ligt de wereld nu open dat het uitzicht mijn geest verrijkt helemaal anders dan zomer waar groene omstanders me in beperkt blikveld laten dromen…

Groene strooiweide, bezocht door krassende kraai, trippelend in as.…

Zo groen als gras, zo fris als de noordenwind, zo warm als de zomerzon, zo zwart als de nacht, zo schuw als een das, zo eng als een schrikbewind, zo nat als een waterbron, zo sterk als een ongeremde kracht. Zo ben jij.…

Ik zie je stralen Mijn blikt ankert buigt zwenkt Jij fier groen Vijf kanten steel draagt je scherm geel open tuurt de hemel…

levenloos tussen varens de doctrine van minder vet en meer energie beschadigd tot op het bot kreupelt hij voort tussen het jonge groen zoals het hier ruikt ruikt het nergens…

Opvallend tussen het groen van het riet. Ondergaande zon in de schemering. Een rustig geheel. Een stilleven in deze wondere wereld gegeven.…

Ze is het mikpunt om haar borstomvang Zo gaat dat bij prepuberale dwazen (Te groen of nog in een ontkenningsfase) Met onbestemde kriebels in 't gedrang Nu nog de om haar grootte gekleineerde Straks keuze zat als ultra-felbegeerde…

Tak zo jong en groen, Ontspruitend nieuw leven, Veilig vastgeklemd in de Snavel van een duif Teken van leven Na de vloed waarin Het oude leven Voorgoed verdwenen was…

verstoken van woorden groeit er leegte om haar heen niet zo groen als de vorige keer doch onheilspellend klampt zij zich angstvallig vast aan datgene wat bekend is om maar niet gegrepen te worden en stilletjes op te gaan in de grijsheid van…

Donker dat Mij vasthoudt Tot ik deze Tunnel verlaten Heb - na minuten Die eeuwen zijn Zie ik in het Groene land Dat mij omgeeft De eeuwig grazende Koe, die het leven Beter verbeeldt Dan ik het ooit Verbeelden zal…

het gras is groen geschoren op het veld van eer de witte kruizen dragen namen van de helden uit weleer door hen die vielen zijn wij opgestaan nog altijd doet hun lijden zeer…

vol gezonde tegenzin kruipt groen gif door mijn lichaam opzoek naar cellen die roerloos woekeren om mijn adem te ontfutselen het gevecht ga ik aan omdat mijn einde der tijd nog lang niet daar is…

Gerbrandy vond dat Beel aan ’t klooien was Met Hazelhoff beraamde hij een coup om met een militaire actiegroep… In wezen was Gerbrandy groen als gras De tijd was nog niet rijp en bovendien Er was een kérel tegen: Willemien!…

Bermen langs de snelweg kleuren groen en geel, boeren kleuren als de bermen. Waar geel het land kleurt rond een overall wacht de veestapel op stal.…