1314 resultaten.
In de hangmat van de middag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 De mensen op straat
maakt het niet uit
dat ik naar hen kijk
of ik besta
er is geen noodzaak
die me vooruithelpt
voorbij het raam
wachtend het wachten
moe, terug in de stoel
terug in de tijd
verdwalend in mogelijkheden
van oude zomerse verlangens
door jou aangeraakt te worden
terwijl het paard snuift
jouw onschuld
onbewust en onaangeraakt…
[ Beits, zeep, appels, stof ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Beits, zeep, appels, stof:
ik houd van zoldergeuren –
maar ik nies ze weg.…
[ Over de graven ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Over de graven,
over de tijd heen: klimop –
van de verhalen.…
Eeuwig zullen we fluisteren
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 27 Je verbleekt, kruipt langzaam
weg uit de anekdotes
en de foto's die overblijven
voor vreemden, later
ook nog ontdaan
van onze herinneringen
alles verteerd
tot iets anders
jij en wij opgelost
in nieuwe levens
met hun eigen verhalen
waarin wij zachtjes fluisteren
eeuwig zullen we fluisteren
in het voorouderlijke koor
van de menselijke…
Engelenkuikens
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 110 Niets hadden we nodig, we botsten
gewoon en lagen door elkaar
als dat zo uitkwam, een nest
vrienden die elkaar weten te vinden
hoe ver we ook uitgevlogen zijn
Engelen geworden, wie had dat gedacht!
Onze zielsverbondenheid
zo vertrouwd op het eerste gezicht
bij elk weerzien - eeuwig jong
is dan mijn kuikenhart, mijn huid
van vlees en bloed…
groet
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 2.189 morgen, ja morgen
kom ik weer
kom ik om,
mijn hart doet zeer
maar ik schrijf
wel op uw lijf
ik beklijf
en verblijf,
hoogachtend…
Gegroet
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 3.000 Een vriendelijke blik een aardige groet
een knikje opzij geeft de burger moed.
Een vraagje hoe 'n ander het maakt
is iets wat steeds verder op de
achtergrond raakt.
Maar een vriendelijke blik, een aardige groet
maar de wereld ineens een beetje mooier,
en:
Zo hoort het en zo is het goed.…
Parel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 453 de stad
mijn stad
jouw schat
hadden wij
zoveel spinsels in gedachten
die zich als draden door mijn geest
lachten
omdat deze clown een boek schrijft
waarin alles echt lijkt
mijn wraak is zoet
zo zoet als zout
want een engel lieve mensen
wordt nooit
van goud
maar roest door tot aan de kern
tot diep in de geest
ik schrijf
u leest
groeten…
Warnsveld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 363 natuurlijk nemen wij beiden
een bloem mee voor jouw kist
uiteraard uit eigen tuin
boeketten wil je niet
of grote grafkransen
want jij lieft de eenvoud
geel is jouw warme kleur
dus pluk ik gulden roede
gave van moeder aarde
een stille groet aan jou
met zegen voor jouw reis
voorbij de sterren…
Rare groetjes
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Aan wie zij dan de groeten moeten doen
'k heb werkelijk geen idee,
dus zeg voortaan maar:
Tot de volgende keer!…
stille groet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 toen stond ze daar
ze wuifde met haar blonde haar
ik keek en dacht
heel zacht aan wie ze was
zo lang geleden
eenzaam weggegleden
in de stilte des doods
vergeet ze niet om groots
herinnering te zijn
en dat voelt fijn
ik raak haar aan
met heel mijn voelen
en mijn hart, omdat eeuwigheid
in groot gemis ook altijd
samen is…
De geur van de gloed
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 67 Jij op je balkon
met een herinnering
een mooie herinnering
een mooie avond, stilte
jij op het balkon, ik in de kamer
schemerende nevels een gloed
over de stad, zoals toen
je wakker werd uit de roes
verkleumd en klam
een paar mannen nog
aan het vissen, de geur
van de wijde kleine wereld
van grondmist, die sfeer
die zomaar…
Je groet me
hartenkreet
3.1 met 19 stemmen 2.022 Je groet me en kijkt van me weg
voorheen maakten we een praatje,
en ik denk, je weet het.
Ik vecht met alle kracht en
mogelijkheden die me gegeven
zijn,jij zegt niets,
maar denk ik, je weet het.
Praat niet over, maar met me,
wees open en noem het woord,
want ik zie, je weet het.…
groeten
netgedicht
4.2 met 15 stemmen 461 duinen wandelen niet
stuiven wel af en aan
pannen met winters riet
in bekoorlijke dorheid
met van dezen een knikje
en haar hond likt je
fleurt op
door de mens
die de ander
aanziet met een glimp
van vluchtige menselijkheid
soms groet vreugde warm
vaak ziet kilte of verdriet
de ander niet
op het smalle pad…
Zonder te groeten
netgedicht
2.1 met 13 stemmen 979 Het bed bedekt
tot zij gewekt.
Kussensloop als
zakdoek voor verdriet.
Dekbed vergeet,
eettafel niet.…
Groet
gedicht
2.4 met 94 stemmen 26.675 Ik herinner me de plankenvloer
die kraakte, de eksters in de tuin
de ijsbloemen op het slaapkamerraam
dat je zei, in een vorig leven
was ik een aquarel, nee een witregel
dat het bizongras in de fles
zweefde als een zeepaardje
dat ik na het tellen tot honderd
ging zoeken, de laatste tree
miste in het donkere trappenhuis
dat de telefoonkaart…
Een groet
netgedicht
3.2 met 18 stemmen 2.026 Een groet,
zomaar een groet.
Een klein gebaar,
een zwaai,
een opgestoken hand.
Een knipoog en
een gulle lach.
Zomaar een groet
naar de overkant.…
Groet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 523 Een rustige septemberavond
De avond valt vroeg
De nacht is lang
De laatste zuchtjes van
De hete zomeravonden
Lichte bries over je huid
Licht rillend, gehuld in zomerkleding
De laatste witbiertjes
Een ultieme groet aan
De geslaagde zomer
Die heerlijke avond
Verwacht men de winter
Maar toch eigenlijk ook niet…
Wil je groeten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 132 als rode gloed
wil ik je groeten
want jouw schoonheid
is oh zo groot
heb jou menigmaal
willen ontmoeten
mijn liefde
zo devoot
heb jouw stralen
willen kussen
teder omarmen
op het strand
nu ik jou uiteindelijk zie
is mijn liefde niet te blussen
ben ik door jouw
kleuren overmand…
Mijn groet
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 424 Als de zon straks
op mijn wangen
de tranen zal drogen
ik de vogels weer hoor
die hun lied zingen
in een nieuwe morgen
stuur ik mijn groet
naar jou achter de horizon
in de hoop dat jij hem
zal kunnen horen.
Voor een vriendin die 22-07-2012 is overleden!…
Groeten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 En zijn er toch twee die elkaar niet moeten,
Dan doen ze aan elkaar vooral de groeten.…
Groet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 774 Mijn laatste groet
op dit moment.
Haar zekerheid
die ik heb gekend.
Sterker dan ik
was haar geloof.
In bruggen bouwen
over een forse kloof.
Haar eerste groet
een intiem moment.
De dagen sierde
voor fundament.
Zwaarder dan nu
is de laatste groet.
Is dit de betekenis!
Van liefde voorgoed?…
Groeten uit
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 dank je
wel lieve
schat voor
die kaart/foto
uit dat
verre land
maar oh
wat een
schrik jij
zat op
de pijnlijke
rug van
die beeldschone
olifant
de begeleider
lacht stralend
hij huichelaar
martelt vantevoren
om de
wil van
dit hulpeloze
dier te
breken luguber
plan
ontspannen toeristen
weten hier
niets van
reisbureau…
Zonder groet
netgedicht
1.6 met 148 stemmen 41 die uit
de mensheid werd
geperst voordat
de aardjuwelen
zichtbaar werden
helder vonkten ze
al tussen het
stervend rood
waar zij weerkaatsen
in afnemend
vurige licht van de
exploderende zon
het restant van
wat eens de machtige
mens was geweest is nu
geslagen met de zeven
plagen leeg gebloed in
een immens inferno
zonder laatste groet…
groet me
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 73 Groet me
deze morgen
want ik houd
lente nog even verborgen
Groet me
deze middag
want ik lach
om winter...
die uit
zal blijven
vorst....
die niet toekomt
aan regeren.…
Groet
gedicht
3.4 met 5 stemmen 8.304 In de pijnkamer van onthechting
overgave deint en dreint
alles weten om niets te weten
lessen vergeten alles opnieuw
van te voren
kleine roofridder
hard als staal
adieu…
Groet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 171 Begroeten
doe ik lente
het beetje meer zon
Het briesje
dat takken met jong groen
in beweging brengt
De stoel
die ik van binnen
naar buiten draag
om het zachte pastel
van bollen
beter waar te nemen
Het is voor mij
.....geen vraag
naar het zingen
van die ene merel.…
De Groeten
snelsonnet
3.9 met 7 stemmen 143 Het land van kaarsen, koeien en gedoe,
Heb ik maar even achter mij gelaten,
Men zal nog wel een tijd erover praten,
Maar ik doe er vandaag het zwijgen toe.
Uit vrije wil heb ik mezelf verbannen,
Ook dichters moeten eventjes ontspannen.…
Het offer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 46 Het ritueel na het werk
in het donker op het eind
van de avondschemering
Het flauwe licht van de lage wolken
in 1883, toen de nachten op het land
nog zwart waren
De boer bukt, hij port
uit het wiedsel van de dag
een droge geur
die blijft hangen
in een rookpluim
boven de vonken…
hemelsblauwe groeten
netgedicht
4.0 met 45 stemmen 2.578 hoeveel ik van je hou
je schouder leen voor steun
hoe graag ik schrijf voor jou
hoe veel ik op je leun
als wij er niet meer zijn
-laat dat nog even duren-
zal ik je dan in hemelsblauw
mijn groeten blijven sturen?…