Alle inzendingen over grote lijnen

ik stop op mijn hoogtepunt, wel god allemachtig..... dag (mede)mens, krioel nog even, omarm intens een armetierig leven ik stap uit…

jij danst over lijnen met een pirouette krul jij de liefde om mijn oor ligt te hoog luisterend in regels van wit zoek jij daarin mijn liefde mijn variatie staat dichterbij dan alle vorige misschien is later gister al begonnen, en zet dat jouw in mijn beloftes van verleden tijd…

Sonja en haar eega gaan toch uit elkaar het huwelijk was niet bestand tegen de lijn de lijn die getrokken werd om zo mooi en slank mogelijk de wereld te trotseren.…

in een kamer een vreemd bed je mond zo hard als een streep met een scherpe lijn op papier gezet je ogen in een bleek gezicht zien geen werkelijkheid maar dromen een gedicht lief, de tijd heelt niet onze wonden vervaagt alleen dat moment van die ene seconde…

Je kunt, zonder je te vermoeien een rechte lijn niet verknoeien. Voor lijntrekkers daarom ideaal.…

fel wit licht je omringde mij zachtjes en kalmerend me aankijkend, recht in de ogen vragend, is dit de lijn?…

Hoe vaak zegt er iemand als ze een schilderij bekijken, och, het zijn maar lijnen, dat kunnen wij ook. Al lijkt het gemakkelijk een abstract schilderij maken, het is veel uitdagender dan je denkt. Er is veel aandacht nodig, je moet visie hebben en vertrouwen in je doek hebben.…

Condens als wolken vermagerende strepen lijnen in de lucht…

Mijn perspectief loopt tussen twee lijnen naar de horizon. Uitmondend in een stip. Zo klein geworden daar waar het eerst groot begon. Weliswaar is er perspectief. Twee vleugels tussen twee lijnen. Soms vliegt het weg heel naïef, dan van het grootte naar het kleine. Mijn perspectief houdt van het leven.…

Petra, loskomend van al dat lastig belemmerende, verwacht niet meer dat alle mussen, roodborsten en mezen dezelfde richting als deze adelaar kijken. Ze kruipen weg op de grond, onder bomen of in open veld angstig omhoog kijkend.. naar de roofvogel met scherpe, genadeloze klauwen die op zoek was wat te reiken, alvorens te verdwijnen met prooi…

In het begin was daar het grote niets, maar alles heeft een begin, dus ook dat grote niets, was er niet voor niets! In het begin wat niemand zich voorstellen kan, moest er iets ontspruiten, iets minimaals, niet dan, het grote niets verdween en er ontstond iets.…

De grenzen van mijn doek Zoek ik op, veilige begrenzing Van de eindeloze lijnen Die onder mijn handen Ontstaan - Gedachten die gedachteloos De vrijheid zoeken, kleur En uiting geven aan wat Er in mij leeft, Aan de diepste kern Van mijn bestaan…

Een lijn uitgesmeerd de zon brandt strepen geel in de plasjes tussen het gras een lijn in figuur ijle zwaan getrokken er bovenop met vegen van Pruisisch blauw het vermoeden van diep water in een grote cirkel eromheen v- vinkjes in omber met paletmes een sperwer duikt plots mijn blad binnen veegt het omber door het groen van ’t gras een…

Symbolische stippen Stippen Antwoordde de dichter Grote donkere stippen En allen op één lijn Als je goed kijkt worden ze steeds fijner en lichter De allerlaatste is zelfs nog maar heel klein Rond zijn ze Zonder begin en zonder een eind Symbolisch lijkt het Allen op één lijn Ononderbroken Net als de voortgang van ons bestaan…

Ik doe aan de lijn, zo voel ik me fijn. Zeg, dring nu niet aan, ik laat het toch staan! Of zal ik één keer...? Hè nee, nou niet weer...! Ach, geef me dan maar één stukje, heel klein. Maar morgen dan doe ik echt weer aan de lijn!…

Lopen we gezellig samen te wandelen op de straat mensen kijken door de ramen waar dat stelletje heen gaat plots duik je in de bosjes en doet wat je moet doen ik vat het op heel losjes en kijk wat naar mijn schoen dan geef je aan klaar te zijn en wandelen we verder terstond jij bent nou eenmaal aan de lijn want jij, jij bent mijn hond…

Ik doe het niet, ik doe het niet! Nú snoep ik echt niet meer. Ik doe het niet, ik doe het niet! Ik hou me er aan dit keer. Ik doe het niet, ik doe het niet! Ik kijk naar het met chocola gevulde bord. Ik doe het niet, ik doe het niet! Voel hoe ik toch weer verleid word. Ik doe het niet, ik doe het niet! Ik hoor hoe het duiveltje tegen…

Verhit wordt de gevoelige viool bespeeld Vingers beroeren glijden langs haar ranke hals Veelal kreunt zij opgewonden klankvol gespannen Vooral om al haar emoties zwoel weer te geven Vereend met klanken van haar liefdesduet Vlijt hij zich neder lavend aan haar lusten…

Het leven is zoals het is, je kunt doen wat je wilt, je kunt laten wat je wilt, de lijn ligt er al. Je denk dat je hem zelf neergelegd hebt, maar uiteindelijk kun je de lijn alleen maar volgen.…

werk je aan de lijn onze maatschappij bestaat uit richtlijnen zo kan je uren doorgaan maar soms zou ik door al die lijnen één streep willen trekken maar oei een streep is ook weer een lijn conclusie is gewoon dat de wereld niet zonder lijnen kan zijn…

Toen Dick in een snackbar te Asten een spiegel zag, schrok-ie: hij was te gezet, vond de man. Daarom was-ie van plan in de toekomst wat vaker te vasten. Hij vastte, zo liet-ie ons weten, direct als-ie net had gegeten. Dit was, vond de vent, onvoldoende frequent, dus besloot-ie om vaker te eten. Toen Dick op z'n laatste bonbon zoog, terwijl…

als je toch een richting op moet, blijf dan evenwijdig aan mij op armlengte afstand of een iets te dichtbij ik zal wel lineair voortgaan onafgebroken regelmatig dagen vullen met bestaan binnen de lijnen kleuren grijs of zilver, zilvergrijs standaard HB zal voor kleurpotlood doorgaan het krast en vlekt morst koffie en tranen als de houten…

Groots in nietigheid Schrijf, blijf Geniet dat moment Meer krijg je niet Erkenning duurt Slechts een seconde Herkenning, pretentie In zoet verzuurd Strijdend voor geluk Ik loop stuk.…

uit water en steen rijzen witte pilaren op zoek naar de lucht…

'k Denk aan jou Normaal de dingen Die doorgaans simpel Zijn te duiden Tastbare contouren In mooie lijnen Ademend de passie Over de grenzen van Een dieperliggend Verlangen naar Een wellust Juist intimiteit Altijd passievol In haar grootte…

Nu wij King’s grootse rede memoreren, Begeeft Obama zich op oorlogspad, Heeft hij vandaag soms ook een droom gehad, Hoe deze escalatie is te keren? Maar in het grijs van waarheid en van schijn, Ziet iedereen opeens zijn rode lijn.…

Blijven ze zeggen doe niet zo ongezellig, en het onderwerp lijnen wordt weer aangekaart. De opmerkingen die ze maken, moet je maar slikken. En mogen je zeker, niet te erg raken. Maar ach, zou het leven dan echt makkelijker zijn. Als ik geen maatje meer, maar een maatje 38 zou zijn?…

als ik voor de spiegel sta en kijk in vreemd groenbruine ogen die ik, zo lang al, heel goed ken is ’t net alsof ‘k een ander ben te mooi om waar te zijn soms als ik naar die ander kijk - ze staat dan naakt en fier voor mij - voel ik de bewondering ik vind haar best een lekker ding te mooi om waar te zijn wacht eens: ik zie geen slanke lijn…

Wat ze altijd al wilde had ze eindelijk bereikt, kilo’s viel ze af sinds haar vriend haar dumpte nu is ze dikke maatjes met koeken en chips…

soms staan woorden zomaar op worden tonen omlaag gedreven weerloos ondergaand door ruwe klanken de onmacht is oud en niemand kan horen hoe het zwijgen verstijft zich ophangt in waterdunne schaduwen uitgestoten en niet langer aanwezig stroom ik over slaande rotsen wanneer mijn hart de schaamte grijs houdt…